Zajęcia w gr. 4-latków „Smerfy” od 7 maja 2020 r.

Zajęcia w grupie 4-latków „Smerfy” prowadzą p. Katarzyna Grabarska i p. Edyta Miszkiniuk

26 czerwca 2020 r.

Kochane Smerfy, Motylki, Misie, Słoneczka, Stokrotki, 6-latki i Rodzice.
Zakończenie roku szkolnego to jedna z najbardziej wyczekiwanych chwil dla każdego dziecka. Rok 2019/2020 był czasem wytężonej pracy nauczycieli, dzieci i ich rodziców. Doceniając z całego serca zaangażowanie przekazuję wszystkim słowa uznania i podziękowania. Życzę radosnego i bezpiecznego powrotu do naszego Kochanego Przedszkola w Nowych Iganiach.
Edyta Miszkiniuk
Na koniec posłuchajcie piosenki „Niech żyją wakacje”, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=BauTov9xmZY . W załączniku przygotowałam dla Was Kochane Dzieci Dyplomy, brawo!

Do pobrania:Dyplomy

Zajęcia 25 czerwiec 2020 r.

Witajcie „Smerfy”!

 Temat: Będę o Was pamiętać!

  1. Posłuchajcie piosenki o wakacjach i postarajcie się zaśpiewać refren.

 

  1. „Będę o was pamiętać!”- rozmowa na temat powodów wysyłania listów i kart pocztowych na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania Letnie opowieści- listy i pocztówki.

Letnie opowieści- listy i pocztówki

Małgorzata Szczęsna

Właśnie siedzę na balkonie. Mama położyła na posadzce koc, przyniosłam zabawki, poduszki. Bawię się dobrze, choć tęsknię za moimi koleżankami i kolegami z przedszkola. Słyszę szczekanie psa i patrzę na dół.

– Mamo, idzie do nas pan listonosz! Czy mogę zejść i spytać, czy ma coś dla nas?

– Chodź Aduniu, pójdziemy razem.

Za chwilę wracamy z kupką listów, kartek, ulotek reklamowych, druków. Przeglądam kolorowe widokówki, odwracam je i widzę znajome litery: A…D….A

– Mamo, ta kartka jest do mnie, i ta też, i ta. Nawet list jest do mnie!

Idę ze swoją korespondencją na balkon. Rozkładam je na kocu i liczę, ile mam pocztówek: 1….2…..3….4 i list. To ile razem? Pięć!

Najpierw biorę list. Po drugiej stronie koperty, na trójkątnej klapie jest napisane: KA….RO….LI….NA. Czytam jeszcze raz. Te literki przecież znam, a nie mogę ich złożyć. Czytam szybciej początek i już wiem! Ten list napisała Karolina.

– Mamusiu! Karolina przysłała mi swoje zdjęcie, jak pływa w dmuchanym różowym kółku- flamingu!- wołam do mamy po otwarciu listu.

Razem z mamą próbujemy odszyfrować rysunki, które narysowała na kartce. Co chciała mi przekazać?

– Tu widać dwie dziewczynki pływające w basenie, a wokół nich serduszka. Już wiem, pewnie chciałaby, abyśmy poszły razem do parku wodnego i, że bardzo mnie lubi!- domyślam się.

– Pójdziemy tam razem? Mamo! Proszę!

– Dobrze, już dobrze, córeczko- mówi mama, a ja mocno ją ściskam za szyję.

– Doskonale radzisz sobie z czytaniem swojej poczty.

Mama idzie do kuchni, a ja rozszyfrowuję dalej.

Czytam od kogo jest widokówka ze zdjęciem gór: K….U….B…A. To łatwe: Kuba. Narysował dziewczynkę w zielonej czapce i chłopca z opaską na jednym oku. Już wiem- z Kubusiem zawsze bawiłam się w Piotrusia Pana. Pewnie tęskni za mną ( w rogu narysował czerwone serce) i wspomina naszą zabawę.

Pocztówka z widokiem morza jest od: A……G…..A- oczywiście od Agi. Agnieszka mówiła mi, że jedzie nad morze. Narysowała huśtawki i zjeżdżalnie. Często razem bawiłyśmy się na placyku. Napisała też jakieś cyfry w serduszku. To pewnie numer telefonu jej rodziców. Poproszę mamę i do niej zadzwonię.

Biorę do ręki kartę z rysunkiem psa na hulajnodze i już wiem, od kogo ona jest. Odwracam i czytam: K….A…C…P….E….R. Tak, zgadłam- od Kacpra. On uwielbia jeździć na hulajnodze i się wygłupiać. Po drugiej stronie narysował: niebieskie fale, żaglówkę z sercem na maszcie i chłopca. Już wiem, pewnie pływał łódką.

Ostatnia widokówka przedstawia las i domek. Odwracam i czytam: K…A….M…I…L….A. To od Kamili! Na tej stronie są cztery małe rysunki w kwadracikach: grzyby, wiewiórka, poziomki, serce. Już wiem, co to znaczy.

– Mamusiu, napisali do mnie: Karolina, Aga, Kuba, Kacper, Kamila. Wszyscy mnie lubią i tęsknią za mną!

– Teraz już wiesz, jak przyjemnie jest dostawać listy i pocztówki.

– Wiem! Teraz biorę kredki i odpisuję im. Na pewno często użyję czerwonego koloru.

Pytania do tekstuKogo zauważyła Ada, gdy bawiła się na balkonie? Co on przyniósł? Od kogo Ada dostała list, a od kogo pocztówki? Co pisały do niej dzieci? W jaki sposób pisały dzieci? Po co piszemy listy i kartki? W jaki jeszcze sposób można do siebie pisać? Czy kiedyś dostaliście list lub pocztówkę?

  1. „Wakacyjna pocztówka”- praca plastyczna

Wykonanie pocztówki z wakacji dowolną techniką. Oto kilka propozycji:

Zał. 25 czerwiec

Zajęcia 25 czerwca 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry Smerfy kochane!

Temat: Wakacje na Mazurach.
1. ,,Znam Mazury, a Ty?” – rozwiązywanie zagadek o Mazurach oraz miejscach i rzeczach charakterystycznych dla tej krainy. Dzielenie odpowiedzi na sylaby.
Latem jest ich dużo,
A gdy zaczną latać,
Siadają na rękach
I trzeba się drapać. /komar/

Wody wcale się nie boi;
Lubi pływać po jeziorze.
Ale są potrzebne wiosła,
By nas fala lepiej niosła. /łódka/

Pływa po jeziorze.
Opłynąć może świat!
Stanie, gdy na nią nie dmucha wiatr! /żaglówka/

Sosnowy, dębowy,
Stary lub młody,
Rosną w nim grzyby,
Rosną i jagody. /las/

Co to za lusterko na zielonej łące?
Przyglądają się w nim i chmurki i słońce. /jezioro/
2. ,, Pojedziemy na Mazury” – recytacja wiersza.
Piękne nasze polskie morze,
piękne nasze polskie góry,
piękny Kraków, Zakopane,
równie piękne są Mazury.
To tam właśnie tego lata
na wakacje pojedziemy,
na polanie pod drzewami
duży namiot rozbijemy.
Będę z tatą łowił ryby,
w ciszy leśnej odpoczywał,
będę z mamą zbierał grzyby,
po jeziorach łódką pływał.
Gdy już będę na Mazurach
zwiedzę miasto Mikołajki
by przekonać się czy prawda,
że są piękne „tak jak z bajki”.
3. Krótka rozmowa na temat wiersza. Dziecko wymienia nazwy miast, