Grupa 5-latków „Stokrotki”

Zajęcia w grupie 5-latków „Stokrotki” prowadzą p. Aneta Dąbrowska i p. Joanna Myrcha

Zajęcia 6 maja

Joanna Myrcha

Temat: Kochamy i szanujemy Polskę.
1. Posłuchajcie wiersza Dominiki Niemiec „Moje miejsce”

Miejsce gdzie żyję, ten piękny zakątek świata,
miejsce, w którym każdego traktuję jak brata,
miejsce, gdzie Wisła od gór wiedzie do morza,
miejsce, gdzie na polach ścielą się łany zboża,
miejsce, gdzie w jeziorach odbija się błękit nieba,
miejsce, gdzie jest bezpiecznie, gdzie bać się nie trzeba,
miejsce dumnego orła opieką otoczone,
miejsce, którego barwy są biało–czerwone,
to miejsce kocham, dbam o nie, szanuję,
to miejsce to Polska, za jej piękno dziękuję.

Po przeczytaniu utworu R. zadaje dziecku pytania: O jakim miejscu była mowa w wierszu? Jakie
jest to miejsce, jaka jest Polska? Jakie symbole Polski pojawiły się w wierszu? Jakimi uczuciami darzy
Polskę bohater wiersza? Co to znaczy kochać, szanować Polskę?

2. „Kocham Polskę za…” – zabawa w kończenie zdania. Dziecko kończy zdanie.

3. „Kochamy i szanujemy Polskę” – wykonanie plakatu. ( duży arkusz papieru, flamastry, klej , kolorowe czasopisma, farby)
Na arkuszu jest narysowane flamastrem ogromne serce jako symbol miłości do Polski. Nad sercem
dziecko wykonuje napis „Kochamy i szanujemy Polskę”. Wycina pojedyncze literki z kolorowych czasopism
i przykleja je nad sercem, tak by utworzyły napis. Następnie maluje farbami jedną ze swoich dłoni
w barwy narodowe (tak jak flagę) i odbijają dłoń w środku narysowanego serca, co stanowi symbol
zgadzania się z hasłem zapisanym u góry.

4. Słuchanie hymnu Polski. Nauka części zwrotek hymnu, zwrócenie uwagi na szczególne zachowywanie
się podczas śpiewu / słuchania hymnu Polski. Pierwsza zwrotka link: https://www.youtube.com/watch?v=ioUutRw9WeQ
Cały hymn: Link: https://www.youtube.com/watch?v=MyLFTSUWRy8
Mazurek Dąbrowskiego
muz. autor nieznany, sł. Józef Wybicki
Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.
Ref.: Marsz, marsz Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski.
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem. (×2)
Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami.
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.
Ref.: Marsz, marsz Dąbrowski… (×2)
Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.
Ref.: Marsz, marsz Dąbrowski… (×2)
Pozdrawiam.

Zajęcia 6 maja
Aneta Dąbrowska
Temat: „Z czego słynie Polska?”
1. Biało-czerwone motylki – wysłuchanie opowiadania Agnieszki Filipkowskiej i rozmowa na temat jego treści.
Kiedy za oknem pełnią kolorów zaczęła rozkwitać wiosna, w grupie Motylków zrobiło się biało– czerwono. Wykonane przez przedszkolaki małe dwukolorowe flagi ozdobiły półkę w kąciku czytelniczym, a na korkowej tablicy zakwitły – niczym dorodne kwiaty – biało–czerwone kotyliony z kartonu i bibuły. Zostały jeszcze do wycięcia proporczyki, które miały zawisnąć nad oknami. Dzieci pracowały dzielnie nad ozdobieniem sali na majowe święto. – Proszę pani, bo Antek się przezywa – krzyknął nagle Julek, wskazując na kolegę. – On mówi, że ja jestem patriota! Pani Marta odłożyła na chwilę papier i nożyczki, spojrzała na chłopców z uśmiechem i łagodnym głosem zwróciła się do dzieci: – Julku, poczułeś się urażony? – Chłopiec kiwnął głową. – Zupełnie niepotrzebnie, bo bycie patriotą to żaden wstyd, wręcz przeciwnie. A ty, Antku, wiesz, co oznacza słowo, którego użyłeś? – Yyyy… no… chyba nie… – wybąkał zawstydzony Antek.
– Ja wiem! – krzyknęła Julka. – Moja babcia zawsze powtarza, że jej dziadek, czyli mój prapradziadek był patriotą, bo walczył na wojnie. I dostał medal, prawdziwy! On już nie żyje, ale widziałam w albumie jego zdjęcia w mundurze. – Możesz być dumna z takiego prapradziadka, Julciu – przyznała pani Marta. – Rzeczywiście, wygląda na to, że był patriotą, czyli kimś, kto kocha swój kraj, swoją ojczyznę, i dba o nią tak bardzo, że jest gotów zaryzykować dla niej życie, jeśli to konieczne. Julek, zajęty wprawdzie przyklejaniem białych i czerwonych trójkątów do długiej tasiemki, słuchał w skupieniu toczącej się rozmowy i nie bez żalu wywnioskował z niej, że wcale nie zasłużył na rzucone przez Antka przezwisko. – A jak ja nie chcę zostać żołnierzem, tylko lekarzem, to nie mogę być tym, no… patriotą, proszę pani? – spytał, nie kryjąc rozczarowania. – Ależ oczywiście, że możesz – zapewniła pani Marta. – Patriota nie musi koniecznie walczyć na wojnie. Teraz, w czasach pokoju, możemy okazywać swój szacunek dla ojczyzny w inny sposób. Na przykład lekarz, wykonując swój zawód, służy krajowi, bo dba o zdrowie jego obywateli. – To tak jak moja mama! Ona leczy ludziom oczy – pochwaliła się Marysia. – Rzeczywiście, lekarz to ważny zawód. Ale to, co powiedziałam, dotyczy tak naprawdę każdego, kto dobrze wykonuje swoją pracę. Może to być policjant, nauczyciel, artysta czy kasjer w sklepie. Nawet wy, będąc jeszcze dziećmi, możecie zachowywać się patriotycznie. Można powiedzieć, że Polska jest naszym wspólnym domem, a Polacy – rodziną, a jak można dbać o dom i rodzinę? – spytała wychowawczyni. – Na przykład można sprzątać po sobie i nie bałaganić – zaproponowała nieśmiało Tereska. – Masz rację, Teresko – przyznała pani. – To bardzo ważne, żeby dbać o środowisko, nie zaśmiecać go i troszczyć się o nasze wspólne otoczenie. – I jeszcze można się starać nie psuć różnych rzeczy – dodał Antek. – Tak, Antku, trzeba korzystać z tego co wspólne w taki sposób, żeby tego nie niszczyć. Place zabaw, parki, autobusy i tramwaje, a także przedszkole, w którym teraz jesteśmy, należą do nas wszystkich. Dlatego kiedy ktoś je niszczy, wszyscy tracimy. – Proszę pani, a ja dostałam od babci taką książkę o Polsce z białym orłem na okładce – wtrąciła nagle Julia. – I tata mi ją czyta. Tam jest na przykład napisane, że najdłuższa rzeka Polski to Wisła. I że stolicą jest Warszawa, i jeszcze było coś o Krakowie… i dużo innych informacji, ale jeszcze nie wszystko pamiętam. I tata mówi, że tam są rzeczy, które każdy Polak powinien wiedzieć. – Twój tata ma rację, warto poznawać własny kraj oraz jego historię i kulturę – przyznała nauczycielka. – To coś, co każdy z was już teraz może zacząć robić. Zresztą częściowo robimy to razem tu, w przedszkolu. I spójrzcie, co nam się udało stworzyć. Wycięte przez dzieci proporczyki zostały przyklejone do mocnej złotej tasiemki i tworzyły piękny biało–czerwony łańcuch. Nadszedł czas, by ozdobić nim ramy okienne. Pan Marek, przedszkolny konserwator, przyniósł drabinę i pomógł w zamocowaniu dekoracji. – No, no! Nieźleście się napracowali, mali patrioci! – rzekł z uznaniem, patrząc z góry na pięknie przystrojoną salę. – Widzicie, wywieszanie flagi w święta narodowe to dla innych znak, że ojczyzna jest dla was ważna – skomentowała pani Marta. – W ten sposób też można pokazać swój patriotyzm. Pod koniec dnia dzieci mogły zabrać zrobione przez siebie chorągiewki do domów. Julek włożył swoją do kubeczka i postawił ją na parapecie w dużym pokoju. W czasie zabawy co jakiś czas zerkał na nią z dumą. A kiedy tata wrócił z pracy, chłopiec natychmiast pobiegł oznajmić mu z pewną siebie miną: – Wiesz, tato, jeśli chcesz, możesz zostać patriotą, tak jak ja. To naprawdę nic trudnego.
Rodzic zadaje pytania: Co oznacza patriotyzm? Jak dziecko pokazuje, że jesteście patriotami? Na koniec zadaje zagadkę:
Może kiedyś podróżować będziesz mógł po świecie, Tyle jest ciekawych krajów do zwiedzenia przecież. Ale jedno miejsce domem na zawsze zostanie, Miejsce, gdzie się urodziłeś. Jak mówimy na nie?
2. „Z czego słynie Polska?” – burza mózgów. Dziecko wymienia, z czego ich zdaniem słynnie Polska. (Rodzic wyjaśnia, że np. Francja słynie z wieży Eiffla, serów, malarzy, pisarzy; Szwajcaria – z zegarków, czekolady, Niemcy słyną z samochodów, piwa, kiełbasy)
Nobliści – wśród laureatów najbardziej prestiżowej nagrody na świecie jest aż siedmiu Polaków. Najwięcej Nagród Nobla zdobyli Polacy w dziedzinie literatury. Byli to: Henryk Sienkiewicz (1905 ), Władysław Reymont (1924), Czesław Miłosz (1980) i Wisława Szymborska (1996). Mamy także dwóch uznanych w świecie laureatów Pokojowej Nagrody Nobla: Lecha Wałęsę (1983) i Józefa Rotblata (1995).
Naszą podwójną noblistką jest Maria Skłodowska-Curie (w dziedzinie fizyki – 1903 r. i chemii – 1911 r.). Wciąż pozostaje ona jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie, a także jedynym uczonym w historii uhonorowanym Nagrodą Nobla w dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych.
Polska słynie z ludzi muzyki, mamy wielu kompozytorów np. Fryderyk Chopin, znany jest papież Jan Paweł II.

Potrawy – dumni możemy być z bigosu, kotleta schabowego czy gołąbków. Polska kuchnia słynie także z doskonałego chleba i pysznych kiełbas. Obcokrajowcy zgodnie przyznają, że nigdzie indziej nie było dane im spróbować czegoś tak dobrego, jak polskie pierogi. Są jednak i takie dania, które budzą w zagranicznych gościach przerażenie. Dla niektórych nie do przełknięcia jest nawet żurek z jajkiem, nie mówiąc już o flaczkach.

2. Rozwiązanie szyfrogramu matematycznego, którego wyniki działań ułożone od najmniejszego do największego dadzą nam hasło czyli temat przewodni zajęć.
3.
L-3, O-2, A -6, S-4, P-1, K-5

2+1 ,6-4, 5+1 ,7-3, 3-2, 3+2

POLSKA – określenie liczby sylab i głosek
4. Polskie symbole narodowe.

5. Quiz „Co wiem o Polsce?”:
Nasz kraj to ………………..Polska
Godło Polski to……………………….Biały Orzeł na czerwonym tle
Flaga Polski ma kolor ……………………………….biało – czerwony
Dawna stolica Polski to …………………………….Kraków
Stolica Polski to…………………………….Warszawa
Polska leży w ……………………………….Europie
Mieszkamy w Polsce , jesteśmy ………………………………Polakami

6. Praca plastyczna „Uśmiechnięta flaga” https://www.facebook.com/przedszkolnepomyslyPP/posts/642986096290982
Zajęcia 5 maja 

Joanna Myrcha

„Wędrówka po Polsce”
1. „Polskie miasta” łączenie zdjęć polskich miast z napisami. Dziecko dzieli na sylaby nazwy miast. Liczy sylaby.

Polskie miasta
2. „Palcem po mapie”. Dziecko szuka na mapie miast Warszawa, Kraków, Poznań, Toruń, Gdańsk, Zakopane.
3. „Wędrówka po Polsce”.
a)Zakopane. Zabawa „Wspinaczka górska”.Zadaniem dziecka jest inscenizowanie ruchem wspinania się na wysoką górę – ruchy naprzemienne rąk i nóg. Unoszenie wysoko kolan. Po dotarciu na szczyt budowanie szczytu z drewnianych klocków.
b) Kraków. Piosenka o Smoku Wawelskim. https://www.youtube.com/watch?v=UEDujCiSLYo
Kolorowanka Smok Wawelski.
c) Warszawa. Słuchanie wiersza.
„Warszawa” Julian Tuwim
Jaka wielka jest Warszawa!
Ile domów, ile ludzi!
Ile dumy i radości
W sercach nam stolica budzi!
Ile ulic, szkół, ogrodów,
placów, sklepów, ruchu, gwaru,
Kin, teatrów, samochodów
I spacerów i obszaru!
Aż się stara Wisła cieszy,
że stolica tak urosła,
bo pamięta ją maleńką,
a dziś taka jest dorosła.
Karta pracy z kodowaniem. Dziecko próbuje ułożyć kod aby dotrzeć mapy Polski. (dwie strzałki do góry, 1 strzałka w prawo, 2 do dołu, 2 strzałki w prawo, 2 strzałki do góry).

kod Warszawa

Źródło: Edusense Kodowanie na dywanie
d) Poznań. Legenda o Poznańskich Koziołkach https://www.youtube.com/watch?v=XudcMIswUqg
e) Toruń. Zabawa plastyczna „Pierniki”. Dziecko ozdabia pierniki wg własnego pomysłu.

pierniki
f) Gdańsk. Zabawa „Wpływanie do portu”. Rodzic umieszcza w plastikowej butelce kawałek styropianu, kory albo korka , nalewa wodę. Dziecko manipuluje zakręconą butelką, by okręt wpłynął do portu. (szyjki butelki).
Udanej twórczej zabawy!

Zajęcia 5 maja
Aneta Dąbrowska
1. Obejrzyjcie miasta Polski na obrazkach, zwróćcie uwagę na herby. Może odnajdziecie te miasta na mapie Polski?
2. Zwiedzamy Warszawę. Obejrzyjcie krótki film o najważniejszych miejscach w Warszawie.
https://www.youtube.com/watch?v=cL1ak9-ctGY
https://www.youtube.com/watch?v=Klz_m44SJek
2. „Wars i Sawa” – opowiadanie na podstawie legendy W. Chotomskiej.
Tak oto dotarliśmy do miejsca, gdzie chciałabym opowiedzieć wam legendę o jednym z najważniejszych polskich miast. Zanim jednak zdradzę wam jego nazwę poproszę abyście bardzo uważnie posłuchali, bo to pomoże wam w odgadnięciu nazwy tego miasta.

Dawno temu, kiedy nasz kraj pokrywała nieprzebyta puszcza, w samym jej sercu nad Wisłą żył młody rybak o imieniu Wars. Pewnego dnia gdy szedł nad rzekę by zarzucić sieci usłyszał piosenkę:
Siedem Fal mnie strzeże i siedem błyskawic.
Kto się ich nie lęka, niech się tutaj zjawi.
Piosenkę śpiewała dziewczyna, która głos miała tak piękny i dźwięczny, że
Wars nie zawahał się ani chwili.
– Niczego się nie boję! – zawołał. Wskoczył do swej łodzi i popłynął. Jednak ledwie odbił od brzegu rozpętała się straszliwa burza.
– Roztrzaskamy ci wiosła! – syczały błyskawice.
– Porwę twoje sieci na strzępy ! – ryczał wicher.
– Zatopimy łódź! – groziły fale.
Ale Wars płynął tak szybko, że ani wicher, ani fale, ani błyskawice nie mogły go dogonić. Kiedy był już na samym środku rzeki, wśród wzburzonych fal ujrzał dziwną postać: półrybę – półdziewczynę. Była to syrena. Zdziwił się Wars. Podpłynął bliżej. Wyciągnął rękę. Syrena podała mu tarczę i miecz i powiedziała:
– Mam na imię Sawa. Teraz ty broń mnie, rzeki i miasta.
A potem było jak w bajce żyli długo i szczęśliwie dzielny Wars i piękna Sawa a zgoda syreny na małżeństwo z człowiekiem sprawiła, że rybi ogon zamienił się w nogi.

Legenda ta głosi, że byli tam kiedyś dzielny Wars i piękna Sawa a na ich pamiątkę i od ich imion powstała nazwa miasta… Warszawa.

DZ: Słuchają uważnie legendy.

3. Rozmowa z dziećmi na temat legendy o Warsie i Sawie.

N: Zadaje dzieciom pytania:
Jak miał na imię rybak, który mieszkał w puszczy nad rzeką Wisłą?
Co sprawiło, że wsiadł on do swej łodzi i popłyną Wisłą?
Kogo Wars ujrzał wśród wzburzonych fal?
Jak miała na imię syrena, którą ujrzał Wars?
Jakie przedmioty dostał Wars od Sawy?
Jak nazywa się miasto, które znajduje się w miejscu, gdzie spotkali się Wars i Sawa?
Rodzic objaśnia, że Warszawa jest stolicą Polski.
4. Czytanie wyrazów [Wars, Sawa] z rozsypanki literowej. Przygotowujemy litery, można zrobić wzór napisu, dziecko układa, odczytuje litery. Możemy przeliczyć litery: ile jest liter [a], [w] itp., których jest więcej.
5. Warszawska syrenka – kolorowanka

Zajęcia 4 maja
Aneta Dąbrowska
1. „Nasz kraj” – zabawa matematyczna, szeregowanie liczb od najmniejszej do największej. Przygotowujemy cyferki o 1 do 6 z drugiej strony piszemy napis POLSKA. Rozkładamy na podłodze kartki z liczbami od 1 do 6. Dziecko układa liczby w szeregu od najmniejszej do największej. Następnie odwraca kartki i odczytuje napis – POLSKA. Dziecko dzieli wyraz na sylaby, na głoski, przeliczają litery i głoski. Próbuje podać inne wyrazy – kojarzące się z Polską – które zaczynają się na poszczególne litery wyrazu POLSKA.
2. „Rozsypanka” – składanie rozsypanki literowej. Dziecko otrzymuje koperty z rozsypankami literowymi wyrazów: GODŁO, FLAGA (mogą być wydrukowane na kartkach innego koloru, by się nie pomieszały). Dziecko układa wyrazy, a następnie prezentuje je i odczytuje. Pytamy: Co oznaczają te wyrazy? Dlaczego mówimy o nich jednocześnie? Jakiego jeszcze symbolu brakuje?
3. „Symbole narodowe” – wyjaśnienie dziecku pojęć: symbole narodowe, godło, flaga, hymn. Rozmowa na temat tych symboli.
4. Wiersz Katechizm polskiego dziecka Władysława Bełzy – rozmowa na temat wiersza i pamięciowe opanowanie tekstu.
Katechizm polskiego dziecka Władysław Bełza
– Kto ty jesteś? – Polak mały.
– Jaki znak twój? – Orzeł biały.
– Gdzie ty mieszkasz? – Między swemi.
– W jakim kraju? – W polskiej ziemi.
– Czym ta ziemia? – Mą ojczyzną.
– Czym zdobyta? – Krwią i blizną.
– Czy ją kochasz? – Kocham szczerze.
– A w co wierzysz? – W Polskę wierzę.
– Czym ty dla niej? – Wdzięczne dziecię.
– Coś jej winien? – Oddać życie.
Po przeczytaniu tekstu zadajemy pytanie na temat wiersza: O czym jest wiersz? O jakich symbolach była mowa w wierszu? Kto to jest Polak? Kim jest patriota?
5. „Godło Polski” –doskonalenie zdolności grafomotorycznych. Obrysowywanie konturu, kolorowanie.
Zajęcia 4 maja
Joanna Myrcha

Dzień dobry „Stokrotki”!
Oto propozycje zajęć:
Temat: „Symbole narodowe”.
1. Oglądanie przez lupę monet. Opisywanie ich wyglądu.
2. Składanie w całość obrazka godła. Dziecko wycina poszczególne części obrazka, składa w całość. Nazywa obrazek. Źródło: Edusense. Kodowanie na dywanie.

puzzle 4.05
3. Obejrzyjcie uważnie film o symbolach narodowych:
Symbole narodowe
https://www.youtube.com/watch?v=xQk8p7XY23A

4. Kodujemy wyraz Polska. (potrzebne będą: 3 zielone, 3 niebieskie i 4 żółte mniejsze kółeczka z kolorowego papieru).
Dzielimy słowo Polska na sylaby Pol-ska. Ile mamy sylab? Dwie. Potrzebujemy więc dwa kolory większych kółek. Dzielimy na głoski. P-o-l-s-k-a. Potrzebujemy 3 zielone i 3 niebieskie kółka. Tam gdzie jest spółgłoska zaznaczamy mniejszym żółtym kółkiem. Wzór w załączniku. Dziecko układa kod.

5. „Legenda o powstaniu Państwa Polskiego”
Gniazdo białego orła – Baśnie Polskie.
https://www.youtube.com/watch?v=yMWBZkLlaa0

6. „Narodowy quiz”. Przygotowujemy dwa koła na jednym piszemy TAK a na drugim NIE. Prze dzieckiem leżą koła. Dziecko słucha uważnie zdań wypowiadanych przez rodzica i za pomocą kół określa czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe.
– Moją ojczyzną jest Polska.
-Godłem Polski jest orzeł w koronie.
-Ojczyzna to miasto.
-Godło to biało czerwony materiał.
-Flaga Polski składa się z dwóch kolorów czerwonego u góry, białego na dole.
-Polska to nasza stolica.

7. Kolorowanka „Godło Polski”. Źródło: www.miastodzieci.pl

godło Polski

8.Dla chętnych:
Wirtualny spacer po Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie
http://www.muzeumgniezno.pl/spacer/muzeum_gniezno/muzeum_gniezno.html

Zajęcia 30 kwietnia
Joanna Myrcha
1.Zabawa „W księgarni”
-„Jaka cena?” – wybieranie książek i oznaczanie ich ceną. Dziecko kilka książek ze swojej biblioteczki,, z pomocą rodzica oznacza je ceną (najlepiej od 1 zł do 10 zł) • książki, karteczki do napisania cen.
-„Na półce” – segregowanie książek wg kategorii. Wybrane przez siebie książki dziecko układa na
półkach (np. stolikach, krzesłach, parapecie) oznaczonych kategorią (w zależności od dostępnych
książek, np. albumy, encyklopedie, wiersze, bajki dla dzieci). • książki, oznaczenia kategorii książek •
-„Zabawa w księgarnię” – przyjmowanie ról. Jedna osoba jest księgarzem, a druga kupuje książki. Podczas zabawy posługują się zabawkowymi pieniędzmi. Zadaniem księgarza jest sprawdzenie, czy kwota się zgadza – jeśli kupujący się pomyli, następuje
zmiana (kupujący staje się księgarzem). • książki, zabawkowe pieniądze lub karteczki z nominałem (prostokąty 10 zł, koła 1 zł, 2 zł, 5 zł).
2. Rozsypanki sylabowe. Dzieci kolorują obrazek. Rozcinamy obrazek wzdłuż tak aby powstały sylaby albo dla dzieci które potrafią głoskować na poszczególne litery. Dziecko składa obrazek w całość, czyta powstały wyraz.

rozsypanki z literą f

3. Piszemy literę f. Po śladzie, zgodnie z kolejnością i kierunkiem strzłek. Naokoło litery dzieci rysują obrazki, których nazwy rozpoczynają się od litery f np. fotel, firanka.

litera F,f
4. Praca plastyczna „Flaga”.
instrukcja: http://www.kuradomowa.info/2019/11/jak-zrobic-flage-polski-z-papieru.html

Zajęcia 30 kwietnia
Aneta Dąbrowska
„Biblioteka”
1. Słuchanie wiersza M. Przewoźniaka pt. „Kłopoty w bibliotece” odczytanego przez Rodzica

Książkom w pewnej bibliotece
nudziło się tak dalece,
że ni z tego, ni z owego
zaczęły grać w chowanego.
„Calineczka” się schowała
za ogromny atlas ryb.
Szuka krasnal Hałabała,
gdzie się przed nim Plastuś skrył?
Tak się wszystkie wymieszały,
że ta pani w bluzce w prążki
chodzi tutaj już dzień cały,
nie znajdując żadnej książki.

– Wyjaśnienie dlaczego w bibliotece ważny jest porządek.
– Ukazanie różnicy między biblioteką, a księgarnią.
– Wymienienie bajkowych postaci z wiersza.

2. Przypomnienie dzieciom wizyty w bibliotece, oraz pracy bibliotekarza. Rodzic pyta dziecko jak zapamiętało wizytę w bibliotece, co dziecko pamięta. Rodzic pomaga w uporządkowaniu wiedzy dziecka. Po co chodzimy do biblioteki, jak obchodzimy się z wypożyczonymi książkami itd.
3. Zabawa matematyczna z dostępnych w domu książek.
• Tworzenie zbiorów książek dla dzieci, i książek dla dorosłych.
• Przeliczanie w dostępnym zakresie.
• Określanie wielkości: duża mała, gruba, cienka, dłuższa krótsza.
• Układanie książek według podanego kryterium: gruba, cienka, gruba, cienka itp.

4. Utrwalenie etapów powstawania książki na podstawie historyjki obrazkowej

5. „ Od autora do czytelnika”

Oglądanie i opowiadanie treści kolejnych obrazków historyjki :
– autor pisze książkę,
– ilustrator wykonuje obrazki do książki,
– składacz przygotowuje książkę do druku,
– drukarz przygotowuje książkę do druku,
– maszyny drukują książkę,
– czytelnik wybiera i kupuje lub wypożycza książkę.

6. Karta pracy grafomotoryczna litera A – utrwalanie

Zajęcia 29 kwietnia
Joanna Myrcha
Temat: Dzień tańca.
Dzień dobry „Stokrotki”!
1. Wizytówka „Nutka”. Wycinamy nutkę z papieru. Dziecko pisze w środku swoje imię.

2. Zabawa plastyczna „Wiosenne stokrotki”. Przygotowujemy jasnozieloną, ciemnozieloną i żółta kredkę, kartkę papieru, koła wycięte z kolorowego papieru (duże zielone, średnie różowe i białe, a małe żółte koła).
Podczas słuchania utworu „Walc kwiatów” P. Czajkowskiego Link: https://www.youtube.com/watch?v=GC7PycSBILc rysujemy fale zmieniając co jakiś czas kredkę. Następnie jeśli są to pastele można lekko rozetrzeć. Potem zielone, białe i różowe koła składamy na pół. Przyklejamy żółte kółka a dookoła nich białe i różowe zgięte na pół. Dorysowujemy łodygę, a po bokach przyklejamy zgięte na pół koła zielone. I obraz gotowy.

3. Zabawy taneczne:
„Clap, clap song” Link: https://www.youtube.com/watch?v=3n68GPke7TQ
taniec „Zygzak” Link: https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs,
„Woogie boogie” Link: https://www.youtube.com/watch?v=KeKgAM3oUVc,
„Taniec połamaniec” Link: https://www.youtube.com/watch?v=ZlanSiI7HnI,
„A ram zam, zam” Link: https://www.youtube.com/watch?v=MdySEQ_t49I
Udanej zabawy!

Zajęcia 28 kwietnia
Aneta Dąbrowska
Jak powstaje książka?
1. Zapraszam do obejrzenia krótkiego filmu pt. „Jak powstaje książka?”
https://www.youtube.com/watch?time_continue=11&v=icdV3QZb10Q&feature=emb_title

2. Rozwiążcie zagadki Rodzic pomaga podaje podpowiedzi stara się naprowadzić dziecko do poprawnej odpowiedzi.
KSIĄŻKA
Chodź nie ma zamka ani kluczyka, często otwierasz ją i zamykasz . W swym wnętrzu wiele tajemnic mieści , wierszyków, bajek i opowieści.
BIBLIOTEKA
A oto zagadka książkowa, 10 liter ma to słowo , A na końcu jest w nim„ teka”, książka tam na ciebie czeka.
BIBLIOTEKARKA Kto ma na półkach książek bez liku i dba o książki i czytelników? PISARZ Pisze książki i wierszyki Bajki, baśnie i legendy. Swoje myśli nam napisze Byśmy w książce je znaleźli.
WYDAWCA
W jego pracy są maszyny, Które kartki łączą w całość By powstała kolorowa Książka nasza, ta jedyna. ILUSTRATOR
Ma komputer, ma też kredki Kreśli kropki, kółka kreski I rysuje nam wspaniałe Krasnoludki duże, małe Które w książce oglądamy.
3. Litera F karta pracy. Nazywamy obrazki na karcie pracy, za każdym razem pytamy „Co słychać na początku wyrazu?”, zachęcamy by dziecko po wyodrębnieniu litery [f], podzieliło wyrazy na sylaby i określiło ilość sylab.
4. Zabawa muzyczno – ruchowa „Woogie Boogie” https://www.youtube.com/watch?v=KeKgAM3oUVc

5. Praca plastyczna „Stwórz własną mini książkę” – propozycja w linku, lub możesz wymyślić własny.
Zajęcia 28 kwietnia
Joanna Myrcha
Temat: „Książki i książeczki”
1.Słuchanie opowiadania Agnieszki Filipkowskiej i rozmowa na jego temat.
Mała książka o książce
Agnieszka Filpkowska
Julka już od kilku dni nie chodziła do przedszkola. Miała anginę i musiała zostać w domu. Mama
nie zawsze miała czas, żeby się z nią pobawić, czy poczytać jej jakąś książkę, bo była zajęta nadrabianiem
zaległości w pracy. Żeby się nie nudzić, dziewczynka wymyślała sobie przeróżne zajęcia.
Najbardziej spodobało jej się tworzenie własnych, barwnie ilustrowanych książeczek. Kilka kartek
papieru składała na pół, wkładała jedną w drugą i po zrobieniu na grzbiecie dwóch otworów dziurkaczem,
związywała wszystko razem ozdobną wstążeczką. Potem zabierała się do zapełniania stron
obrazkową opowieścią, gdzieniegdzie opatrzoną prostym słowem, które już potrafiła samodzielnie
napisać.
–– Mamo, jak będę duża, to zostanę księgarnią – oznajmiła pewnego dnia Julka pochłonięta ozdabianiem
swoich małych arcydzieł.
–– Doprawdy? – rzuciła mama, zerkając na córkę znad laptopa, po czym zanurzyła usta w zimnej
już kawie, tylko po to, by nie wybuchnąć śmiechem. – To znaczy, czym dokładnie będziesz się zajmować?
–– No jak to czym? Robieniem książek, tak jak teraz – odpowiedziała dziewczynka.
–– Wiesz, córciu, księgarnia to właściwie nie jest osoba, tylko miejsce, taki sklep, w którym można
kupić książki. I tam pracują księgarze albo księgarki, czyli osoby, które powinny znać się na literaturze,
umieć coś doradzić, polecić – wyjaśniła mama. – Ale zanim książka trafi do księgarni, nad jej
powstaniem pracuje wiele osób.
–– No popatrz, a ja robię wszystko sama i to jeszcze z anginą – rzekła z dumą Julka.
–– Tak, jesteś bardzo dzielna – przyznała ze śmiechem mama. – I wiesz co? Mam dla ciebie ciekawe
zadanie. Co powiesz na stworzenie książki o tym, jak powstaje książka?
–– Super pomysł! – ucieszyła się mała artystka. – To od czego powinnam zacząć?
–– Hmmm… Najpierw powinnaś narysować las.
–– Jak to? To książki powstają w lesie?
–– Nie w lesie, tylko z lasu, a dokładnie z rosnących w nim drzew, które są ścinane, potem odpowiednio
mielone i w specjalnej fabryce przetwarzane na papier – sprostowała mama.
Julka zostawiła na razie stronę okładki pustą. Na kolejnej zaś naszkicowała stojące w szeregu
drzewa o rozłożystych koronach. Od nich skierowała strzałkę w stronę złożonej z prostokątów i trójkątów
fabryki z dymiącymi kominami. A dalej narysowała pokaźną stertę papierów. I czekała na
dalsze wskazówki.
–– Teraz potrzebujemy autora, czyli osoby, która wymyśli opowieść. Od niego wszystko zależy. To
on tworzy świat, jaki będziesz sobie później wyobrażać jako czytelnik. Zapełnia ten świat bohaterami,
którym pozwala przeżywać różne przygody – kontynuowała mama. – To on w magiczny sposób
przemienia pustą kartkę papieru w barwną, tętniącą życiem historię.
W Julkowej książeczce wnet pojawił się pochylony nad dużym zeszytem mężczyzna w okularach,
trzymający w ręce coś, co chyba miało być długopisem. Z głowy pisarza „wypączkowała” chmurka
pełna pomysłów autora. Była tam królewna w krzywej koronie, ziejący pomarańczowym ogniem
smok i rycerz z mieczem w dłoni.
Tydzi eń 32. Tajemnice książek
Plac zabaw ? Pięciolatek ? Przewodnik m 36 etodyczny cz. 4.
–– Piękne te twoje rysunki – skomentowała mama z uznaniem. – Może zamiast księgarnią, zostaniesz
ilustratorką. To kolejna ważna osoba tworząca książkę.
–– Czasami ważniejsza od pisarza, prawda? Bo w niektórych książkach są tylko obrazki, tak jak
w mojej! – ożywiła się Julka. – Wiem! Na następnej stronie narysuję siebie, jak tworzę ilustracje do
mojej książki! – I tak też zrobiła.
–– Dobrze, to teraz czas na współpracę z wydawnictwem – podsumowała mama. – Pracują tam
redaktorzy, którzy podpowiadają autorowi, jak ulepszyć napisany tekst, dokonują korekty, czyli poprawiają
znalezione błędy, i przygotowują książkę do druku.
–– A na czym polega to przygotowanie? – zainteresowała się mała ilustratorka.
–– Na wybraniu odpowiedniego koloru, kształtu czy wielkości liter, rozmieszczeniu tekstu oraz
ilustracji na stronie, na zaprojektowaniu okładki i stron tytułowych – wyliczała mama. – O, widzę,
że już naszkicowałaś małe wydawnictwo.
–– Tak, tu jest redaktor, który czyta książkę i poprawia błędy – objaśniała Julka, wskazując postać
siedzącą przy nieforemnym biurku. – A ten wybiera najładniejsze literki z tych powieszonych na
maleńkich wieszaczkach.
–– Pięknie! – zachwyciła się mama. – Choć wiesz, dziś pisarze i redaktorzy zwykle pracują na
komputerach, tak jest szybciej i wygodniej – dodała rozbawiona. – Ciekawa jestem, jak narysujesz
drukarnię, do której właśnie zmierzamy. Są tam specjalne maszyny, które na ogromnych arkuszach
papieru drukują wiele stron książki jednocześnie. Potem te arkusze trzeba odpowiednio pociąć, złożyć
w całość i skleić albo zszyć. A na koniec oprawić w piękną okładkę.
I tak powstał szkic drukarni, w której drukarze, niczym dzielne krawcowe, próbowali okiełznać
pokrytą mrówczym pismem płachtę papieru za pomocą nożyczek oraz igły z nitką.
– Brawo, Julciu! – Mama pogładziła córkę po głowie. – Tak właśnie powstaje książka, która zostanie
teraz wysłana do księgarni, gdzie stanie na półce, a potem trafi do rąk czytelników.
–– A moja, jak już wyzdrowieję, trafi do Julka, którego narysuję na okładce z otwartą książką na
kolanach! – oznajmiła radośnie dziewczynka, dumna ze swojego dzieła.

Rodzic czyta wierszyk:
Jak powstaje każda książka? Kto słuchał, odpowie.
Najpierw rodzi się w pisarza pomysłowej głowie.
Gdy redaktor w wydawnictwie tekst dobrze ogarnie,
O druk, cięcie i oprawę poprosi drukarnię.

2. „Kodujemy słowa”
Przygotowujemy po dwa niebieskie, zielone i żółte kółka (średnica ok 5 cm) oraz 3 czerwone kółka mniejsze (średnica ok 2,5 cm).
a)Dzielimy słowo foka na sylaby. Liczymy ile ma sylab. Układamy kod – ile sylab tyle kolorów kółek.
Dzielimy na głoski (f, o, k, a)
Układamy dwa niebieskie a następnie dwa żółte kółka.
Na kółkach oznaczających spółgłoski czyli (f,k) kładziemy mniejsze, czerwone kółeczka.
b)Następnie dzielimy na sylaby słowo ufo, liczymy sylaby (dwie). Będą więc nam potrzebne dwa kolory kółek.
Dzielimy na głoski (u,f,o). Układamy wzór kółko zielone i dwa kółka zółte. Na kółkach które oznaczają spólgłoski kładziemy mniejsze czerwone kółeczko.
c)Dzielimy na sylaby słowo fasola. Ile sylab? 3. Więc potrzebujemy trzech koloroów większych kółek . Dzielimy na głoski (f,a,s,o, l, a). Układamy wzór dwa zielone dwa niebieskie i dwa żółte koła. Na kołach oznaczających spółgłoski kładziemy małe czerwone kółeczko.
Wzór wykonania zadania w załączniku.

3.Zestaw ćwiczeń gimnastycznych.
1. „Tajemnicza książka” – każdy uczestnik zabawy otrzymuje książkę, którą kładzie na głowę. Stara
się utrzymać ją w tej pozycji podczas wykonywania kolejnych poleceń Rodzic wydaje polecenia: Obracamy się,
Tańczymy, Chodzimy bokiem, Kucamy, Chodzimy do tyłu itp. Dziecko, któremu książka spadła
z głowy, zastyga w bezruchu i kibicuje innym. Powtarzamy zadanie kilka razy. • książki
2. „W księgarni” – Dziecko leży na boku, na dywanie. Na hasło Rodzica.: Książka się
otwiera! – przechodzi do leżenia na wznak, wyciąga na boki wyprostowane ręce i nogi.
Na hasło: Kartki się przewracają! – dziecko klaszcze w dłonie (Rodzic mówi, ile stron ma książka, a dziecko
tyle razy klaszcze). Na hasło: Książka się zamyka! – dziecko powraca do pozycji wyjściowej – leżenie
na boku, nogi podkurczone. Gdy Rodzic powie: Książka stoi na regale, dziecko przechodzi do stania na
baczność.
3. „Odgadywanie tytułów bajek” – Rodzic na przemian z dzieckiem zadają sobie zagadki za pomocą gestów należy przedstawić postać z bajki, druga osoba odgaduje, np. Kubuś Puchatek, Król lew, Śpiąca
królewna, 101 Dalmatyńczyków. Po udzieleniu poprawnej odpowiedzi następuje zamiana ról.
4. „Nasze nogi” – dziecko z rodzeństwem lu z rodziecem w parze przechodzą do leżenia na plecach. Dotykają się stopami
w taki sposób, aby nogi zgięte w kolanach tworzyły w powietrzu kąt prosty. „Siłują się” stopami,
próbując wyprostować nogi. Ćwiczenie wykonują w taki sposób, żeby nie odrywać stóp od
stóp partnera. Następnie odpychają się od siebie stopami.
5. „Baba Jaga patrzy” – jedna osoba jest Babą Jagą, reszta uczestników zabawy stoi w jednej linii w wyznaczonym
miejscu. Baba Jaga jest odwrócona tyłem, ma zamknięte oczy i powtarza słowa: Raz, dwa, trzy,
Baba Jaga patrzy. W tym czasie inni uczestnicy zabawy biegną w jej stronę. Baba Jaga odwraca się po wypowiedzeniu
się tych słów. Uczestnicy muszą się w tym czasie zatrzymać w miejscu, do którego dobiegły,
i się nie ruszać. Baba Jaga chodzi i patrzy, czy nikt się nie rusza (może też ich rozśmieszać).
Ten, kto się poruszy, wraca na start, a reszta pozostaje na swoich miejscach. Baba Jaga znów
wypowiada słowa: Raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy. Ten, kto pierwszy dobiegnie do Baby Jagi,
wygrywa i w kolejnej rundzie staje się Babą Jagą.
Wesołej zabawy!
Zajęcia 27 kwietnia
Aneta Dąbrowska
Propozycja zajęć dla grupy „Stokrotki” w tym tygodniu będziemy mówić o książkach i o czytelnictwie.
CZYM SĄ DLA NAS KSIĄŻKI?
1. Zaczniemy od zabawy ruchowej, proszę aby Rodzic włączył zabawę a dziecko wykonuje proponowane ruchy, zabawę powtarzamy.
https://www.youtube.com/watch?v=OmAZquWgp9A&fbclid=IwAR0guuqjoKR9wPiNgiaQkzAtLMxNM74T4yoI0xUyIrhQcqjW-CIGn2-K4YQ
2. „Do czego nam książki?” – formułowanie przez dzieci hipotez na podstawie własnych doświadczeń. Rodzic nie poszerza wiedzy dzieci bezpośrednio, lecz one same zdobywają ją podczas kolejnych zadań w całym tygodniu i decydują, kiedy uzupełniają siatkę wiedzy.
3. „Imię” – zabawa z wykorzystaniem liter. Odnajdywanie liter tworzących imię dziecka. Tworzymy rozsypankę literową, jeśli dziecko ma trudności przygotowujemy wzór graficzny imienia. Dziecko może tworzyć imiona mamy, taty, rodzeństwa.
4. Książka – wysłuchanie wiersza Anny Kamieńskiej pod tym samym tytułem i rozmowa na temat treści utworu.
Książka Anna Kamieńska
Czemu książka stoi niema? Może o czym mówić nie ma?
Jej literek czarne rządki smutne jak jesienne grządki.
Czemu taka nudna, pusta, jakby jej zamknięto usta?
Aż tu nagle, moja miła, niema książka przemówiła.
I gadała i śpiewała, czego nie opowiadała!
O przygodach, awanturach, ptakach, kwiatach, morzach, górach.
Gdzie to wszystko w niej mieszkało?
Jak to wszystko w niej drzemało?
Chyba nie ma o co pytać: nauczyliśmy się czytać.
Po przeczytaniu wiersza Rodzic zadaje dzieciom pytania: Czemu początkowo książka była smutna? Czy miała kolorowe obrazki? Dlaczego nagle zaczęła być ciekawa dla osoby mówiącej w wierszu? Co się zmieniło?
5. „Do czego nie są książki?” – rozmowa kierowana, zwrócenie uwagi na niewłaściwe korzystanie z książek. Rodzic sugeruje, że skoro dzieci wiedzą, do czego są książki, to teraz niech wskażą, do czego nie są. Dzieci podają swoje pomysły.
6. „Regulamin postępowania z książką” – zabawa dydaktyczna. Dzieci zastanawiają się, jak należy lub nie należy postępować z książkami.
7. „Szpital dla książek” – zabawa w reperowanie zniszczonych książek. Rodzic wypisuje na karteczkach liczby, które oznaczają poszczególne role:
1 – dzieci segregują książki na „chore” i „zdrowe” (czyli uszkodzone i nieuszkodzone);
2 – dzieci transportują książki z biblioteczki do stolików (dla urozmaicenia mogą to robić autami);
3 – dzieci pielęgniarki tną taśmę klejącą i folię na okładki;
4 – dzieci lekarze przyklejają taśmę;
5 – dzieci transportują książki ponownie do biblioteczki

Zajęcia 27 kwietnia
Joanna Myrcha
Witajcie „Stokrotki”!
Temat: „Lubimy bajki”.
1.Blok zajęć o emocjach – wstyd.
Słuchanie wiersza Dominiki Niemiec pt.”Ale wstyd”
„Ale wstyd!”
Dominika Niemiec
Dnia pewnego ciepłą zieloną wiosną
mała Ania patrzyła, jak kwiatki rosną.
A że chciała narysować sobie takie ładne kwiatki,
umieściła je na książce, na środku okładki.
Wiem, powiecie, że Ania książkę tak zniszczyła,
ale jeszcze ta historia wcale się nie skończyła.
Ale wstyd!
Siostra Ani, gdy tylko spostrzegła jej poczynania,
zaczęła szukać jakiegoś rozwiązania.
Chciała książkę wyszorować szczoteczką i wodą.
Może one na ten kłopot coś pomóc tu mogą?
Ale zamiast się poprawić, wszystko się pogorszyło,
bo książce to pranie wcale nie posłużyło.
Ale wstyd!
Mama, gdy zobaczyła poczynania swoich córek,
za zniszczenie książki dała im porządną burę.
Bo się okazało, że książka nie należy do dzieci,
a jedynie ktoś im tę książkę do czytania polecił.
I mama z biblioteki ją wypożyczyła.
A to bardzo ważna kwestia w tym momencie była.
Ale wstyd!
Przecież książki nawet pomazanej nie można wyrzucić.
Trzeba będzie ją do biblioteki jak należy zwrócić.
I wyjaśnić przyczynę jej stanu fatalnego,
jej pogięcia i pomięcia, obrazka nieoczekiwanego.
I książkę odkupić lub zapłacić karę.
Nikt się w takiej sytuacji nie czuje doskonale.
Ale wstyd!
Szybko do biblioteki poszła z córkami mama.
W bibliotece jak zwykle siedziała pani ta sama.
Przywitała wszystkich i już książkę ogląda.
Badawczo się przygląda książce, dziewczynkom się przygląda.
– I co żeście tutaj, łobuziaki, uczyniły?
– Przepraszamy, trochę żeśmy książkę uszkodziły.
Ale wstyd!
– No cóż, musicie teraz naprawić swe zachowanie.
Zaraz wymyślę dla was jakieś zadanie.
Pomożecie mi poustawiać stos książek na półki,
a wtedy wybaczymy wam te wyczyny, te bzdurki.
Dziewczynki zabrały się do pracy ku uciesze mamy.
– Jak dbać i szanować książki, teraz zapamiętamy.
A gdzie wstyd? Już minął, znikł!
Po przeczytaniu wiersza R. zadaje dziecku pytania: Czego dotyczył wiersz? Co stało się z książką?
Kto ją zniszczył? Czy takie zachowanie było właściwe? Skąd dziewczynki miały książkę? Co
musiały zrobić po tym, jak zniszczyły książkę? Co czuły dziewczynki, gdy oddawały książkę do
biblioteki? Co musiały zrobić w bibliotece? Czy to, co czuły, minęło? Czy ty też kiedyś wstydziłeś
się z jakiegoś powodu? W jakiej to było sytuacji? Czy to było przyjemne uczucie? Jak czułeś się,
gdy wstyd minął?

2.Zabawa w kończenie zdań. R. odczytuje początek zdania, a dziecko je
kończy.
Zdania:
Ola nigdy się nie wstydzi gdy… Klara poczuła wstyd, ale…
Maciej wstydzi się… Można się zawstydzić, kiedy…
To wstydliwa sprawa… Nie czuję wstydu, kiedy…
Kasia czuła się zawstydzona, gdy… Wstyd to uczucie, które…
Kiedy się wstydzę…

3.Piosenka „Lubimy bajki”
Pamiętacie piosenkę oto link: https://www.youtube.com/watch?v=AMxD71Zp_4c
Lubimy bajki
muz. Tomasz Strąk, sł. Stanisław Karaszewski
Oj rety, rety, co tu się dzieje,
wszędzie są wróżki i czarodzieje.
To nie do wiary, ja chyba śnię,
wszystko, co zechcę, to spełnia się!
Ref.: No, bo my lubimy bajki,
wtedy, kiedy jest nam źle.
My lubimy takie bajki,
które dobrze kończą się.
Jeden ruch różdżką, jedno zaklęcie,
oto księżniczka tańcuje z księciem.
Wróżka Kopciuszka stroi na bal,
tylko macochy trochę mi żal.
Ref.: No, bo my lubimy bajki…
Abrakadabra, hokus–marokus,
w czarach jest siła i mnóstwo pokus.
Dla czarodzieja przestroga ta,
aby nie zbudził śpiącego zła.
Ref.: No, bo my lubimy bajki…

4.Zabawa logopedyczna „Śmiechy i śmieszki” Źródło Katarzyna Szłapa „Cmokaj, dmuchaj, parskaj, chuchaj. Ćwiczenia oddechowe i artykulacyjne dla najmłodszych”. Wyd. Harmonia Logo.docx

5.Na koniec proponuję taniec Zygzak
https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs
Miłej zabawy!

Zajęcia 24 kwietnia

Joanna Myrcha

Temat: „Przyjaciel Przyrody”
1. Na początek Bajka ekologiczna
https://www.youtube.com/watch?v=PYd88-RyaLs
2. Doświadczenie „Oczyszczalnia ścieków” dla chętnych.
Do przezroczystego kubka wlewamy wodę z kranu a następnie dudają różne materaiły tj.: piasek, kamienie, ścinki papieru, okruszki, liście, trawa, fusy, herbaty i kawy, papierki po cukierkach, brokat, sól itd. i miesza. R. pyta, czy taka woda
jest czysta? Czy chciałby taką wypić? Pyta, jak można ją oczyścić? Pokazuje piasek, żwir, kamyki
oraz gazę / ścierkę i pyta, co z tych rzeczy może pomóc w oczyszczeniu wody?
Proponuje zbudowanie oczyszczalni z kamieni, żwiru i piasku.
Potrzebne będą:
–– lejek lub ucięta plastikowa butelka,
–– gaza lub ściereczka,
–– gumka recepturka,
–– piasek, drobne kamyki, żwir,
–– słoik.
Na koniec lejka / butelki dziecko zakłada gazę / ściereczkę i mocuje za pomocą gumki. Wsypuje
piasek, następnie żwir i kamyki (warstwy bez mieszania). Umieszcza lejek / butelkę nad słoikiem
i wlewa swoją zanieczyszczoną wodę. Obserwuje, co się stanie.
R. wyjaśnia, że kamienie zatrzymały duże śmieci, takie jak kamyczki, papierki po cukierkach, liście;
żwir – nieco większe, jak trawa, fusy, okruszki, a piasek te najmniejsze – brokat i sól. Uprzedza
jednak, że choć woda stała się czystsza, nie jest taka jak na samym początku i nie wolno jej pić.
• przezroczyste kubeczki, różne materiały: piasek, kamienie, ścinki papieru, okruszki, liście, trawa, fusy herbaty
i kawy, papierki po cukierkach, brokat, sól itd., piasek, żwir, kamyki, gaza lub ścierka, lejek lub ucięta plastikowa
butelka, gumka recepturka, słoik lub kubek.
Uwaga! Gdy nie mamy potrzebnych materiałów obejrzyjcie doświadczenie link: https://vimeo.com/224050213 Źródło: WSiP
3. Karta pracy „Segregujemy odpady” Źródło : EduSense. Kodowanie na dywanie.

Segregacja śmieci kubki
4. Zabawa ruchowa „Na ziemi zostaje” https://www.youtube.com/watch?v=S5TFdKc6TB4
5.Odznaka „Przyjaciela przyrody”.
Moje drogie „Stokrotki” na pewno zasłużyliście na tytuł Przyjaciela Przyrody. Zatem zapraszam Was do wykonania odznaki Przyjaciela Przyrody. Wycinamy z brystolu koło, dziurkaczem robimy mały otwór aby przewlec tasiemkę. Ozdabiamy koło wg własnego pomysłu. np. wyklejając plasteliną drzewo, rysując kredkami kwiatek itp. Odznakę można dookoła ozdobić bibułą.
Czekam na oznaki wszystkich „Stokrotek”! Prace wysyłamy na mail przedszkola przedszkole.noweiganie@onet.pl lub na pocztę facebooka Przedszkole w Nowych Iganiach.

Zajęcia 23 kwietnia
Aneta Dąbrowska
Scenariusz dla grupy „Stokrotki”
„Smog czy smok?” – doskonalenie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 10.
1. Czy o smogu może powstać bajka? – opowieść ruchowa.
Rodzic mówi do dziecka: posłuchaj bajki o smogu…! Dziecko pokazuje ruchem treść opowiadania.
Smog Smok Adaś i Agatka obudzili się rano w bardzo dobrym humorze (dzieci przeciągają się, ziewają, uśmiechają). Wstali z łóżka i powolnym krokiem wyszli ze swojego pokoju w stronę kuchni (powoli wstają i maszerują po rytmicznie, otwartymi dłońmi uderzają o podłogę, udając krok). Mama i tata Adasia i Agatki siedzieli przy stole (siadają), dzieci podeszły do rodziców, przytuliły i dały całusa na dzień dobry (przytulają osobę obok, cmokają). Mama przygotowała dzieciom owsiankę z mlekiem (naśladują odgłosy jedzenia), a tata kakao, które smakowało dzieciom wyjątkowo (naśladują odgłosy picia), rodzice zaś pili aromatyczną kawę (dzieci udają ruch przechylania filiżanki). Nagle tata usłyszał w radiu niepokojącą wiadomość (dzieci udają słuchanie i swoją mimiką naśladują zaniepokojenie). Otóż w ich mieście pojawił się SMOG! (udają zaskoczenie, przerażenie). Tata podgłośnił radio (poruszają pokrętłem). Dzięki temu usłyszeli, że dziś lepiej w ogóle nie wychodzić z domu. No pewnie, kto chciałby się spotkać ze… smokiem?! Rodzice jednak założyli Adasiowi i Agatce maseczki na buzie (dzieci naśladują zakładanie maski), ale nie takie, jak do zabawy w lekarza, one były specjalne, nawet nazywały się „antysmogowe”. Rodzice wyjaśnili, że to chroni dzieci przed smogiem… jak to: „smogiem”? No to „smokiem” czy „smogiem”? (udają zaskoczenie, zdziwienie). Adaś i Agatka byli jednak bardzo ciekawi, co wydarzy się dziś w przedszkolu, więc szybko ubrali się, założyli buty (wstają, naśladują czynności). Tego dnia maszerowali do przedszkola bardzo szybko (maszerują po sali). Tata powiedział, że nie można biegać, kiedy jest smog, ale można szybko iść. Adaś i Agatka woleliby jednak przed smokiem jak najszybciej uciec! W każdym razie, za 15 minut dzieci były już ze swoimi przyjaciółmi w sali. W pewnym momencie pani nauczycielka poprosiła dzieci do siebie. Powiedziała, że nie mogą dziś wyjść na świeże powietrze, bo na zewnątrz panuje smog… Agatka powiedziała: – Ale my nie widzieliśmy żadnego smoka! Czy on na pewno istnieje? Pani zrobiła bardzo zaciekawioną minę (naśladują mimiką zaciekawienie). – Agatko, to nie smok, a smog! Nie musi być bardzo widoczny, ale jeśli nim oddychamy, zatruwamy nasze ciała. Adaś powiedział: – A więc smog… może być tak niebezpieczny jak… smok? – Smok Smog! To prawie jak tytuł książki! – powiedziała koleżanka Agatki, wesoła Ada. – To co, piszemy książkę o Smoku Smogu? – zapytała pani. – Taaaak! – odpowiedzieli wszyscy (dzieci głośno powtarzają). – W porządku, ale najpierw parę ćwiczeń dla zdrowia, jeśli zostajemy dziś w przedszkolu… I zaczęły się: pajacyki, biegi z kolanami do góry, podskoki, turlanie, długie skoki przez przeszkody (ćwiczenia). Na koniec wszyscy wzięli głęboki wdech nosem, a potem wydech ustami (dzieci oddychają według instrukcji). I jeszcze raz… i ostatni! W ich sali można było oddychać bezpiecznie, bo oczyszczacz powietrza pracował już od kilku godzin (dzieci naśladują szum). Ciekawe, czy jutro dzieci też zwalczą Smoka Smoga…
Rodzic zadaje pytania: Kto mógłby być bohaterem książki o smogu, poza smokiem o taki imieniu? Jakie by było miejsce akcji książki? Do kogo byłaby skierowana? Jakie książka o smogu miałaby przesłanie? Jak mogłaby się zakończyć?
2.Radzę sobie ze Smokiem Smogiem! W jaki sposób możemy ochronić organizm przed trującym smogiem? Kilka podpowiedzi padło już w bajce. Dzieci podają swoje pomysły. Przykładowe sposoby:
– podpowiadanie rodzicom o sprawdzaniu stanu powietrza;
– unikanie przebywania na świeżym powietrzu – zabawy ruchowe w sali lub w domu;
– szybkie przechodzenie z miejsca do miejsca, o ile to możliwe przez „zielone” miejsca – parki, laski;
– przebywanie w pomieszczeniach, w których znajdują się oczyszczacze powietrza;
– nieotwieranie okien, niewietrzenie pomieszczeń w dniach, kiedy panuje alarm smogowy;
– wyjazd do miejsc niezagrożonych smogiem;
– oddychanie przez nos;
– picie wody;
– umieszczenie w pomieszczeniach wielu roślin;
– zainwestowanie w oczyszczacz powietrza;
– zakładanie specjalnej maseczki antysmogowej – jednak tutaj uwaga! Maseczka musi być profesjonalna, nie chirurgiczna. W przypadku małych dzieci używanie tejże grozi niedotlenieniem.
2. Kilka doświadczeń z powietrzem:
Do słoiczka lub butelki z niewielką ilością wody wrzucamy zapaloną, kolorową gazetę, po czym szybko zamykamy pojemnik. W doświadczeniu może pomagać dziecko (niezbędne jest zadbanie o bezpieczeństwo). Po spaleniu gazety w słoiku pojawia się „dym”. Dzięki szczelnemu zamknięciu pojemnika dym w nim pozostaje. Podobnie jest ze smogiem – wisi nad miastem.
• Dziecko oddycha głęboko, nabiera powietrza i zatrzymuje w płucach… następnie wypuszcza. Wniosek – powietrze jest potrzebne do oddychania.
• Rodzic wciąga powietrze do strzykawki, a następnie wypuszcza je do szklanki pełnej wody… powietrze „bąbelkuje” w wodzie. Wniosek – powietrze jest niewidocznym gazem.
• Rodzic uruchamia suszarkę do włosów – powiew powietrza wprawia w ruch wiatraczek. Wniosek – powietrze wprawia w ruch przedmioty, można strumień powietrza skierować na pojemnik z pierwszego doświadczenia. Wniosek – wiatr przepędza smog.
• Powietrze wydmuchiwane przez suszarkę przenosi zapach perfum i zmywacza do paznokci. Wniosek – powietrze jest nośnikiem aromatów.
• Na wilgotnym gaziku trzymanym nad świeczką lampy zbiera się sadza. Wniosek – filtry oczyszczają powietrze
4. „Miasto” – praca plastyczna. Dzieci wycinają z gazet prostokąty różnej wielkości i naklejają obok siebie pionowo, tworząc miasto. Następnie nad nimi węglem rysują spirale – dym.
5. Dodajemy i odejmujemy w zakresie 10 – karty pracy.
Dla chętnych https://www.youtube.com/watch?v=baJQkO9G6uk – obejrzyjcie krótki film o zanieczyszczeniu powietrza.

Zajęcia 23 kwietnia

Joanna Myrcha

Temat : „Smog – cóż to za stwór”.
1.Smog – słuchanie opowiadania Agnieszki Frączek pod tym samym tytułem z książki Sprężynek
na tropie tajemnic – ekologia.
Smog
Agnieszka Frączek
Bardzo długo wyjeżdżaliśmy z miasta. „Brum, brum!”, dudniło nam w uszach. „Ti–tit, ti–tit!”,
atakowało nas mimo szczelnie zamkniętych okien.
–– Rany, jaki korek! – narzekał tata.
–– Szybciej! – prosił Antek.
–– Wolniej – prosiła mama.
–– Nudzi mi się – jęczała Zosia.
–– Pi… – popiskiwał pies.
–– Daleko to jeszcze? – pytałem ja, Sprężynek.
Ale nasze słowa i tak zagłuszało nieznośne „Brum, brum, ti–tit!”.
Wreszcie – powolutku, koło za kołem – udało nam się wyjechać za miasto. I od razu zrobiło się
weselej. Tata przestał narzekać na korki, mama przestała prosić, żeby tata zwolnił (dziwne, bo jechaliśmy
teraz dużo szybciej niż w mieście), Antek przestał prosić, żeby tata przyspieszył, nawet Zosia
przestała się nudzić. Z pobocza machały do nas czerwone dęby, żółte brzozy i zielone choinki, pies
pochrapywał cicho, a Zośka nuciła jakąś przedszkolną piosenkę. Nawet słońce świeciło jakby trochę
jaśniej.
–– Od razu widać, że smog został za nami – cieszyła się mama.
–– To tam był jakiś smok? – z wrażenia mało nie wypadłem z koszyka.
–– Trzygłowy? – zawtórowała mi Zosia.
–– Spokojnie, nie smok, tylko smog, głuptasy – roześmiał się Antek.
–– A co to za różnica? – zapytała Zosia.
–– Ten wasz smok jest zielony, ma trzy głowy, pazury, ogon i K na końcu…
–– Czyli na ogonie?
–– Zośka! – zbył siostrę Antek. I tłumaczył dalej: – Wasz smok pożarł barana nafaszerowanego
siarką. Zgadza się?
–– Tak… – odpowiedziała niepewnie Zosia, która chyba podobnie jak ja nie rozumiała, czemu ten
zielony potwór ma być „nasz”.
–– Smog, o którym mówiła mama, też ma w środku trochę siarki. Ale na tym koniec podobieństw.
Bo mamie wcale nie chodziło o smoka, ale o smog, prawda, mamo?
–– Prawda.
–– Czyli chmurę pełną dymów i spalin – wtrącił tata.
–– A skąd się biorą takie smoki?
–– Smogi! – poprawił Antek. – Skąd? No z tej… Z tego… – plątał się.
–– Pamiętacie te wszystkie samochody stojące w korku? – przyszedł mu z pomocą tata. – Potraficie
sobie wyobrazić, ile one naprodukowały spalin.
–– Mnóstwo.
–– Właśnie: mnóstwo. A przecież powietrze jest zanieczyszczane nie tylko przez samochody, ale
też przez fabryki, gospodarstwa domowe, przez… – przerwał nagle tata. – Zobaczcie, jaki paskudny
dom!
Rzeczywiście, z komina małego, żółtego domku wydobywały się kłęby dymu – gęstego, brązowoczarnego
i pachnącego chyba jeszcze gorzej niż smocza jama. Wdzierał się do samochodu, łaskotał
nas w nosy i szczypał w oczy.
–– A fe! – zawołała Zosia.
–– Fe! – powtórzył za siostrą Antek i zakrył sobie nos szalikiem.
–– Psik! – kichnął pies.
–– Co oni palą w tym piecu? Śmieci? – zastanawiała się mama.
–– Śmieci – potwierdził tata. – A paląc je, zatruwają powietrze, które i bez tego jest już bardzo
zanieczyszczone – westchnął.
–– A smog się cieszy – podsumował Antek.
Po przeczytaniu opowiadania R. zadaje dziecku pytanie: Co to jest smog?. Dziecko tworzą swoją
definicję. R. pyta: Jakie są przyczyny smogu? Wyjaśnia, że nie zawsze widać, że powietrze
jest zanieczyszczone. Dzieci omawiają z Rodzicami poniższą ilustrację:

2. „Wiatraczek matematyczny” dziecko dodaje, może posługiwać się palcami, część wiatraka z otrzymanym wynikiem maluje na odpowiedni kolor.

wiatraczek matematyczny
3.”Ekologiczny…”Dyktando graficzne: Dziecko zamalowuje pola zgodnie z instrukcją. Dorosły czyta –dziecko zamalowuje odpowiednie pola:
2 B niebieski, 3 B czerwony, 4 B czerwony, 2 C niebieski, 3 C czerwony, 4 C czerwony, 1 D czerwony, 2 D czerwony, 3 D czerwony, 4 D czerwony, 5 D czerwony, 6 D czerwony, 1 E czerwony, 2 E czerwony, 3 E czerwony, 4 E czerwony, 5 E czerwony, 6 E czerwony, 2 F czarny, 5 F czarny. Powstaje obrazek. „Ekologiczny…” dziecko nazywa ilustrację.

karta kodowanie

4. Propozycje pracy plastyczno – technicznej
a)”Wiatraczek z papieru”
Jak zrobić wiatraczek?
https://www.youtube.com/watch?v=xuz9EwXiu-o
b)Kółko i krzyżyk z nakrętek

Zajęcia 22 kwietnia

Aneta Dąbrowska

Scenariusz zajęć dla grupy „Stokrotki”

Międzynarodowy Dzień Ziemi to bardzo ważna data. Ostatnio zapominamy coraz częściej o tym co powinniśmy robić dla środowiska.

„Ziemia nie jest własnością człowieka, to człowiek należy do Ziemi – to wiemy.”

Propozycje aktywności dla dzieci:

1. Sprawdź czy w twoim mieszkaniu są posegregowane śmieci. Jeśli tak, to jakie pojemniki się tam znajdują?

2. Posadź nową roślinkę w ogrodzie lub w doniczce na parapecie.

3. Idź z rodziną do lasu, parku, usiądźcie na kocu (na ławce) i posłuchajcie odgłosów przyrody. Za każdym razem kiedy usłyszycie ptaka wyciągnijcie palec do góry.

4. Idź do Przyrody!
Poszukiwania – zadanie można przeprowadzić zarówno pojedynczo, jak i w większej grupie. Szukanie skarbów może się odbywać na wiele sposobów, oto kilka z nich. Zadaniem dzieci jest w określonym czasie:
• znaleźć przedmiot, którego cechę powie Rodzic oraz jego przeciwieństwo np. przedmiot gładki, a więc także chropowaty, twardy – a do pary miękki itd.
• znaleźć jak najwięcej przedmiotów danego koloru
• przynieść zestaw 5 przedmiotów, które mogą być zaprezentowane gościom z innej planety – dzieci powinny umieć wyjaśnić dlaczego wybrały te właśnie przedmioty
• znaleźć co najmniej 3 rzeczy, które tworzą pewną całość, np. element drzewa (szyszka, kora, igły), trzy różne owoce, części roślin zjadane przez zwierzęta
• znaleźć jak największą ilość przedmiotów rozpoczynających się na wybraną literę (rodzic mówi w myślach alfabet, a wybrane dziecko w pewnym momencie mówi stop)
5. Zaśpiewajcie razem piosenkę ekologiczną https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE
Ci co lubią segregację
Otóż oni mają rację
Gdy w osobne pojemniki
Lecą papier, szkło, plastiki

Cały świat jest w naszych rękach
Właśnie o tym ta piosenka
Możesz dbać o cały świat
Chociaż masz niewiele lat

Cały świat jest w naszych rękach
Właśnie o tym ta piosenka
Możesz dbać o cały świat
Chociaż masz niewiele lat

A recykling trudne słowo
Chodzi o to by na nowo
Z naszych śmieci zrobić coś
Papier, plastik albo szkło

Cały świat jest w naszych rękach
Właśnie o tym ta piosenka
Możesz dbać o cały świat
Chociaż masz niewiele lat

Cały świat jest w naszych rękach
Właśnie o tym ta piosenka
Możesz dbać o cały świat
Chociaż masz niewiele lat

Więc dorośli oraz dzieci
Posłuchajcie
Sprawą śmieci trzeba zająć się dziś
Żeby jutro dobrze żyć

Cały świat jest w naszych rękach
Właśnie o tym ta piosenka
Możesz dbać o cały świat
Chociaż masz niewiele lat

Cały świat jest w naszych rękach
Właśnie o tym ta piosenka
Możesz dbać o cały świat
Chociaż masz niewiele lat

Cały świat jest w naszych rękach
Właśnie o tym ta piosenka
Możesz dbać o cały świat
Chociaż masz niewiele lat

5. A może gra planszowa…lub inne propozycje do wyboru, puzzle, kolorowanka, segregacja?
Pionki, kostka, plansza do gry…i nic więcej nam nie potrzeba.

https://kodowanienadywanie.blogspot.com/2020/04/dzien-ziemizadania-bez-nudy.html?fbclid=IwAR24udbYBKHI4v7sP3FyV2gBBjqI-5dunbY4wa6lcxBTzun66VZDXtkVDtk

Do pobrania: Pusty 55  Żródło Edusense. Kodowanie na dywanie

Zajęcia 22 kwietnia
Joanna Myrcha
Temat : „Dzień Ziemi”
Dzień dobry „Stokrotki”!
Zapraszam do zabawy!
1. Rozsypanka „Dzień ziemi” dziecko rozcina a następnie składa obrazek, czyta napis. Źródło „EduSense. Kodowanie na dywanie”
pdf karta pracy
2. „Co to?” –znaczek recyklingu do rysowania po śladzie i pokolorowania. Rodzic pyta dziecko: Czy wiesz, co oznacza ten rysunek? Dziecko próbuje odgadnąć, co znaczy słowo „recykling”. Rodzic w razie
potrzeby wyjaśnia, że jest to zmniejszenie zużycia surowców naturalnych oraz ilości odpadów, przetwarzanie
odpadów na coś, co można ponownie wykorzystać.
karta pracy 22.04
3 „Co z tym zrobić?” – szukanie nowych zastosowań dla śmieci. Dziecko szuka pomysłów co można powtórnie zrobić z plastikowe i szklane butelki, gazety, rysunki dzieci z makulatury, kartony, opakowania po
różnych produktach, sznurki, zepsute zabawki itp.
4.„Kolorowe kosze” – przypomnienie wiadomości na temat segregacji śmieci. Rodzic zadaje dziecku
pytanie: Dlaczego kosze mają różne kolory?
Dziecko wykonuje zadanie na karcie pracy.
karta pracy 1 22.04
5.„Jak długo?” – zwrócenie uwagi na problem długiego rozkładania się niektórych śmieci. Dziecko
próbuje odpowiedzieć na pytanie: Co się dzieje ze śmieciami, które nie trafi ają do odpowiednich
pojemników? Rodzic wyjaśnia że najkrócej rozkłada się papier, następnie metal – rdza, najdłużej plastik.
Informuje dziecko jak długo rozkładają się poszczególne grupy śmieci:
pogięty rysunek (papier) – 1–6miesięcy
ogryzek jabłka (bio) 1–5 miesięcy
reklamówka (plastik) – nawet 400 lat
puszka (metal) – 50 lat
plastikowa butelka (plastik) – 400–450 lat
słoik (szkło) – nigdy
papierek po cukierku (plastik) – 400 lat
gazeta (papier) – 6 tygodni
skórka od banana (bio) – rok
chusteczka higieniczna (papier) – 2–4 tygodnie

6. „Odczytaj moje emocje” – zabawa słuchowa. Rodzic odczytuje zdania, modulując głos tak, by czuć w nim było
oburzenie:
–– Jak można tak śmiecić!
–– Tu jest okropnie brudno. Kto wyrzuca puszki do lasu?
–– To okropne, gdy ktoś nie dba o środowisko.
–– Czy ludzie nie wiedzą, że po swoich psach trzeba sprzątać?!
–– Naprawdę nie mogę tego znieść, gdy śmieci zamiast do kosza trafiają na ziemię.
–– Czy tak trudno jest posegregować śmieci?
Zadaniem dziecka jest określenie, jak czuł się rodzic, jaki był, jakie emocje mu towarzyszyły, gdy wypowiadał
te zdania.
7. „Oburzenie” – Dziecko odpowiada na pytania: Co to znaczy czuć oburzenie,
być oburzonym? W jakich sytuacjach można tak się czuć? Czy jest to przyjemne uczucie? Jak okazujemy swoje oburzenie?
8. „Eko i nieeko” – zabawa ruchowa. Rodzic odczytuje zdania, a dziecko ocenia,
które z prezentowanych sytuacji są „eko”, a które nie.
Gdy usłyszy zdanie, które zakwalifikuje jako opis sytuacji „eko”, mówi poniższą rymowankę i wykonują
wskazane ćwiczenia:
To jest bardzo eko, (dzieci podskakuje)
fantastyczny styl życia, (wyciąga ręce z uniesionymi kciukami)
każdy ekoludek (wskazuje osobę)
chwali taki sposób bycia. (rytmicznie klaszcze w dłonie)
Gdy oceni, że dana sytuacja nie jest „eko”, mówi inną rymowankę i wykonują wskazane ćwiczenia:
Takie zachowanie strasznie mnie oburza, (dziecko tupie nogą i podpiera się rękami pod boki)
szkoda dla środowiska jest bardzo duża. (kreśli dwiema rękami przed sobą duże koło)
Złość i smutek ogarnia wszystkie ekoludki. (wskazuje osoby w pokoju).
To wcale nie jest problem malutki. (kręci głową i wykonuje przysiad na słowa „problem
malutki”)
Przykładowe zdania:
–– Zosia wrzuciła pustą puszkę do kosza na szkło.
–– Paweł na spacerze posprzątał po swoim psie.
–– Ktoś wyrzucił śmieci do lasu.
–– Pani wykorzystała ponownie wcześniej używane kartki.
–– Kasia nie dokręciła kranu i wciąż kapie z niego woda.
–– Dawid podczas zakupów zamiast plastikowych reklamówek używa toreb z materiału.
–– Tata zaniósł stary telewizor do punktu odbioru elektrośmieci.
–– Karol rozpakował lizak i rzucił papierek na ziemię.
–– Asia podczas spaceru po górach zbierała śmieci na szlaku, by go oczyścić.
–– Mama z Jankiem zbudowali z niepotrzebnych opakowań zamek dla rycerzy i księżniczek.
9„Oburzony ekoludek” – praca plastyczno–techniczna. Potrzebne różne surowce wtórne: pudełka, plastikowe butelki, gazety, stare płyty i inne; klej, nożyczki, taśmę klejącą). Dziecko wykonuje postać ekoludka lub rysuje postać na kartce.

Zajęcia 21 kwietnia
Aneta Dąbrowska
Scenariusz zajęć dla dzieci z grupy „Stokrotki”
1.Wprowadzenie do tematu dnia- zabawa badawcza „Wysypisko śmieci”. Zapoznanie z procesem zaśmiecania środowiska poprzez wykonanie doświadczenia z użyciem ręcznika papierowego, pisaka i wody. Dzieci otrzymują ręcznik jednorazowy, na którym pisakiem rysują schemat domu i znak umowny wysypiska śmieci (duża kropka), następnie pryskają je wodą ze spryskiwacza. Kropka się rozlewa. Wniosek z doświadczenia: śmieci się rozkładają, co źle wpływa na środowisko. Wytłumaczenie dzieciom, że w zależności od tego , co jest śmieciem, rozkładanie trwa różnie czasowo.

2.Wysłuchanie wiersza pt.: „Sznurek Jurka”. Rozmowa na temat wiersza.
Sznurek Jurka
Za przedszkolem, bardzo blisko,
Było miejsce na boisko.
Kiedyś tam wyrzucił Jurek
Poplątany stary sznurek.
A nazajutrz obok sznurka
Od banana spadła skórka,
Wyrzucona przez Karola.
Tam też wkrótce Jaś i Ola
Wyrzucili bez wahania
Swoje torby po śniadaniach.
Stos papierków po cukierkach
Wysypała tam Walerka.
Na papierki spadła ścierka,
Jakaś pusta bombonierka,
I od lodów sto patyków,
Pustych kubków moc z plastiku,
Wyskubane słoneczniki,
Jeden kalosz, nauszniki,
Stare trampki, piłka z dziurą,
Połamane wieczne pióro,
Kilka opon od rowerów
I ogromny stos papierów.
Oto tak, od sznurka Jurka,
Wnet urosła śmieci górka.
A z tej górki, wielka góra,
Której szczyt utonął w chmurach.
Nie ma miejsca na boisko,
Lecz śmietnisko mamy blisko.
Omówienie jego treści, odpowiedzi dzieci na zadane przez nauczyciela pytania:
• W jaki sposób boisko zamieniło się w śmietnik?
• Jak oceniacie postępowanie Jurka?
• Czy Jurek wiedział co się stanie jeśli wyrzuci w tym miejscu sznurek?
• Gdzie ludzie wysypują śmieci?
• Co możemy zrobić ze śmieciami? (segregacja)

5.Zapoznanie dzieci z pojęciem – RECYKLING czyli „Ze starego coś nowego”, podanie przykładów ponownego wykorzystania: opakowań szklanych, papieru, plastiku oraz opakowań metalowych.
• Z MAKULATURY I STARYCH SZMAT PRODUKUJE SIĘ PAPIER
• Złom jest przetapiany w hutach na metale
• Z plastikowych odpadów po ich zmieleniu i rozpuszczeniu powstają sztuczne tworzywa i pianki oraz nowe opakowania plastikowe
• Szkło przetapiają huty szkła, dzięki czemu wyrabiają nowe opakowania szklane

6.Praca plastyczno-techniczna „Śmieciorek”. Wykonanie przez dzieci zabawnego stworka z odpadów znalezionych w domu.

Zajęcia 21 kwietnia
Joanna Myrcha
Propozycja zabaw dla 5-latków „Stokrotki”
Dzień dobry „Stokrotki”!
1. Rozmowa z dzieckiem „Co to znaczy dbać o środowisko?” Dziecko kończy rozpoczęte zdanie Dbać o środowisko to znaczy…
2. „Smutny widok” – prezentacja zdjęć przedstawiających tereny piękne i czyste oraz zanieczyszczone.

3. „Jak pomóc naszej planecie?” – giełda pomysłów dziecka: Jak pomóc naszej planecie?
4.„Co by było, gdyby…” – rozwijanie twórczego myślenia. rodzic zadaje dziecku pytania: Co by było, gdyby
ludzie wyrzucali wszystkie śmieci na ulicę? Co by było, gdyby zabrakło czystej wody do picia? Co
by było, gdyby dym tak zanieczyścił niebo, że nie dałoby się zobaczyć słońca? Co by było, gdyby
wycięto wszystkie drzewa? Co by było, gdyby spłonęły wszystkie łąki? Co by było, gdyby nie było
zwierząt?
5. „Zagrożone” – rozmowa na temat zwierząt zagrożonych wyginięciem. Rodzic pokazuje w albumie lub internecie
zdjęcia różnych zwierząt, wśród nich zagrożone wyginięciem, takich jak goryl, tygrys, nosorożec,
słoń, lampart, żubr, niedźwiedź. Wyjaśnia dziecku, że tych zwierząt jest już na świecie bardzo mało, bo ludzie na nie polują lub niszczą ich środowisko życia: wycinają lasy, zatruwają wodę.
6. Utrwalenie litery z
Dziecko pisze po śladzie zgodnie z kierunkiem pisania, wokół litery rysuje obrazki rzeczy, w których nazwie na początku słyszą literę z (np. zebra, zamek, zero, zwierzę itd).
litera z
7. Rozsypanki. Rodzic przecina obrazki wzdłuż na pojedyncze litery albo na sylaby. Dziecko składa obrazek z napisem w całość.
rozsypanka zamek
rozsypanka wazon
rozsypanka koza
8. Ćwiczenie plastyczne : „Malujemy planetę”. Dziecko macza paluszek w zielonej i niebieskiej farbie i uzupełnia obrazek planety. Żródło „Edusense.
Kodowanie na dywanie”.
Pusty poziomy 145
Powodzenia!

Zajęcia 20 kwietnia
Aneta Dąbrowska

Propozycja dla dzieci z grupy „Stokrotki”
Temat nadchodzącego tygodnia to „Dbamy o naszą planetę”
1. Przypomnienie piosenki „Duszki, duszki”

2. Wiersz Rodzic czyta wiersz, po wysłuchaniu przez dziecko pyta o czym mówił wiersz.
CO TO JEST PRZYRODA?
TO DRZEWA I KWIATY,
I LIŚCIE I WODA.
MOTYL NAD ŁĄKĄ,
BIAŁA STOKROTKA.
PRZYRODA JEST WOKÓŁ,
WSZĘDZIE JĄ SPOTKASZ
…PTAK ROZŚPIEWANY,
GRAJĄCE ŚWIERSZCZE…
POWIEDZCIE PROSZĘ-
CO JESZCZE? CO JESZCZE?
JEŚLI LUBISZ STARY LAS,
TO NIE ŻAŁUJ CZASU.
LAS NAM SIĘ UKŁONIŁ W PAS,
WIĘC CHODŹMY DO LASU!
I CICHUTKO BĄDŹMY TU –
W TYM ZIELONYM DOMU.
NA SREBRZYSTYM SIĄDŹMY MCHU,
NIE PSOĆMY NIKOMU.
KOCHAJ PRZYRODĘ!
SZANUJ PRZYRODĘ
OMIJAJ W LESIE SADZONKI MŁODE!
3. „Czym jest natura?” – burza mózgów. Dziecko podaje swoje pomysły, Rodzic podsuwa swoje propozycje
4. „Natura czy człowiek?” zabawa dydaktyczna – Rodzic prosi aby dziecko przyniosło różne przedmioty, sam też dokłada coś od siebie. Dziecko kładzie przedmioty przy rysunku drzewa (przedmiot stworzony przez naturę) lub narzędzi (wytwór człowieka). Za każdym razem wspólnie zastanawiają się, czy zadanie zostało wykonane poprawnie.
Wytwory człowieka: reklamówka, piłka, książka, kredka, długopis, kartka, papierek po cukierku, łyżka, ścierka, gąbka, skarpetka, śruba, samochód zabawka, lalka, miś, puszka, butelka
Przedmioty naturalne: liście, gałązki, źdźbło trawy, cebulka, jabłko, kwiat, kora, słoma, siano, burak, ziemniak, kamień, orzech, bursztyn, muszelka, pióro
5. Karta pracy wytwory naturalne, czy stworzone przez człowieka?
6. „Czy to tu?” – zabawa ruchowa utrwalająca nowe informacje. Rodzic kładzie po jednej stronie rysunek drzewa, a po drugiej – narzędzi. Bierze do ręki jeden z przedmiotów z poprzedniej zabawy i unosi. Dzieci biegną jak najszybciej na tę stronę sali, w której leży obrazek pasujący do podniesionej rzeczy. Jeśli dziecko się pomyli wspólnie z Rodzicem zastanawiają się jak powinno być.
7. Praca plastyczna „Planeta Ziemia z papierowego talerzyka”

Zajęcia 20 kwietnia
Joanna Myrcha
1. „Stokrotki” czy pamiętacie jak uczyliśmy się dni tygodnia po angielsku? Oto film , który pomoże wam utrwalić nazwy dni tygodnia:
https://www.youtube.com/watch?v=mXMofxtDPUQ
2. Burza mózgów „Czym jest natura?” Dziecko przestawia swoje pomysły.
2. „Natura czy człowiek?” dziecko wskazuje obrazki na załączonej ilustracji, które przedstawiają naturę (orzech, kora, siano, cebula, kamień, liście), a następnie te które obrazki, na których są rzeczy które są dziełem człowieka (książka, butelka, piłka, miś, reklamówka, skarpetka).

karta pracy natura czy człowiek
3. Rozmowa nt.: „Człowiek i jego działanie” – rozmowa z dzieckiem na temat właściwych i niewłaściwych zachowań wobec środowiska. Dziecko odpowiada na pytania: – Czy podoba ci się świat, w którym żyjemy? Co chciałbyś zmienić? Co w tym celu trzeba zrobić?
4. Praca plastyczna „Jak człowiek zmienił świat?” Potrzebne będą kartki, flamastry lub kredki. Dziecko przedziela pionowa kreską kartkę na pół. Po lewej stronie rysuje środowisko naturalne, a po prawej – zmienione przez człowieka.

5. Przypomnienie piosenki „Duszki, duszki” https://www.youtube.com/watch?v=wUfDQQFMhII
Duszki, duszki sł. Dorta Gellner, muz. Aleksander Pałac
1. Żyją w lesie małe duszki,
które czyszczą leśne dróżki.
Mają miotły i szufelki
i do pracy zapał wielki.

Ref. Duszki, duszki, duszki leśne
wstają co dzień bardzo wcześnie
i ziewając raz po raz
zaczynają sprzątać las.

2. Piorą liście, myją szyszki,
aż dokoła wszystko błyszczy.
Muchomorom piorą groszki,
bo te duszki to czyścioszki.

Ref. Duszki, duszki, duszki leśne…

3. Gdy ktoś czasem w lesie śmieci,
zaraz duszek za nim leci.
Zaraz siada mu na ręce,
grzecznie prosi: – Nie śmieć więcej!

Ref. Duszki, duszki, duszki leśne..

6. Gra planszowa „Dbam o środowisko” źródło „Kodowanie na dywanie Edusense”.

Gra planszowa.pdf

7. Ćwiczenie utrwalające wyrażenia przyimkowe „Gdzie jest zajączek?”. Dziecko wskazuje obrazki (nie trzeba drukować) i odpowiada na pytanie: Zajączek jest w beczce, Zajączek między beczkami, itd. źródło K. Szłapa „Zabawy przyimkowe” Wyd. Harmonia

Powodzenia!
Zajęcia 17 kwietnia

Aneta Dąbrowska

„Skąd się bierze mleko”
Zabawa na powitanie
Dopowiedz i zrób – zabawa z rymami.
Nauczyciel mówi zdania, których zakończenia – słowa do rymu – dopowiadają dzieci. Dzieci wykonują czynność, o której jest mowa w zdaniu.
Powiedz: prosię i podrap się po … nosie.
Powiedz: koń i wyciągnij do mnie… dłoń.
Powiedz: krowy i dotknij palcem … głowy.
Powiedz: króliczki i nadmij … policzki.
Powiedz: kaczuszka i dotknij łokciem …brzuszka.
Powiedz: psy i klaśnij raz, dwa, …trzy.

1. Wprowadzenie do tematyki zajęć poprzez wysłuchanie wiersza Anny Mikiciuk pt. „Pije mleko”. Omówienie treści wiersza oraz najważniejszych informacji z niego płynących.

Bardzo lubię mleko pić,
Bo ja zdrowo pragnę żyć.
Chcę mieć zęby mocne białe,
Także kości wytrzymałe.

Mleko piję na śniadanie,
Zawsze mam ochotę na nie,
Też wieczorem mi smakuje,
Gdy je mama przygotuje.

Jestem zdrowa i radosna,
Rosnę szybko tak jak sosna.
Mleko moc składników ma,
I o zdrowie moje dba.

Jest najlepsze dla każdego,
Dla młodszego i starszego.
Ono jest najzdrowsze w świecie,
Nic lepszego nie znajdziecie.
Wyjaśnienie dlaczego nabiał jest zdrowy i powinniśmy go jeść.
Zawiera wapń, który jest potrzebny do budowy kości, zębów. Ponadto mleko i jego przetwory są źródłem wielu witamin tj. B2, A, D, E i K oraz składników mineralnych w tym: potasu, fosforu, magnezu, cynku, manganu i żelaza. Warto wiedzieć, że tę samą ilość wapnia, która jest zawarta w szklance mleka (240 mg) posiadają: szklanka jogurtu, maślanki lub kefiru, grubszy plasterek sera żółtego, kostka sera twarogowego (300 g), 2 opakowania zarówno: twarożku ziarnistego (2×200 g) jak i serka homogenizowanego (2×150 g).
2. Degustacja wybranych, ulubionych produktów. Zachęcanie do spróbowania produktów, za którymi dzieci nie przepadają.
4.”Skąd się bierze mleko?” historyjka obrazkowa.
4.”Krowy, kozy, owce” – zabawy matematyczne. Rodzic opowiada i pokazuje na materiale zastępczym np. klocki, pluszaki, dzieci liczą i pokazują na palcach.
– Na pastwisku pasły się 2 krowy i 2 kozy. Ile razem pasło się zwierząt?
– Babcia przyprowadziła na łąkę 1 krowę łaciatą i 2 krowy brązowe. Ile krów przyprowadziła babcia na łąkę?
– Na pastwisku pasły się 4 krowy, 2 krowy zapędzono do obory. Ile krów pozostało na pastwisku?
5. Wykonanie pracy plastycznej „Krowa” – do wyboru.
Krowa- Praca plastyczna
Do wykonania pracy plastycznej potrzebujemy:
-kubeczek plastikowy
-kartkę papieru
-klej, nożyczki, mazaki
Opis wykonania:
Bierzmy kubeczek i mazak w kolorze czarnym lub brązowym, malujemy czarne łaty krowy. Wycinamy z papieru głowę i ogon krowy. Mazakami dorysowujemy pozostałe elementy.

Zajęcia 17 kwietnia

Joanna Myrcha

1. Zabawa „Zwierzęta i ich odgłosy”
Dziecko odczytuje odgłosy, które wydają przedstawione na ilustracji zwierzęta.

2. Zabawa ruchowa „Bingo”. Dziecko wykonuje ćwiczenia zgodnie z instrukcją w piosence. https://supersimple.com/song/bingo/
3. Ćwiczenie matematyczne „Poznajemy 10”
karta pracy1
polecenia:
Pokoloruj dziesiątą piłkę
Narysuj i pokoloruj piłki.Dorysuj tyle piłek , aby razem było dziesięć.
karta pracy2
polecenie:
Skreśl rzeczy w pętlach, aby zostało ich tyle, ile wskazuje liczba.
4. „Tęcza z mleka” -zabawa plastyczna , zabarwianie mleka różnymi barwnikami. Dziecko miesza substancje wykałaczkami i torzrzy na kartce papieru różne wzory.
5. Ćwiczenia gimnastyczne – opowieść ruchowa „W wiejskiej zagrodzie”
Autor: Bożena Forma
– Nastał ranek, z kurnika wychodzi domowe ptactwo – dziecko maszeruje i naśladuje głosy ptactwa domowego:

• kury – ko, ko, ko
• indyki – gul, gul, gul
• kogut – kukuryku

– Ptaki zatrzymują się, machają skrzydłami – wykonywanie ruchów rękami.

– Rozglądają się czy gospodarz niesie dla nich ziarno – wykonanie skrętów szyi w prawą i lewą stronę.

– Kogut wskoczył na płot – wykonywanie podskoków obunóż.

– Gospodarz sypie ziarno – skłony w przód.

– Gospodarz idzie do obory. Wyprowadza konie, krowy na pastwisko – dziecko przemieszcza się na czworakach.

– Zwierzęta żeby dojść na pastwisko przechodzą przez mostek – przejście na czworakach po szerokiej ławeczce albo po kocyku.

– Zwierzęta się najadły. Odpoczywają ciekawie się rozglądając – przejście do leżenia przodem, podparcie dłońmi o podłogę, unoszenie głowy jak najwyżej, spoglądanie raz w jedną, raz w drugą stronę.

– Zapadają w drzemkę, leżą na jednym boku, po chwili odwracają się na drugi bok – dziecko przechodzi z leżenia na prawym boku do leżenia na lewym boku.

– Zbliża się wieczór, zwierzęta wracają do obory – chód na czworakach, przejście przez „mostek” (jak wyżej).

Na zakończenie ćwiczenie rozluźniające – stanie w lekkim rozkroku, swobodny zwis tułowia i rąk

Zajęcia 16 kwietnia
Aneta Dąbrowska

Propozycja zajęć dla dzieci z grupy „Stokrotki”
Liczymy w gospodarstwie wiejskim
1. Poranna gimnastyka:
a) zabawa bieżna: Koniki:
-bieg truchcikiem, potem galopem w różnych kierunkach.
b) ćw. szyi: Koń kiwa głową:
-rozkrok, skłony głowy w przód i tył.
c) ćw. równowagi: Koń grzebie nogą:
-stojąc na jednej nodze, naśladujemy jak koń drugą nogą grzebie – przeciąganie wolnej stopy
z przodu o podłoże.
d) ćw. zręczności: Koń na biegunach:
-siad skrzyżny, chwyt za stopy od zewnętrznej strony stopy, plecy okrągłe jak bieguny konia. Lekkie huśtanie się w tył na plecy i w przód do siadu.
e) zabawa bieżna: Konie i wózki:
-dzieci ustawione dwójkami, jedno za drugim, twarzą wózki i konie. Pierwsze podaje ręce
w tył drugiemu. Bieg w różnym tempie, przeplatany marszem. Po pewnym czasie zmieniamy miejsce w parach.
f) Marsz na palcach, na piętach i na całych stopach.
2. Wysłuchanie wiersza „W zagrodzie”
Wstawać wszyscy wstawać,
dzionek się zaczyna.
Słoneczko już świeci
to dobra nowina.

Gospodyni Magda
z łóżka wyskakuje.
Krząta się po domu,
czasu nie marnuje.

Już czekają kury,
kaczki i perliczki.
Kogut, kilka gęsi,
indor i indyczki.

Gospodyni w wiadrach,
czystą wodę niesie.
Ptactwu sypie karmę,
głodne wszystkie przecież.

Wypuszcza z obory
krowę i barana,
niech na łące trawę
skubią już od rana.

Jak to gospodyni
dba o swą zagrodę,
zawsze bardzo chętnie
pokazać wam mogę.
Rozmowa na temat wiersza: o czym był, jakie zwierzęta dziecko zapamiętało. Wspólne wyjaśnienie słowa opieka, rola ludzi w opiece nad zwierzętami.
3. Próba przeliczenia zwierząt. Rodzic czyta wiersz drugi raz, dziecko po usłyszeniu zwierzątka odkłada jeden klocek, przeliczenie wszystkich klocków na koniec, podanie ilości zwierząt.
3. Karta pracy matematyczna – przeliczanie w dostępnym zakresie.

4. Praca plastyczna – piesek, wykonanie pieska z papieru.
https://www.redtedart.com/paper-dog-puppet/?cn-reloaded=1

Zajęcia 16 kwietnia
Joanna Myrcha
Temat: „Owce i wełna”
1. „Skąd się bierze wełnę”. Rodzic demonstruje dziecku wełniany sweter i włóczkę z wełny. Dziecko określa i opisuje wełnę po dotyku. Dziecko odpowiada na pytanie rodzica skąd bierze się wełnę. Szuka w domu innych produktów z wełny, określa i opisuje wełnę po dotyku. Rodzic pokazuje mapę Polski i pokazuje na mapie tereny gdzie hoduje się najwięcej owiec.
2. „Sweterek” – praca plastyczna. Dziecko rysuje obiema rękami jednocześnie po śladzie obrys sweterka, następnie nakleja wg własnego pomysłu na szablon kulki z waty, kawałki włóczki, cekiny i inne.

Sweterek – karta pracy
3. Zabawa „Zaganianie owiec do stada” . Do zabawy potrzebne będą: klocki, kulki z waty, pęseta. Dziecko buduje ogrodzenie z klocków. Za ogrodzenie wkłada kulki z waty. Część kulek jest poza ogrodzeniem. Dziecko wkłada „zaginione” owieczki do zagrody za pomocą pęsety ( przy braku pęsety rączką).
4. Zabawa matematyczna „Wyganiamy owieczki do zagrody”. Do zabawy potrzebujemy: kostkę do gry, klamerkę do bielizny. Dziecko wyjmuje z zagrody wszystkie kulki z waty, czyli wygania owieczki z zagrody. Rodzic rzuca kostką i pokazuje ile oczek wypadło. Dziecko umieszcza w zagrodzie odpowiednią liczbę owieczek, wkładając kulki z waty za pomocą klamerki do bielizny. Zadaje pytanie gdzie jest więcej owiec w zagrodzie czy poza zagrodą, a także o ile mnie lub o ile więcej jest w zagrodzie.
5. Zabawa ruchowa „”Gdzie jest owca?” Do zabawy potrzebna będzie chustka do zawiązania na oczy i dzwoneczek. Dziecko ma zawiązane oczy, stoi na środku pokoju. Rodzic lub rodzeństwo to zagubiona owieczka. Owieczka dzwoni dzwoneczkiem. Dziecko z zasłoniętymi oczami pod dźwięku dzwoneczka odnajduje owieczkę. Następnie zamiana ról.
6. Zabawa matematyczna „Doprowadź jagniątko do jej mamy”. Dziecko rysuje drogę jagnięcia do owcy zgodnie z kodem.

Kodowanie owieczka – karta pracy

Zajęcia 15 kwietnia

Aneta Dąbrowska

Witam serdecznie dzieci z grupy „Stokrotki”
Temat zajęć „Skąd się biorą jajka?” – utrwalenie litery [j]
1. Rozwiązanie zagadki. Co to takiego, odgadnij mój kotku, są z wierzchu białe, a żółte w środku? Gdy gotować, dziwy się dzieją, bo zamiast mięknąć one twardnieją.
2. Wysłuchanie opowiadania „Skąd się biorą jajka?” https://www.youtube.com/watch?v=bgu_gE2PMVA
3. Zaprezentowanie wyrazu „ jajko’ – analiza i synteza sylabowa wyrazu
„ jajko”, – analiza i synteza głoskowa wyrazu „ jajko”.
4. Jajko kurze – wygląd i budowa – pokaz jajka, omówienie wyglądu, – rozbicie jajka przez dorosłego, umieszczenie na talerzu, zwrócenie uwagi na żółtko, białko, zarodek.
5. Doświadczenia:
„Twardy dom” • próba zgniatania przez dzieci surowego jajka kurzego wzdłuż dłuższej osi jajka, • wyjaśnienie przez nauczyciela budowy i wytrzymałości skorupki jajka, • zwrócenie uwagi na konieczność ochrony zarodka przed czynnikami zewnętrznymi.
„Jajko surowe i ugotowane” – zabawa badawcza. Dzieci sprawdzają jak rozróżnić jajko ugotowane od surowego bez ich rozbijania (Surowe obraca się znacznie wolniej niż ugotowane).
„Czy jajko jest świeże ?” • zanurzenie w garnku z wodą surowego jajka – świeżego i kilkutygodniowego, • określanie ich wieku przez obserwowanie kąta, jaki tworzy z powierzchnią wody dłuższa oś jajka ( jajko świeże leży na wodzie, jajko 30 dniowe pływa pionowo), • wyjaśnienie „ oddychania” jajka przez pory w skorupce.
6. Historyjka obrazkowa – opowiadanie na podstawie obrazków o stadiach rozwojowych jajka. Układanie obrazków wg kolejności wydarzeń.
7. Zapoznanie z literą „ j” – karta pracy wyklejenie liter małej i wielkiej dostępnymi materiałami, plasteliną, bibułą, potłuczonymi skorupkami itp.
Dla ciekawych film do obejrzenia
https://wklasie.uniwersytetdzieci.pl/scenariusz/jak-z-jajka-powstaje-kura

Zajęcia 15 kwietnia

Joanna Myrcha

1. Szukanie w domowej biblioteczce bajek o świnkach czytanie fragmentów bajek ( Bajka o trzech świnkach, Świnka Peppa, Kubuś Puchatek, Babe – świnka z klasą inne)
2. Praca plastyczna „Domki trzech świnek”. Potrzebne materiały: kartka z bloku technicznego, kolorowy papier lub szary, pocięte prostokąty imitujące cegły, gałązki drzew, wykałaczki, patyczki do szaszłyków patyczki do lodów, klej, kredki. Dziecko wycina z z kolorowego lub szarego papieru szablony trzech domków, następnie wykleja je materiałami, które wystąpiły w bajce. Ozdabia pracę według własnego pomysłu.
3. Blok zajęć o emocjach – wdzięczność. Rodzic pyta dziecko:
Za co można być wdzięcznym?
– Czy jest to miłe uczucie?
– Za co możemy być wdzięczni wiejskim zwierzętom?
– Jak możemy okazać im wdzięczność?
– Za co zwierzęta mogą być wdzięczne ludziom?
– Jak zwierzęta mogą okazać nam swoją wdzięczność?
„Jestem wdzięczny …” – kończenie zdania.
Wycinamy obrazki zwierzęcia z napisami. Dziecko losuje obrazek zwierzęcia odczytuje globalnie napis i kończy zdanie. Np. Jestem wdzięczny (krowie) za to, że daje mleko.

zwierzęta i napisy
4. Zabawa ruchowa „Karmienie świnki. Wycinamy sylwetę świnki z dużego kartonu z otwartą buzią dziecko wrzuca piłeczki (np. pingpongowe) do otworu – imitując karmienie świni jabłkami.
5. Zabawa matematyczna „Układamy rytm”
Dziecko rozcina prostokąty z rysunkami zwierząt i układa od lewej strony ( od serduszka) rytm:
1) kura, kaczka, gęś, indyk, kura,kaczka itd
2) krowa, świnia, koza, krowa, owca, owca, krowa itd.
3) kura, gęś, gęś, indyk, indyk, kura itd.
Następnie dziecko wymyśla swoje rytmy i układa zwierzęta wg wymyślonego przez siebie rytmu.

rytmy1

rytmy2

Powodzenia!

Zajęcia 14 kwietnia

Aneta Dąbrowska

Temat w tym tygodniu dla grupy „Stokrotki” to:
„Zwierzęta na wiejskim podwórku”.
„Stary Donald farmę miał” – zabawa rozwijająca pamięć i sprawność językową do piosenki o tym samym tytule (polska wersja popularnej piosenki angielskiej). Piosenka jest dostępna na stronie https://www.youtube.com/watch?v=XQRHDliey4c
Stary Donald farmę miał ija, ija o!
A na tej farmie krowę miał ija, ija o!
Krowa mu – mu – mu, mu, mu.
. … świnkę miał ija, ija o! Świnka chrum – chrum – chrum, chrum, chrum;
krowa mu – mu – mu, mu, mu.
… pieska miał, ija, ija o! Piesek hau – hau – hau, hau, hau;
świnka chrum – chrum – chrum, chrum, chrum; krowa mu – mu – mu, mu, mu

… kury miał, ija, ija o! Kury ko – ko – ko, ko, ko; …
… gąskę miał, ija, ija o! Gąska gę – gę – gę, gę, gę; …
… kaczkę miał, ija, ija o! Kaczka kwa – kwa – kwa, kwa, kwa; ….
… owce miał, ija, ija o! Owce be – be – be, be, be; …
… kotka miał, ija, ija o! Kotek miau – miau – miau, miau, miau;
owce be – be – be, be, be; kaczka kwa – kwa – kwa, kwa, kwa;
gąska gę – gę – gę, gę, gę; kury ko – ko – ko, ko, ko;
piesek hau- hau- hau, hau, hau; świnka chrum – chrum – chrum, chrum, chrum;
Krowa mu – mu – mu, mu, mu.
Stary Donald farmę miał ija, ija o! Ija, ija o!
Pytania do piosenki: Ile zwierząt zapamiętałeś z piosenki. Możemy zrobić napisy do wymienionych zwierząt, wyodrębnić pierwszą głoskę i ostatnią.
2. Ćwiczenia – „Koło gimnastyczne” – dzieci wykonują ćwiczenia, np. pięć przysiadów, dwa pajacyki. – „Traf do celu”– ćwiczenia z elementami rzutu. Dzieci stają na linii i otrzymują po trzy drewniane klocki. Ustawiają w pewnej odległości pojemnik i rzucają klocki tak, by trafić do pojemnika. • klocki, pojemnik – „Lusterka”– dziecko i Rodzic, jedno z nich pokazuje minę, a drugie stara się ją powtórzyć. Po każdym pokazie zamieniają się rolami.
3. Karta pracy „Sudoku – wiejskie zwierzęta”
4. Literka [Ł] – pokaz, zapoznanie zapisu graficznego.
5. Praca plastyczna „Jak narysować..” – przerysowywanie elementów po kolei i tworzenie własnego rysunku wybranego zwierzątka z gospodarstwa wiejskiego, kolorowanie dostępnymi materiałami kredki, flamastry itp.

Zajęcia 14 kwietnia

Joanna Myrcha

Witajcie „Stokrotki” Oto propozycje zabaw na dziś. Temat tygodnia: „Na wsi”
Temat zajęć: „Zwierzęta na wiejskim podwórku”

1. Zabawa rozwijająca orientację w przestrzeni. Usiądźcie naprzeciw siebie „po turecku”. Przywitajcie się „przybijając piątkę” prawymi dłońmi. Postukajcie prawym łokciem najpierw w swoje prawe kolano, następnie w kolano osoby siedzącej naprzeciw. Postukajcie prawą pięścią w podłogę po swojej prawej stronie, potem po prawej stronie osoby siedzącej naprzeciw.
2. Zabawa „Pod dyktando”. Rodzic wydaje polecenia: „Stań za mną”, „Usiądź
przede mną”, „Stań obok mnie”. Dziecko wykonuje polecenia. Następnie zamieniamy się rolami.

3. Posłuchajcie wiersza Stanisława Kraszewskiego „Na wiejskim podwórku” starajcie się zapamiętać nazwy dzieci zwierząt
hodowlanych.
Na podwórko dumne matki prowadziły swoje dziatki:
Krowa – łaciate cielątko,
Koza – rogate koźlątko,
Owca – kudłate jagniątko,
Świnka – różowe prosiątko,
Kurka – pierzaste kurczątko,
Gąska – puchate gąsiątko,
Kaczka – płetwiaste kaczątko,
Każda prowadzi swoje dzieciątko!
Wtem ujrzały pieska Burka, który urwał się ze sznurka.
Tak się bardzo przestraszyły, że aż dzieci pogubiły.
Krowa – łaciate cielątko,
Koza – rogate koźlątko,
Owca – kudłate jagniątko,
Świnka – różowe prosiątko,
Kurka – pierzaste kurczątko,
Gąska – puchate gąsiątko,
Kaczka – płetwiaste kaczątko,
Każda zgubiła swoje dzieciątko!
Wtem gospodarz konną furką wjechał prosto na podwórko.
Zszedł czym prędzej ze swej furki, zamknął Burka do komórki.
Lamentują biedne mamy: „Co my teraz robić mamy?”.
Wtem z kryjówek wyszły dziatki, odnalazły swoje matki:
Krowę – łaciate cielątko,
Kozę – rogate koźlątko,
Owcę – kudłate jagniątko,
Świnkę – różowe prosiątko,
Kurkę – pierzaste kurczątko,
Gąskę – puchate gąsiątko,
Kaczkę – płetwiaste kaczątko,
Znalazło mamę każde dzieciątko.

Rodzic zadaje pytania dziecku: Jakie zwierzęta i ich dzieci wystąpiły w wierszu?
Co wydarzyło się w wierszu? Kto spowodował kłopoty? Co zrobił gospodarz?
Dziecko nazywa zwierzęta i ich dzieci przedstawione na obrazkach.
4.Poznajemy nazwy zwierząt w języku angielskim
Zwierzęta w języku angielskim https://www.youtube.com/watch?v=S6Ait911Emo
5. Zabawa z literką ł.
– Rysujemy po śladzie zgodnie z kierunkiem pisania
– Ozdabiamy literę wg własnego pomysłu
– Dookoła litery ł rysujemy rzeczy, których nazwy rozpoczynają się głoską ł

litera ł
6. Rozsypanka sylabowa obrazek i wyraz łopata. Dziecko składa obrazek i czyta napis. Obrazek można porozcinać na sylaby lub pojedyncze litery.

rozsypanka łopata
7. Ćwiczenie grafomotoryczne – wzór wg H. Tymichovej Kaczka i jej kaczątko”. źródło: „Ćwiczenia graficzne rozwijające sprawność ruchową ręki” K. Rocławska-Dąbecka.

kaczuszki

 

Zajęcia 10 kwietnia

Joanna Myrcha

Zabawy „My się nie nudzimy”
1. Wielkanoc w różnych miejscach świata:
– USA – wyścigi jajek
– Francja – robienie gigantycznego omleta,
– Indie – tworzenie latarni, kwiatków z bibuły dla przyjaciół,
– Bermudy – robienie latawców.
2. Zabawa ruchowa: „Wyścigi jajek”. Wyścigi w turlanie jajek do mety.
3. „Pomagamy rozpakować zakupy”. Rodzic wskazuje obrazek dokonując podziału morfemowego (analizy morfemowej)
ser-ek, koper-ek, pomidor-ek, kalafior-ek, kefir-ek, rogal-ik, kiełbas-ka, jaj-ko. Dziecko dokonuje syntezy wyrazu, mówi pełny wyraz i umieszcza w lodówce obrazki przedstawiające produkty, które powinny się w niej znaleźć.
Do pobrania karta pracy B. Paździo ” Zrozumieć świat głosek i liter Wyd. Harmonia. karta pracy 10.04
4. Sensoryczne zabawy:
a) Zabawa skarpetą
– zwiększnie świadomości dotykowej u dzieci podwrażliwych na dotyk
potrzebne będą: duża skarpeta, przedmioty np. grzebień, klucz, piłka, spinacz do papieru, bateria, guzik, łyżka, marker, gumka myszka, ołówek, spinak do włosów, kredka).
Wkładamy dwa przedmioty do skarpety. Dziecko nie widząc co to jest wkłada rękę do skarpety i odgaduje.
II wersja -Można wrzucić do skarpety literkowe magnesy na lodówkę, zadaniem dziecka jest odgadnięcie jaka to litera.
b) Zabawa latarką
– wzmocnienie zmysłu wzroku
potrzebne będą dwie latarki i ciemny pokój. Jedna osoba świeci na ścianę, a druga musi oświetlić ten sam punkt swoją latarką.
II wersja zabawy: Dodajemy element pościgu. Jedna osoba będzie przesuwać światłem po ścianach, a druga osoba będzie to światło gonić.
III wersja zabawy: Usiądźcie razem w ciemnym pokoju i na zmianę próbujcie odgadnąć, gdzie znajdują się poszczególne rzeczy, chociaż ich nie widać.
IV wersja zabawy: Zadanie może polegać na oświetleniu latarką przedmiotu, którego nazwa zaczyna się na literę określoną literę.
c) Opisz to
– wzmacnianie zmysłu smaku
Dziecko ma zasłonięte oczy. Wkładamy dziecku do ust kawałek jedzenia, a ono będzie musiało odgadnąć, co to jest. Należy podawać małe kawałki. Potem zadajemy pytanie:
– Czy to jest słodkie, czy kwaśne?
– Czy to jest ciepłe, czy zimne?
– Czy to jest suche , czy mokre?
– Czy to jest cierpkie?
– Czy to jest słone, czy niesłone?
– Czy to jest gorzkie, czy ostre?
Zadaj pytania o fakturę:
– Czy to jest chrupiące?
– CZy to jest gładkie?
– Czy to jest kruche?
– Czy to się ciągnie?
– Czy to jest klejące?
– Czy to jest kremowe?
d) Deptanie po palcach
– wzmacnianie motoryki dużej
Dwie osoby, obie boso lub w skarpetkach, stoją naprzeciwko siebie i trzymają się za ramiona. Każdy z graczy próbuje nastąpić na palce drugiej osoby, a jednocześnie usiłuje nie pozwolić nadepnąć na własne. Gracze mają deptać delikatnie.
e) Ukryta wiadomość
– wzmacnianie motoryki małej
Do zabawy potrzebne będą białe kartki z bloku technicznego, biała świeca lub biała kredka świecowa, ciemny kolor farby, pędzle.
Każdy z graczy pisze list lub rysuje na białym papierze białym woskiem albo białą kredką świecową. Ponieważ kształt powstaje w tym samym kolorze co tło, nie widać go dobrze, dopóki nie zostanie zamalowany. Rozdaj każdemu z graczy kartki z bloku technicznego. Gracze rysują cokolwiek zechcą. Na początek sprawdzą się kółka, trójkąty. Kiedy wszyscy skończą, wręczają swoją kartkę drugiej osobie, która pędzlem i farbą zamalowuje cały rysunek.
Zabawy na podstawie B. Sher „Codzienne gry i zabawy dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego” Wyd. Harmonia

Zajęcia 10 kwietnia

Aneta Dąbrowska

Propozycja scenariusza dla dzieci z grupy „Stokrotki”
1. Przeczytanie utworu Renaty Piątkowskiej „Śmigus dyngus” – rozmowa na temat zwyczaju oblewania się wodą i jego pochodzenia.
„Śmigus dyngus” Renata Piątkowska
Nie ma nic piękniejszego niż w lany poniedziałek o świcie stanąć z dwiema sikawkami nad śpiącymi rodzicami i jeden strumień skierować na mamę, a drugi na tatę. No i nic się nie przejmować, że piszczą i krzyczą, tylko lać, dopóki w sikawkach jest choć kropla wody. Potem trzeba szybko uciekać. Najlepiej prosto do łazienki, żeby znowu napełnić te piękne plastikowe pojemniczki. A jeśli ktoś ma jeszcze na dodatek siostrę, to musi czym prędzej pędzić do jej pokoju, by ją dopaść, zanim się obudzi. Ja właśnie tak zrobiłem. Zdążyłem w ostatniej chwili, bo już zaczęła się przeciągać i przecierać oczy. Ścisnąłem sikawkę i skierowałem strumień wody prosto na jej czoło. Lałem bez litości, a Agata wrzeszczała tak, że tapeta zaczęła odklejać się od ściany. Cóż za piękny zwyczaj ten śmigus-dyngus – pomyślałem. Niestety, wszystko co dobre, szybko się kończy, więc po chwili sikawka była pusta i musiałem wycofać się do łazienki. Gdy ucichły piski i narzekania, postanowiłem opuścić moja kryjówkę. I wtedy przekonałem się, jak podstępną i mściwą mam siostrę. Ledwo otworzyłem drzwi, oblał mnie lodowaty strumień. Mokra piżama oblepiła mi plecy, woda spływała z włosów, a na czubku nosa dyndała wielka kropla. Usłyszałem chichot Agaty i głos mamy: – Koniec tego dobrego! Przestańcie się oblewać! Nie dość, że mamy całe łóżko mokre, to teraz Agata zalała podłogę. – Przecież dzisiaj jest śmigus-dyngus – zaprotestowałem. – No właśnie – przyznał tata – jest śmigus-dyngus i nie myśl, że to poranne oblewanie wszystkich ujdzie ci na sucho – rzucił złowieszczo w moją stronę i pobiegł do kuchni, gdzie rozległ się brzęk naczyń i szum wody. Od razu zrozumiałem, co się święci, i gdy po chwili chlusnął z rondelka w moją stronę, zrobiłem piękny unik. Tata trafił w Agatę, a ta rozdarła się znowu wniebogłosy. Trzy garnki wody i dwie zalane podłogi później mama rozzłościła się na dobre. – Koniec lania, ani kropli więcej! Wszystko pływa, dywan jest cały przemoczony, ściany ochlapane, a Agatka nie ma się już w co przebrać. Poza tym zaraz przyjdą babcia z dziadkiem, są zaproszeni na obiad, i żeby nikomu nie przyszło do głowy ich oblać. – Mama nie wiadomo dlaczego spojrzała akurat na mnie. To okropne nie móc polać własnej babci w śmigus-dyngus – pomyślałem i żeby poprawić sobie humor, spryskałem wodą naszego chomika. Niech zwierzak wie, jakie mamy fajne zwyczaje. Potem mama nakryła do stołu, tata pochował rondle, a Agata włożyła nową sukienkę i czekaliśmy na gości. Kiedy zadzwonił dzwonek, ja pierwszy pobiegłem do przedpokoju. Otworzyłem drzwi i co zobaczyłem? Dwie różowe, wycelowane we mnie sikawki. Wiem, że trudno w to uwierzyć, ale babcia jak prawdziwy rewolwerowiec stanęła w lekkim rozkroku, przymrużyła jedno oko, wycelowała i oblała mnie z góry na dół. W tym czasie dziadek ruszył w pogoń za Agatą, która uciekała z piskiem. Natychmiast pożałowałem, że nie mam pod ręką pistoletu na wodę albo takiego specjalnego otworka na głowie jak wieloryb, z którego na zawołanie tryskałaby woda. Przydałby mi się teraz o wiele bardziej niż na przykład taki pępek, z którego nie ma żadnego pożytku. Uciekając przed babcią, obiecałem sobie, że za rok nie dam się tak zaskoczyć i w każdej kieszeni będę miał po trzy sikawki. – Znowu wszystko mokre – jęknęła mama. – Jak tak dalej pójdzie, to będziemy musieli założyć płetwy. A Agatka powinna dzisiaj od rana chodzić w pelerynie. – Och, nie narzekaj już. Tylko trochę się pokropiliśmy, tak dla zabawy. Dawniej to były śmigusy – westchnął dziadek. – Jakie? Opowiedz, dziadku, jakie? – poprosiła Agata. – Kiedyś w lany poniedziałek szły w ruch wiadra, konewki i dzbany. Ludzie usuwali kosztowniejsze meble i dywany, zakładali też gorsze ubrania, żeby oszczędzić sobie zniszczeń. Bywało, że jak udało się zaskoczyć jakąś panienkę w pościeli, to polewali ją tak długo, aż pływała w łóżku między poduszkami. Na samą myśl o tym, że mógłbym wylać na śpiącą Agatę wiadro wody, uśmiechnąłem się od ucha do ucha. – W miastach panowie spryskiwali miłe sercu panny tylko odrobiną wody różanej po ręce, ale na wsiach odbywały się prawdziwe bitwy wodne – ciągnął dziadek. – Chłopcy wyciągali dziewczyny z łóżek i jeszcze rozespane, w samych nocnych koszulach wrzucali do stawów i jezior. A one lądowały z pluskiem, wzbijając pod niebo wielkie fontanny. – Dziadku, to znaczy, ze ty wrzuciłeś kiedyś babcię do jeziora? – spytała Agata z niedowierzaniem. – Do jeziora nie, ale wody jej nie żałowałem. Bo tak naprawdę, choć dziewczyny złościły się i uciekały, dobrze wiedziały, że oblewamy tylko te najładniejsze i najbardziej lubiane panny. W gruncie rzeczy były więc zadowolone, że ociekają wodą, bo to znaczyło, że mają powodzenie. Za to te, na które nie spadła tego dnia ani kropla wody, były złe jak osy. No to mama i Agata powinny być mi wdzięczne, że je oblałem. A w przyszłym roku, żeby im nie było smutno, postaram się, aby – jak to powiedział pięknie dziadek – pływały w łóżku między poduszkami. Chciałem wiedzieć jeszcze tylko jedną rzecz, dlaczego ten wspaniały zwyczaj ma taką dziwną nazwę – śmigus-dyngus? Dziadek wiedział nawet to. – Och, bo tak po prawdzie, to były dwa różne zwyczaje. Śmigus polegał na polewaniu wodą dziewczyn, a dawniej także na smaganiu ich po nogach wierzbowymi witkami. I stąd właśnie wzięła się ta dziwna, jak mówisz, nazwa. Od śmigania, czyli smagania panien zielonymi gałązkami. Niektórzy mówili, że to zielony albo suchy śmigus. Oczywiście ten mokry, czyli bieganie z wiadrami wody lub wrzucanie dziewczyn do stawów, był dużo przyjemniejszy… – Dziadek uśmiechnął się na samo wspomnienie. – Dyngus zaś polegał na składaniu wizyt sąsiadom i znajomym. Tak jak w czasie Bożego Narodzenia chodzi się po kolędzie, tak na Wielkanoc chodziło się po dyngusie. Różni przebierańcy wędrowali od domu do domu, składając życzenia i prosząc o datek, a gospodarze wykładali na stół placki i kiełbasy, bo wierzyli, że tacy goście mogą przynieść szczęście. Dlatego przebierańcy dostawali zwykle poczęstunek, a na drogę jajka lub nieco pieniędzy. Z czasem te zwyczaje pomieszały się ze sobą i w końcu pozostało z nich tylko oblewanie się wodą i nazwa śmigus-dyngus. Wielka szkoda – pomyślałem – bo gdyby było tak jak dawniej, to nie dość, że wrzuciłbym Agatę do jeziora, mógłbym ją jeszcze okładać jakimiś gałęziami po nogach. Potem odwiedziłbym babcię przebrany na przykład za pirata i powiedziałbym „Wesołych Świąt”, a ona natychmiast dałabym mi za to cukierki, lizaki, chipsy i pieniążki. – Dawniej przestrzegano tez zwyczaju, że w Poniedziałek Wielkanocny chłopcy oblewali panny, ale za to wtorek to oni byli oblewani przez dziewczyny. I to często z bardzo dobrym skutkiem – dodała babcia. Po tych słowach Agata spojrzała na mnie tak, że od razu wiedziałem, że coś knuje. – Szczerze mówiąc bywało i tak, że jak się wszyscy dobrze rozbrykali, to nie mogli tego oblewania skończyć jeszcze przez wiele dni – powiedział dziadek z uśmiechem. A ja poczułem, że jestem bardzo rozbrykany, i ruszyłem biegiem do łazienki napełnić moje sikawki.
Określenie nastroju wysłuchanego tekstu, omówienie różnic jak obchodzono śmingus dyngus dawniej, a jak jest obecnie. Nawiązanie do rozmowy na temat wspomnień mamy albo taty, jak Oni wspominają święta wielkanocne.
Dopasowywanie cyfry do liczby pisanek

Kładziemy przed dziećmi daną liczbę pisanek, mogą być narysowane i wycięte. Prosimy, żeby dopasowały do nich odpowiednią cyfrę. Można dodatkowo pokazywać odpowiednią liczbę oczek na kostce.

4.Zadania tekstowe

Lubię liczyć przy pomocy zadań tekstowych. Myślę, że dzieci często też wolą zadania z historyjką niż samo „suche” liczenie. Bohaterami moich zadań będą oczywiście Zajączek, kurczaczki i pisanki. Ale przy wymyślaniu możemy dać upust sile naszej wyobraźni. Podaję zadania przykładowe:

Zadanie 1 Zajączek miał w koszyczku 5 pisanek. 1 zaniósł kurczaczkowi, a 3 rozdał dzieciom. Ile zostało pisanek w koszyczku Zajączka?

Zadanie 2 Z jajek w kurniku wykluło się 10 kurczaczków. 5 kurczaczków wyruszyło razem z Zajączkiem roznosić wielkanocne koszyczki. Ile kurczaczków zostało w kurniku?
5. Zabawy ruchowe – zabawy z użyciem jajek: – wyścigi z jajkiem na łyżce, – obieranie jajek na twardo w jak najkrótszym czasie, – podawanie sobie jajek z łyżki na łyżkę.
5.Praca plastyczna: Pisanki techniką frotażu praca plastyczna propozycja ze strony https://mojedziecikreatywnie.pl/2017/03/pisanki-technika-frotazu-praca-plastyczna/

Zajęcia 9 kwietnia

Joanna Myrcha

Temat: „Wielkanocny zajączek”

Dzień dobry „Stokrotki”! Uśmiechnęłyście się dziś do mamy i taty?
Oto moje propozycje dla Was!
1. Zabawa „Zajączki z koszyczka”. Wycinamy sylwety zajączka. Rodzic kładzie wycięte sylwety na dywanie. Dziecko skacze na wybranego zajączka,podnosi go, odczytuje cyfrę bądź literę i wkłada do koszyczka.

Zajączek symbole.pdf
2. Ćwiczenie grafomotoryczne – wzory wg H. Tymichovej Rysujemy po śladzie. Można ozdobić powstałe zwierzątka wg własnego pomysłu.

tymich5

tymich6
3. Praca plastyczna do wyboru:

Zajęcia 9 kwietnia

Aneta Dąbrowska

Propozycja zajęć dla dzieci z grupy „Stokrotki”

Temat: „Stół wielkanocny”.
1. Wprowadzenie rozmową do tematu, tradycji, nastroju, świąt wielkanocnych.
2. Na święta przygotowujemy różne potrawy i słodkości: żurek, barszcz, babka wielkanocna, mazurek.
Czytanie wiersza pt. „Wielkanocny stół” Ewy Skarżyńskiej

Nasz stół wielkanocny
haftowany w kwiaty.
W borówkowej zieleni
listeczków skrzydlatych
lukrowana baba
rozpycha się na nim,
a przy babie –
mazurek w owoce przybrany.

Palmy pachną jak łąka
w samym środku lata.
Siada mama przy stole,
A przy mamie tata.
I my.

Wiosna na nas
zza firanek zerka,
a pstrokate pisanki
chcą tańczyć oberka.

Wpuśćmy wiosnę,
Niech słońcem
zabłyśnie nad stołem
w wielkanocne świętowanie
jak wiosna wesołe!

Co znajdowało się na stole? Odpowiedź dziecka.

3. Zabawa ruchowa „Ciasto”
Zabawa „Pieczemy ciasto”
Dziecko siedzi i naśladuje pieczenie ciasta. Wsypuje mąkę do miski, mieszając obiema rękoma. Następnie wrzuca jajka- jedną ręka bierze jajko a druga skorupki wyrzuca za siebie. Aby ciasto się upiekło musimy je dobrze ugnieść, dlatego naśladujemy gniecenie ciasta wykonując ruchy naprzemienne – raz jedna ręka, raz druga.
4. Wspólne ustalenie: Co włożymy na wielkanocny stół?
Zagadki:

Oby dzięki ludzkiej pracy
I opiece nieba
Nigdy na twym stole
Nie zabrakło ………… (chleba)

Azorek radośnie
Przy koszyczku hasa,
Lecz nic z tego nie będzie.
– Nie dla psa ……………….. (kiełbasa)

W cebulowych łupinkach
Lub w farbkach kąpane,
W prześliczne desenie
Ręcznie malowane. (jajka)

Może być z cukru,
Z gipsu lub z ciasta,
Lecz najważniejszy jest
I basta!!! (baranek)

Sypka jak piasek,
Jak śnieżek biała,
Smaku dodaje
Już szczypta mała. (sól)

Skromne listeczki
Ciemnozielone,
Ale bez niego –
Co to za święcone? (bukszpan)
5. Liczymy pisanki – matematyczne karty pracy, dopełniamy do podanej ilości.

karta pracy 1

karta pracy 2

karta pracy 3

Zajęcia 8 kwietnia
Joanna Myrcha

Temat: ” Co wkładamy do świątecznego koszyka?”
Witajcie „Stokrotki”!
1. Rozmowa z rodzicami na temat co włożymy do koszyczka wielkanocnego. Dzieci wymieniają takie pokarmy jak: chleb, wędlina, jajko, ser, chrzan, ciasto, sól. Rodzic wyjaśnia co symbolizują dane pokarmy:
-chleb – symbolizuje ciało Pana Jezusa, a także dobrobyt
– jajko – to symbol życia i zwycięstwa nad śmiercią, podzielenie się jajkiem miało umacniać więzi
rodzinne
– wędlina – miała zapewnić płodność i zdrowie
– sól – to symbol oczyszczenia, miała chronić przed złem
– ser – ma zapewnić rozwój stada zwierząt domowych
– chrzan – miał zapewniać siłę fizyczną
– ciasto (babka) – symbolizuje umiejętności i doskonałość
Karta pracy – kolorowanka koszyk.
2. Zabawa matematyczna „Szukamy czekoladowego zajączka – kodowanie”. Start to zielone pole dziecko koloruje zgodnie z kodem drogę do zajączka. Do pobrania: KODOWANIE
3. Zabawa „Zbieramy pisanki”. Rodzic rozrzuca na dywanie kolorowe pisanki wycięte z kartonu. Na hasło: „Zbieramy jajka!” dziecko jak najszybciej je zbiera. Rodzic zapisuje na kartce lub tablicy wybraną przez siebie cyfrę (od 0 do 9). Dziecko odczytuje cyfrę, przelicza jajka które udało mu się zebrać i gestem oraz za pomocą mimiki okazuje zadowolenie lub niezadowolenie w zależności od tego, czy udało mu się zebrać więcej czy mniej jajek niż wskazuje cyfra zapisana przez rodzica. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.
„Stokrotki” jak tam wasze „Geometryczne pisanki” czy zrobiliście pracę na konkurs?
Pozdrawiam!

Zajęcia 8 kwietnia
Aneta Dąbrowska

Temat:” Zabawy wielkanocne”.
1.Zabawa pt. „Zajączki się myją” – ilustrowanie ruchem treści zabawy. Wprowadzanie dobrej atmosfery sprzyjającej dalszemu, aktywnemu działaniu dziecka.
„Zajączek się myje”
Pan zajaczek myje łapki
bo są bardzo, bardzo brudne.
Myje pyszczek, myje szyje,
bo wybiera się z wizytą.
Lecz najdłużej myje uszy
bo ma uszy bardzo dłuuuuugie.
Wodą, mydłem, mydłem woda
najpierw jedno potem drugie.
2. Zagadki – rozwiązywanie zagadek. Rozwijanie logicznego myślenia.

– Wysyłamy je tym, z którymi nie możemy byś w święta, a których darzymy szczególną miłością i sympatią, życząc zdrowych, pogodnych świąt.(kartki świąteczne)

– Świecimy je na tydzień przed Wielkanocą.
Są barwne, kolorowe zrobione z gałązek wierzby, bazi lub sztucznych kwiatów.(palma wielkanocna)

– Może być migdałowa, piaskowa, lukrowana z rodzynkami a każda zapachem kusi. (baba)

– Przeważnie jest biały i na stole leży. Kładą na nim sztućce, stawiają talerze (obrus)

– Jak się nazywa jajko malowane co na Wielkanoc się przydaje. (pisanka)

-Żółciutkie kuleczki za kurką się toczą Kryją się pod skrzydła, gdy wroga zobaczą (kurczątka)

-Upleciony ze słomy, wikliny chętnie nosi owoce, jarzyny. Grzyby też z lasu przyniesie oraz pisanki i baranka poniesie czasem. (koszyk)

-Ma długie uszy futerko puszyste Ze smakiem chrupie marchewkę i sałaty listek. (zając)
3. Wierszyk- dziecko może nauczyć się na pamięć
„Cukrowy baranek” E. Szelburg – Zarembina

Cukrowy baranek
Ma złociste różki.
Pilnuje pisanek
na łące z rzeżuszki.
A gdy nikt nie patrzy,
chorągiewką buja
i cichutko meczy
święte „Alleluja”…

4. Przybliżenie dziecku jakie baranki były kiedyś, a jakie są teraz.
Czy wiecie, jak kiedyś wyglądał i z czego był robiony baranek wielkanocny? Z czego jest robiony teraz?
Nauczyciel przybliża dzieciom tradycję wykonywania baranków z masła w dawnych czasach. Gospodynie wykonywały takie baranki prasując masło w specjalnych formach, które dziś można spotkać w muzeach. Masło było bardzo cennym towarem i zanoszono je do poświęcenia w kościele. Współcześnie baranki wykonuje się z ciasta lub z cukru.

5. Praca plastyczna „ Baranek” – do wyboru.

Zajęcia 7 kwietnia

Aneta Dąbrowska

Temat: „Pisanki, kraszanki”

1. Powitanie- zabawa integracyjna: „Witam tych, którzy…”
– Witam tych, którzy lubią się uśmiechać,
– Witam tych, którzy lubią wiosnę,
– Witam tych, którzy z utęsknieniem czekają na Wielkanoc,
– Witam tych, którzy zostali w zeszłym roku oblani wodą na Śmigus – Dyngus,
– Witam tych, którzy zrobili już wiosenne porządki,
– Witam tych, którzy jeszcze ani razu nie wstali.
2. „Jak barwimy jajka?” – dobieranie koloru kraszanki do zdjęcia produktu, za pomocą którego można zabarwić jajko na dany kolor. Rodzic opowiada dziecku o sposobach barwienia jajek. Dzieci dowiadują się , jak uzyskać dany kolor kraszanki.
– żółty – suche łupinki cebuli
– czerwony – kora dębu, owoce czarnego bzu, suszone jagody, suche łupiny cebuli
– różowy – sok z buraka
– pomarańczowy – marchew, dynia
– brązowy – łupiny orzecha
– niebieski – owoce tarniny
– fioletowy – płatki ciemnej malwy
– zielony – trawa, pokrzywa
– czarny – wygotowane olchowe szyszki
3. Wykonywanie pisanek – Ugotowanie jajek w skórkach buraków lub łupinkach cebuli. Gotujemy jajka i pokazujemy efekt dzieciom
4. „Zakodowany rysunek” – praca plastyczna. Dzieci kolorują pisankę według oznaczeń.

karta pracy
5. „Przysłowia i powiedzenia” – Rodzic opowiada dzieciom co to są powiedzenia i przysłowia związane z jajkami: – Jajko mądrzejsze od kury. – Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. – Kura znosząca złote jajka.
6. Masażyk relaksacyjny (z rodzicami):
Stary niedźwiedź mocno śpi i o wiośnie śni:
Śniła mu się pisaneczka ta co cała jest w kropeczkach (uderzenia paluszkami- kropki)
Była też w paseczki (rysujemy paseczki)
I w wesołe krateczki (rysujemy krateczkę)
Ta w malutkie ślimaczki (rysujemy ślimaczki)
I żółciutkie kurczaczki (rysujemy kurczaczki- kółko, kółko, nóżki, dzióbek)
Cii… wiosna, wiosna ach to ty! (całymi dłońmi)
7. Wykonanie koszyczka z pisankami. Potrzebne będą połówka talerzyka papierowego, odrysowane szablony pisanek, zielony papier. Dziecko powinno samodzielnie wyciąć i ozdobić pisanki, pomalować talerzyk farbą, przykleić „rączkę” do koszyczka.

 

Zajęcia 7 kwietnia

Joanna Myrcha

Temat: „Wielkanocne jajka”.
1.Prezentacja o zwyczajach wielkanocnych – wielkanocne jajka
https://www.youtube.com/watch?v=8dYCFjduB_8
2. Cyfra 0. Dzisiaj poznamy bliżej cyfrę zero
Dzieci piszą po śladzie zgodnie z kierunkiem pisania. Do pobrania: cyfra 0
a) Pokoloruj te kostki domina, na których wcale nie ma kropek , czyli jest 0 kropek.
b) Podpisz cyframi zbiory, w których jest 0 elementów. Inne przekreśl.
c) W każdym okienku napisz cyfrę 0 odpowiedniej wielkości.
d) Poćwicz pisanie cyfry 0 w kratkach. Do pobrania: cyfra 0 b
Karty pracy pozycji M. Bogdanowicz, M. Barańska, E. Jakacka „Od wierszyka do cyferki. Metoda Dobrego Startu”
3.Utrwalenie piosenki „Bajkowe pisanki”. Piosenka do pobrania w scenariuszu z dnia 6 kwietnia.
Instrumentacja do piosenki. Jeśli w domu są puste jajka z Kinder Niespodzianek, m.
można je wypełnić ryżem, piaskiem itp. i w rytm piosenki grać na tak zrobionych instrumentach.
4.Ćwiczenia gimnastyczne
https://www.youtube.com/watch?v=2BQCcIjudZ8
5.Praca plastyczna „Geometryczna pisanka” technika dowolna. Zdjęcia prac prosimy nadsyłać na adres mail przedszkole.noweiganie@onet.pl. Prace wezmą udział w konkursie.

Zajęcia 6 kwietnia

Aneta Dąbrowska

Temat tygodnia: „Święta wielkanocne”. Temat dnia: „W” – jak Wielkanoc, utrwalanie litery w.

1.Bajeczka wielkanocna A. Galicy

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
– Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
– Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
– Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
– Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
– Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
– Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
– Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
– Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
– Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
– Co to? Co to? – pytał Zajączek.
– Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
– To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:

W Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
Kiedy będzie Wielkanoc
Wierzbę pytają.
Pytania do opowiadania próba wyszczególnienia kto występował w opowiadaniu, określanie kolejności zdarzeń.

2. Nauka piosenki „Pisanki, pisanki” https://www.youtube.com/watch?v=OTPObfVuHCY
Pisanki, pisanki,
jajka malowane
nie ma Wielkanocy
bez barwnych pisanek.
Pisanki, pisanki
jajka kolorowe,
na nich malowane
bajki pisankowe.
Na jednej kogucik,
a na drugiej słońce,
śmieją się na trzeciej
laleczki tańczące.
Na czwartej kwiatuszki,
a na piątej gwiazdki.
na każdej pisance
piękne opowiastki.

3. „Kroimy wyrazy” – Zabawa dydaktyczna – dzieci sylabizują (klaszcząc) nazwy wyrazów podanych przez rodzica.
Podają liczbę sylab w wyrazie.
WYRAZY związane z świtami wielkanocnymi: Wielkanoc, święta, jajko, pisanki, palma, życzenia, kurczątko, zajączek, baranek. Śmigus-dyngus.

4. Karta pracy „Licz i koloruj” – kolorowanie odpowiedniej liczby pisanek. Do pobrania: karta pracy1

5. Karta pracy – utrwalanie litery w. (karty pracy do pobrania facebooku przedszkola)

Zajęcia 6 kwietnia

Joanna Myrcha

Temat: „Święta Wielkanocne z jajkiem i zającem”.
1.Zabawy ruchowe.
a)Dziecko wycina kartoniki z symbolami ćwiczeń. Na zmianę z rodzicem lub rodzeństwem losują kartoniki:
Wykonują po 10 razy dane ćwiczenie, bieganie (liczymy do dziesięciu). Do pobrania: PAJACYKI.pdf
b)„Pisanki” zabawy w parach. Dziecko udaje jajko- „zamyka się”, tworząc kulę, rodzic lub siostra albo brat próbuje ostrożnie je otworzyć ( może np. łaskotać). Po otwarciu zamiana ról.
2.Prezentacja: „Zwyczaje wielkanocne” https://www.youtube.com/watch?v=r-to1UXYMUA
3. „Wielkanoc kojarzy mi się z…” – kończenie zdania.
4. Piosenka „Bajowe pisanki”. Do pobrania:

Bajkowe pisanki
muz. Magdalena Mielnicka-Sypko, sł. Urszula Piotrowska
Do zajączka przyszła kurka:
– Ko, ko, ko, ko – zagdakała.
– Z koszem jajek na pisanki
Mama-kwoka mnie przysłała.
Zając podparł się pod boki:
– A to ci dopiero jajka!
Namaluję na nich tęczę
i na każdym będzie bajka.
Ref.: Bajkowe pisanki, bajkowe.
Rozdamy je z dobrym słowem,
Świątecznym życzeniem,
Wiosennym marzeniem.
Bajkowe pisanki, bajkowe,
Wesołą wiodą rozmowę,
że wiosna za oknem,
że w dyngus ktoś zmoknie.

Rośnie żytko jak na drożdżach
I zieleni się rzeżucha,
Pisankowych opowieści
Zając słucha, kurka słucha.
Z bukiecikiem srebrnych bazi
W gości wybrał się baranek,
A dla niego mała kurka
Kosz bajkowych ma pisanek.
Ref.: Bajkowe pisanki, bajkowe…
5. Praca plastyczna „Pisanki” Stemple z ziemniaka. Do zabawy potrzebujemy ziemniaka, pędzla i farb. Rodzic wycina w ziemniaki wzory przypominające pisankę. Dziecko maluje ziemniaka i odbija na kartce. Obrysowuje.

Zajęcia 3 kwietnia

Joanna Myrcha

Temat: „Gra w zielone – kodowanie”.
1. Zabawa na powitanie”Gramy w zielone” – podawanie nazw zielonych przedmiotów. Rodzic i dziecko przekazują
sobie nawzajem zielony przedmiot i kończą zdanie:
Grasz w zielone?
Gram!
Masz zielone?
Mam! Zielony ….. mam , zielony jak…
Rodzic zadaje dziecku pytanie: Lubisz kolor zielony? Dlaczego? Dlaczego kolor zielony kojarzy Ci
się z naturą, wiosną? Co zieleni się wiosną? Dziecko szuka w pokoju koloru wiosny, odnajduje i przynosi
wszystkie zielone przedmioty.

2. „What colour is it” Dziecko powtarza nazwy kolorów w języku angielskim:
What colour is it? (What colour is it?)
It’ white. (To jest biały)
brown (brązowy)
black (czarny)
red (czerwony)
blue (niebieski)
orange (pomarańczowy)
green (zielony)
yellow (żółty)

3. Zabawa twórcza „Co by było, gdyby na świecie zabrakło koloru zielonego?” – rozwijanie kreatywnego myślenia.
Dorosły zadaje pytanie, a dziecko opisuje swoje pomysły.

4. Dyktando graficzne: Dziecko zamalowuje pola zgodnie z instrukcją. Dorosły czyta –dziecko zamalowuje
odpowiednie pola:
2 A różowy, 4 A różowy, 2 B różowy, 3 B różowy, 4 B różowy, 2 C różowy, 3 C różowy, 4 C różowy, 3 D zielony, 3E
zielony, 4 E zielony, 5 E zielony, 3 F zielony, 4 F zielony, 3G zielony. Powstaje obrazek. Do pobrania: karta kodowanie

5. Zabawa kulinarna – przygotowanie zielonego musu z kiwi. Dziecko rozgniata kiwi widelcami, aż
powstanie mus. • kiwi, widelce
Kochane „Stokrotki” jestem ciekawa co powstanie jeśli uzupełnicie dyktando graficzne. Czekam na zdjęcia!
Pamiętajcie też o założeniu zielonego ogródka w swoim domu.

Zajęcia 2 kwietnia

Joanna Myrcha

Temat: ” Zabawy z literą c”
1. Witamy się piosenką „Mam fryzurę na cebulę”. piosenka
2. Zabawa z rozsypankami obrazkowymi. Wydrukowane obrazki rozcinamy w widocznych miejscach (powstaje rozsypanka obrazkowo- sylabowa). Dla dzieci, które radzą sobie z sylabami bardzo dobrze można porozcinać obrazki wzdłuż na pojedyncze litery wtedy powstanie rozsypanka obrazkowo- literowa. Dziecko składa rozsypankę w jedną część, czyta napis odgadując obrazek. cytryna, cebula,taca, pajac, latawiec.
3.Pisanie litery c po śladzie. Następnie wokół litery dziecko rysuje rzeczy, których nazwa rozpoczyna się od litery c.
litera c.
4.Układanie litery „c” z drucików kreatywnych, guzików, koralików itp.
5.Zabawa ruchowa. Dziecko siedzi na dywanie, rodzic czyta wyrazy, dy dziecko usłyszy słowo z głoską c wstaje.
przykładowe wyrazy: cukierek, rakieta, materac, wazon, Celina, koc, walizka, itp.
Powodzenia „Stokrotki” !

 

Zajęcia 2 kwietnia
Aneta Dąbrowska
Temat: „Rachunki pani Wiosny”

1. Dzieci u rytmizują tekst kilka razy aż nauczą się na pamięć.
Motyle pory roku znają, więc je szybko wymieniają,
Wiosna, lato, jesień, zima i od nowa się zaczyna,
Teraz wiosnę mamy, więc się pięknie przywitamy.
Wykorzystujemy okazję do ustalenia jaki mamy miesiąc obecnie. Jaki się skończył, jaki będzie następny – utrwalamy nazwy miesięcy.
2. „Zagadki matematyczne” – dzieci słuchają zagadek matematycznych, następnie przeliczają w zakresie 10 za pomocą metody E. Gruszczyk-Kolczyńskiej, używając dostępnych materiałów do liczenia.
Przyszła wiosna do lasku
Z kluczykiem przy pasku
A te kluczyki brzęczące
To kolorowe kwiaty pachnące
Rosną tu trzy zawilce i trzy krokusy
Oblicz proszę ile kwiatków wyszło
Spod zimowych pierzynek ?

Stąpa wiosna po łące
Zbiera kwiaty pachnące
Ma trzy stokrotki, cztery tulipany
Powiedz z ilu kwiatków
Zrobi wiosna bukiet pachnący ?

Siedziało dziesięć jaskółek
Na sosnowej gałązce
pięć odleciało
Ile teraz jaskółek będzie
Z gałązki spoglądało ?

W ogrodzie na grządce
Rosło siedem słoneczników pięknych jak słońce
Przyszła Kasia i trzy zerwała,
bo bukiet piękny zrobić chciała.
Ile słoneczników teraz rośnie na grządce?

Chodzi wiosna po lesie
Promyki słońca w koszach niesie
Dwa kosze ma dla kwiatków
Trzy dla trawki
Trzy dla leśnej zwierzyny
Ile koszy przyniosła wiosna dla leśnej rodziny?
3. Wiosenne rymowanki”- dzieci tworzą rymy do podanych zdań:
-Przez deszczyk pokropione rosną listeczki…..(zielone).
-Zajączki kicają i trawki ……..(szukają).
-Na gałęzi siedzi wrona, czarna wrona bez……….(ogona).
-Nad stawem żabki kumkają, przed bocianem się………..(chowają).
4. Karta pracy „Wiosenne kwiaty” – ćwiczenia grafomotoryczne.

Zajęcia 1 kwietnia

Joanna Myrcha

Temat: Sposób na dyskomfort

1.Zabawa rysunkowa „Sposób na dyskomfort” – zabawa rysunkowa. Dla dziecka potrzebna będzie kartka i kredki. Rodzic odczytuje
opis kolejnych sytuacji. Zadaniem dziecka jest namalowanie czegoś, co mogłoby im w tej sytuacji
pomóc przezwyciężyć uczucie dyskomfortu, rozwiązać kłopot. Za każdym razem po wykonaniu
rysunków rodzic pyta, co dziecko narysowało.
1. Wyszliście na dwór, bo była piękna pogoda. Nagle, jak to w kwietniu, wszystko się zmieniło. Zaczął
padać deszcz, a wy nie macie ze sobą niczego, co by was ochroniło. Czujecie dyskomfort,
jesteście przemoczeni.
2. Po deszczu nadszedł czas na prace w ogrodzie. Sadziliście z mamą kolorowe kwiatki: żonkile,
bratki. Niestety, zapomnieliście o rękawiczkach. Całe ręce i paznokcie macie brudne, nie czujecie
się z tym dobrze, odczuwacie dyskomfort.
3. Długo byliście na dworze. Początek wiosny to czas, kiedy jeszcze nie jest najcieplej. Chłód wywołał
w was niemiłe uczucie dyskomfortu. Wracacie do domu, ale cały czas czujecie, że jest
wam zimno.
4. Rozgrzaliście się, dłonie stały się ciepłe. Z radością wyglądacie przez okno i podziwiacie wiosenne
kwiatki posadzone na rabatce w ogródku. W oddali pod lasem leży w cieniu biały puch,
ale gdzieniegdzie śnieg już zniknął. Spoglądacie na polanę nieopodal lasu. Jeszcze wczoraj stał
tam ulepiony przez was bałwanek, a teraz stopniał w promieniach słońca. Robi się wam trochę
smutno, czujecie dyskomfort. • kartki, kredki
2. Nauka i śpiewanie piosenki „Mam fryzurę na cebulę”. link: https://www.youtube.com/watch?v=lnQlp7B_upc

Mam fryzurę na cebulę
Przestraszyłam panią Ulę
Pewnie zaraz wszystkim powie
Co ja dzisiaj mam na głowie
Nie kucyki, Nie warkocze
Chociaż może są urocze
To fryzura całkiem nowa
Taka właśnie cebulowa

Niech się ze mnie śmieją!
Co mi tam!
Będę ją nosiła
Mówię Wam!

Przestraszyłam Ciocię w szkole
I tę dużą, rudą Olę
Lecz fryzura cebulowa
To jest przecież moda nowa
Więc fryzurę na cebulę
Pielęgnować będę czule
I napewno się ucieszę
Gdy ktoś też się tak uczesze

Niech się ze mnie śmieją!
Co mi tam!
Będę ją nosiła
Mówię Wam!

3. Założenie hodowli rzeżuchy. Jak założyć hodowlę rzeżuchy. link: https://www.youtube.com/watch?v=WqUG3DAtC34
Czekamy na zdjęcia Zielonych kącików przyrody (cebula, rzeżucha i innych). Uwaga: Można ozdobić doniczki lub pojemniki naklejając oczy, buzię itp.

Zajęcia 1 kwietnia
Aneta Dąbrowska

Scenariusz grupa „Stokrotki”
Temat: „C- jak cebula, zajęcia o emocjach – poczucie niedogodności, dyskomfort.”
1. Dyskomfort Jasia – teatrzyk.
Przygotowujcie sylwety: Pani Ola (P), Jaś (J), Krysia (K), troje dzieci (D1, D2, D3).
Dzieci słuchają wiersza czytanego przez dorosłego, .
Narrator:
Wyszedł Jaś z dziećmi na spacer i zaczepia panią Olę:
J: P roszę Pani ja chyba jednak zimę wolę, jakoś mi tak za ciepło w tym moim szaliku.
P: Oj, chyba dyskomfort odczuwasz, mój smyku?
J: Dyskomfort, proszę pani, a co to takiego?
K: To, taka sytuacja, gdy czujesz coś niemiłego.
Narrator: Włącza się do rozmowy rezolutna Krysia.
P: Masz, Krysiu, rację!
K: Wiem to nie od dzisiaj.
J: A czy ten dyskomfort tylko ciepła dotyczy?
P: Nie. Innym przykładem jest zjedzenie zbyt wielu słodyczy. i czucie przepełnienia, ciężkości w brzuchu. Pamiętaj, nie jedz zbyt wielu słodyczy, maluchu.
D1: A ja dyskomfort najczęściej czuję, gdy coś okropnie, źle smakuje.
D2: A ja, kiedy woda jest zbyt zimna pod prysznicem.
D3: A ja, gdy w ogrodzie pracować mi każą rodzice.
J: Jak to, to aż tyle rzeczy dyskomfort wywołać może?
K: Oj, Jasiu, nie przejmuj się tym, zdjęcie szalika ci teraz pomoże.
P: Pamiętaj, z każdej sytuacji warto znaleźć rozwiązanie proste, a wtedy dyskomfort zniknie jak bałwan na wiosnę.
• Rozmowa o wierszu– Zadawanie pytań:
O czym było ta historia?
Jakiego uczucia dotyczyła?
Jakie postacie w niej występowały?
Kto odczuwał dyskomfort?
Dlaczego tak się czuł?
Co to jest dyskomfort?
W jakich sytuacjach czuły go inne dzieci?
Czy wy kiedyś odczuwaliście dyskomfort?
Kiedy?
Czy było to przyjemne odczucie?
Czy można jakoś pokonać dyskomfort, sprawić, by minął?
2. „Kiedy poczujesz dyskomfort?” – ćwiczenie gimnastyczne. Dzieci mogą wykonywać b trudne ćwiczenia, które – gdy są wykonywane długo – powodują dyskomfort. Wyjaśniamy, że gdy poczują dyskomfort podczas wykonywania ćwiczenia, powinny przerwać je i odpocząć, np. położyć się na dywanie i zrelaksować.
Proponowane ćwiczenia: stanie na jednej nodze, chodzenie na czworakach, „krzesełko” – ćwiczenie wykonywane w przysiadzie, z plecami opartymi o ścianę lub z wyprostowanymi rękami przed sobą bez oparcia. Po zakończeniu zabawy pytamy dziecko, jak się czuło podczas ćwiczeń i po tym, gdy odpoczęło.
3. „Czuję dyskomfort, gdy…” – kończenie zdania.
Dziecko, kończy w dowolny sposób zdanie: Czuję dyskomfort, gdy…
4. C – utrwalenie litery [c] karta pracy.
5. Sadzenie cebuli – hodowla szczypiorku.
Dziecko może posadzić cebulę na zdrowy szczypiorek, do doniczki z ziemią, do słoika z wodą. Prowadźcie obserwację każdego dnia.

Zajęcia 31 marca

Joanna Myrcha

Temat: „Praca w ogrodzie”.
1. Witamy się śpiewając piosenkę „Maszeruje wiosna”. piosenka

2. Zabawa dydaktyczna „Narzędzia ogrodnicze” Karta pracy: Narzędzia, karta pracy: Napisy do globalnego czytania. Obrazki i napisy wycinamy i rozkładamy na dywanie. Zadaniem dziecka jest dopasowanie napisów do właściwych obrazków. Do pobrania: karta pracy – Narzędzia i Napisy do globalnego czytania

2. Zabawa „Skoncentruj się”Rodzic demonstruje ćwiczenie dziecko naśladuje. Zamiana ról. Proponuję proste rytmy, np. czerwony, żółty. Następnie niebieski czerwony , żółty itp.
https://www.facebook.com/kinderkinesiologie/videos/kleurenpalet/1363217783881059/?__so__=watchlist&__rv__=related_videos

3. Zabawa ruchowa„Porządki” – rodzic układa tor przeszkód, na którym rozkłada różne rekwizyty. Dziecko przemieszcza się tak, by nie dotknąć rekwizytów. Rodzic
włącza stoper i mierzy czas dziecku. Za każdy dotknięty przedmiot odejmuje sekundę.
• różne rekwizyty, znajdujące się w domu np. piłka, dziecięce krzesełko, duży samochód, duże pluszaki itp.

Zajęcia 31 marca
Aneta Dąbrowska
Temat dnia: „Narzędzia ogrodnicze”
1. Rozwiązywanie zagadek dotyczących narzędzi ogrodniczych, dopasowywanie nazw narzędzi z zagadek do obrazków rozsypanych przed dziećmi, dopasowanie wyrazów do czytania globalnego.
• Przykładowe zagadki: W domu czasem jest potrzebna – Metalowa albo z drewna. Po niej strażak też się wspina, A odpowiedź to… (drabina)
• W ogrodzie są używane – Metalowe albo drewniane, Szybko sprzątniesz nimi liście. Pewnie wszyscy odgadliście. (grabie)
• Ma ostrze i trzonek, Skopiesz nim zagonek. (łopata/szpadel)
• Co to za gad tak się wije? A jak się wody napije i stanie się pękaty podlewa drzewa i kwiaty? (wąż ogrodowy)
• Nie ma kół czterech ani nawet dwóch. Ma tylko jedno na przedzie. Lecz gdy za rączki mocno trzymasz, nawet z ciężarem pojedzie. (taczka)
• Na patyku zębów rządek, znają je na pewno dzieci. Służą do równania grządek i do wysprzątania śmieci. (grabie)
• Ma to narzędzie dość długi trzonek, by móc wygodnie kopać zagonek, blachę stalową płaską i gładką, żeby je wbijać w piach było łatwo. (łopata/szpadel)
• Gdy żywopłot przystrzyc trzeba, suchą gałąź wyciąć z drzewa, wtedy nam potrzebne będzie nożycowe to narzędzie. (sekator)
• Leci z niej woda przez sito blaszane. Jaka to wygoda już kwiatki podlane! (konewka)
2. Utrwalenie słów i melodii piosenki z poprzedniego dnia, „Wiosna w ogródku” – wspólny śpiew.
3. „Wydzieranki” – wyszukiwanie i wydzieranie zdjęć poznanych narzędzi z gazetek reklamowych ze sklepów ogrodniczych, podawanie sposobu wykorzystania znalezionych narzędzi. Dla dzieci chętnych – przyklejenie zdjęć na kartkę i stworzenie kolażu. • gazetki reklamowe ze sklepów ogrodniczych, kleje, kartki
4. Kalambury ogrodnicze – dziecko lub dorosły pokazują czynności wykonywane w ogrodzie na wiosnę. Odgadują, jaka czynność jest wykonywana i jakie narzędzie ogrodnicze może być przy niej wykorzystane.
5. „Maszyna ogrodowa” – praca plastyczna. Dzieci rysują wymyśloną przez siebie maszynę ogrodową. Kolejno opisują swoje maszyny, a pozostałe dzieci zgadują, do czego mogą one służyć. kartki, kredki.
6. Utrwalenie litery [O] – karta pracy.

 

Zajęcia zdalne 30 marca

Aneta Dąbrowska

Temat tygodnia: „Porządki w ogrodzie”
Zabawa 1.
Poznajemy narzędzia ogrodnicze – wzbogacanie słownictwa.
Dzieci przyglądają się narzędziom, potrzebnym do prac ogrodowych. (każde narzędzie przedstawione jest na osobnej karcie pracy).

Nazwij narzędzie (motyka, grabie, pazurki, widły, sekator, łopata, konewka, wiadro). Czy wiesz do czego służy? Jak można wykorzystać je w ogrodzie? Jaką porą roku?
2. Obrazki podziel na sylaby, narysuj tyle kropek pod obrazkiem ile sylab słychać. Spróbuj wyodrębnić głoski na początku wyrazu, można je również napisać.
3. Piosenka „Wiosna w ogródku” – do odsłuchania i wspólnego Rodzinnego śpiewu.
https://www.youtube.com/watch?v=gpZElYqu1Ag
1. Grabie i łopaty zimą spały w szopie
Wiadomo , że wtedy grządek nikt nie kopie.
Nagle przyszła wiosna na dwór je wygnała,
Kiedy pracowały ,ona planowała .
Ref: Tu i tam zieleń dam .Szaro-bure zniknie .
Ani się obejrzysz jak wszystko rozkwitnie .
W zielonym ogrodzie będą rosły drzewa ,
Kwiaty będą kwitnąć , ptaki będą śpiewać.
2. Słońce grzać zaczęło z coraz większą mocą .
Grabie i łopaty męczą się i pocą.
Taczki i konewki także się zwijają
Wszyscy pani wiośnie dzielnie pomagają.
Ref: Tu i tam zieleń dam .Szaro-bure zniknie .
Ani się obejrzysz jak wszystko rozkwitnie .
W zielonym ogrodzie będą rosły drzewa ,
Kwiaty będą kwitnąć , ptaki będą śpiewać. (x2)

4. Wytnij obrazki z różnymi roślinami. Przyklej je w „logicznym ogródku” zgodnie z szyfrem podanym poniżej. Pokoloruj wklejone rośliny. Nazwij je.

Do pobrania: karta pracy

 

Zajęcia zdalne 25-30 marca 2020 r.

Opracowała: Joanna Myrcha

Zajęcia 25 marca 2020 r.

Temat: „Wiosenne eksperymenty”

Propozycja eksperymentów do wykonania  w domu: Moje dzieci kreatywnie

Zajęcia 26 marca 2020 r.

Temat: „Poznajemy cyfrę 9”.
1. Powitanka: Witamy się „żółwikiem”, „piątką”, witamy się łokciami, plecami, kolanami.
2. Pisanie cyfry 9 na karcie nr 1 rytm wierszyka: Zerwę listki// koniczyny,// potem je u//łożę w rzędzie// i policzę//każdy listek.//Razem dziewięć//listków będzie.// (po dwóch ukośnych kreskach cyfrę zaczynamy pisać od początku, najpierw pokazuje jak pisać rodzic, a potem dziecko). Do pobrania: karta pracy 2
3.Wykonanie karty nr 2. Pisanie cyfry 9 po śladzie, a następnie ozdabianie wg własnego pomysłu. (piszemy recytując wierszyk). Do pobrania:karta pracy 9
4. Wykonanie karty nr 3.
ćw. 1 Pomaluj na zielono te kostki domina, na których jest razem 9 oczek.
ćw. 2 Napisz cyfry 9 w okienkach obok tych zbiorów, które zawierają tyle elementów.
ćw. 3 Otocz pętlą dziewiąty od lewej strony listek koniczyny.
ćw. 4 Poćwicz pisanie cyfry 9 w kratkach. Do pobrania: Karta pracy nr 3
5. Piosenka o cyferkach https://www.youtube.com/watch?v=JdcGTOAAuKg

27 marca 2020

Joanna Myrcha
Temat: W marcu witamy wiosnę.
1.Powitanie piosenką „Witaj wiosno, witaj wiosno, Jak się masz? Jak się masz? Wszyscy Cię witamy, wszyscy cię witamy. Bądź wśród nas. Bądź wśród nas” (melodia znana naszym dzieciom do piosenki Panie Janie).
2.Zaznaczenie pogody na kalendarzu pogody zał. nr 1 i 2 (dzieci wycinają symbole i przyklejają na kalendarzu pogody). Do pobrania: karta plan, symbole pogody
3.Zabawa „Marcowa pogoda” (dla dzieci potrzebna będzie gazeta i woreczek foliowy). Dzieci reagują na polecenia:
Pada deszczyk! – cichutkie uderzanie paluszkami o gazetę leżącą na podłodze;
Wieje wietrzyk! – cichutkie pocieranie woreczka;
Błyska błyskawica! – zakrycie dłońmi oczu;
Wielki grzmot! – mocne uderzenie o gazety;
Wielki huk! – mocne uderzenie o woreczki;
Mokra ulica! – uderzanie całą płaszczyzną dłoni o woreczek.
4. Ćwiczenie oddechowe „Gradowe kulki” (piłeczki pinpongowe dla dziecka i rodzica). Uczestnicy zabawy układają je na linii, nabierają powietrza do płuc i dmuchają. Wygrywa osoba, której piłeczka poleci najdalej. Powtarzamy ćwiczenie kilka razy.
5.Karta pracy „Marcowa gąsienica”. Do pobrania: karta gąsienica
6.Zabawa na zakończenie „Woogie Boogie”. Zwracamy uwagę na poprawność wykonywanych ruchów (np. prawa ręka, lewa ręka) Woggie Boogie https://www.youtube.com/watch?v=KeKgAM3oUVc

30 marca 2020 r.
Temat : „Wiosna w ogrodzie”.
1. Powitanie Zabawa „Gra w zielone” do zabawy potrzebna nam będzie piłka. Rodzic rzuca piłkę do dziecka wymieniając nazwę czegoś co jest zielone ( wtedy dziecko łapie piłkę)Przy innych nazwach pozwala piłce spaść na ziemię.
2. Film edukacyjny https://www.youtube.com/watch?v=Wjo_Q1OYTmY
3. Zabawa
„Prawda – fałsz” – rodzic czyta zdania, a dziecko
ocenia, czy są one prawdziwe, czy fałszywe.
–– Teraz jest wiosna.
–– Wiosną jeździmy na sankach.
–– Wiosną lepimy bałwany.
–– Wiosną wracają do nas ptaki z ciepłych krajów.
–– Wiosną spadają liście.
–– Wiosną przyroda zasypia.
–– Krokus to wiosenny kwiat.
–– Wiosną przyroda budzi się do życia.
4. Zabawa ruchowa z elementem naśladowczym „Wiosenne porządki w ogrodzie”.Rodzic mówi: Wiosna to czas porządków w ogrodzie. Możemy razem coś posiać lub zasadzić. Dziecko mówi, jaki kwiatek lub jakie warzywo chciałoby posiać albo posadzić. Dziecko naśladuje jak idzie do ogródka Wybiera cebulki, nasiona, przygotowuje grządki, przekopuje ziemię, grabi, robi dołek,
aby posiać nasionka. Sadzi, dokładnie zasypuje nasiona, podlewa i… czeka na efekty. Dumny mały ogrodnik maszeruje, bijąc brawo.
5. Słuchanie wiersza „Wiosenny spacerek”.
Wiosenny spacerek
Renata Cinal
Wiosenne słońce wesoło świeci
i na wycieczkę zaprasza dzieci.
Tutaj śnieg odkrył trawkę zieloną,
przebiśnieg podniósł głowę skuloną.
Listki i trawki na słonku się grzeją,
żółte kaczeńce do słońca się śmieją.
Ptaszki na drzewach radośnie ćwierkają
i wszyscy wiosny już wyglądają.
Ogrodnik porządki robi w ogrodzie,
nowe nasionka wysiewa co dzień.
Na deszczyk będą sobie czekały
i zazieleni ogród się cały.
Kiedy jaskółki zza morza wracają,
kiedy bociany nad gniazdem kołują.

Dziecko odpowiada na pytania: Kto zaprasza dzieci na spacer? Kto podniósł pierwszy głowę
skuloną? Jakiego koloru są kaczeńce? Co robi pan ogrodnik w ogrodzie? Co oznacza powrót bocianów
i jaskółek?
5. Ćwiczenie graficzne wg H. Tymichovej. Zał. 1 Do pobrania:karta pracy wzór
Dziecko rysuje po śladzie najpierw palcem a następnie kredką lub mazakiem (należy zwrócić aby ślad był pojedynczy, nie zamalowujemy a jednie pojedynczą kreską rysujemy – przygotowanie do pisania).
6. „Krokusy” – praca plastyczna. Na zieloną ściereczkę kuchenną lub zieloną kartkę papieru dziecko
lub bibuły i pestki dyni zabarwione na fioletowo i żółto, tak by stworzyć z nich kwiaty. (zielona ściereczka kuchenna lub zielona kartka papieru,
pianka, pestki dyni zafarbowane na fioletowo i żółto). (Dzieciakiwdomu.pl)

7. Zabawa ruchowa „Przylot bocianów”. Dziecko biega na paluszkach wokół dywanu i naśladuje bociani lot z Afryki do Polski. Następnie wykonuje skręty tułowia raz w prawo, raz w lewo. Naśladuje bociana, który przerywa lot, pije wodę, je, czyści piórka, masuje nogi. Następnie naśladuje bociana który wzbija się ponownie do lotu dalej, co jakiś czas wykonują skręty tułowia. Po czym siada w gnieździe (kuca). Wstaje i klekocze.

Zajęcia zdalne

Opracowała: Aneta Dąbrowska

26.03.20

Temat: Marcowa pogoda.
Wiersz „Marcowe kaprysy” B. Forma
„Wymieszał miesiąc marzec pogodę w garze.
Ja wam tu zaraz wszystkim pokażę.
Włożę troszkę deszczu, słoneczka promieni,
Domieszam powiew wiatru ciepłego,
Smutno by w marcu było bez niego.
Śniegu i burzy jeszcze troszeczkę dodam,
Będzie prawdziwa marcowa pogoda”.
Pytania do wiersza:
• O jakim miesiącu była mowa w wierszu?
• Co miesiąc marzec włożył do garnka?

Zagadki
Gdy go długo nie ma, wszyscy narzekają.
A gdy przyjdzie pod parasol się chowają. (deszcz)

To mała gwiazdka, biała, niewielka.
Chuchniesz, zostanie wody kropelka. (śnieg)

Szumi, świszcze, zagarnia liście.
Czasem deszczem nas opryśnie. (wiatr)

Zabawa dydaktyczna „Prawda/ Fałsz”
Pogoda w marcu bywa kapryśna.
W marcu czasem z chmur pada deszcz a czasem śnieg.
Niedźwiedzie przygotowują się do snu.
Coraz cieplej będziemy się ubierać.
Wicher to bardzo mocny wiatr.
Ptaki odlatują do ciepłych krajów.

M jak marzec utrwalenie głoski m.
Karta pracy
https://www.google.com/imgres?imgurl=https://miastodzieci.pl/wp-
content/uploads/2010/02/757M.gif&imgrefurl=https://miastodzieci.pl/kolorowanki/alfabet-llitera-m/

27 marca

Aneta Dąbrowska
Propozycja na piątek – grupa „Stokrotki”
Temat: „Wiosenna matematyka” – przeliczanie w zakresie 7.
1. Masaż relaksacyjny na plecach w parze z Rodzicem lub Rodzeństwem.
„Jaka dziś pogoda?”
Może słońce świeci?- okrężne ruchy dłońmi
Albo deszczyk kropi?- uderzenia opuszkami palców
Nie to deszczyk buty topi- szybkie i mocne ruchy palców
Może ulewa nas zalewa?- oklepywanie dłońmi
Lub piorun trzaska w drzewa?- lekkie klaśnięcie w dłonie
Potem w ziemie szybko leci- opadnięcie dłoni na plecy
Jak się czują wszystkie dzieci?- masowanie po szyi.

2. „Zapamiętaj!” – pokazujemy dziecku ilustrację z dowolnej książki przez krótki czas (np. 5 sekund). Zadaniem jest
zapamiętanie jak największej liczby elementów z obrazka. Następnie chowamy ilustrację i sprawdzamy, co
zapamiętały dzieci.

2. Karta pracy – w której należy dorysować właściwą liczę kropek – utrwalanie umiejętności matematycznych w
zakresie do 7.
(Dzieci w tym wieku liczą na konkretach można zaproponować dziecku materiał do liczenia np. klocki itp.)

3. Zabawa kreatywna – wykonanie gniotka według instrukcji na filmie.
Potrzebny będzie balon, mąka ziemniaczana, mała butelka po wodzie, słomka.
https://mojedziecikreatywnie.pl/2016/10/jak-zrobic-gniotka/

Akcja „Dzieci uczą Rodziców” (luty 2020 r.)

W krainie dinozaurów (marzec 2020 r.)

Poznajemy literę b jak bóbr wg MDS „Od piosenki do literki” zajęcia w ramach realizacji innowacji pedagogicznej „Dziecko i słowo” (marzec 2020 r.)

Nazywanie świata wg odimiennej metody czytania I. Majchrzak (luty 2020 r.)

Magiczne cyferki (luty 2020 r.)

Zabawy glottodydaktyczne (luty 2020 r.)

Dekorujemy pierniczki (grudzień 2019 r.)

 

„Ubierzemy dziś choinkę w kolorowe bombki…” (grudzień 2019 r.)

Jak się bawimy ? (listopad 2019 r.)

Święto Pluszowego Misia (listopad 2019 r.)

 

Litera t wg Metody Dobrego Startu – zajęcia w ramach innowacji pedagogicznej „Dziecko i słowo” (listopad 2019 r. )

 

Obserwujemy pogodę (listopad 2019 r.)

 

Dni tygodnia i kalendarz wg Planu Daltońskiego (listopad 2019 r.)

 

Jesienne drzewo (październik 2019 r. )

Co słychać w lesie? (październik 2019 r.)

 

Zajęcia w ramach innowacji pedagogicznej „Dziecko i słowo” (październik 2019 r.)

Jesienne liście (październik 2019 r.)

 

Zajęcia w ramach programu czytelniczego (październik 2019 r.)

 

Dziecięca matematyka (październik 2019 r.)

 

Zabawy swobodne (wrzesień 2019 r.)

Poznajemy literę A,a. Zajęcia w ramach innowacji pedagogicznej „Dziecko i słowo” (październik 2019 r.)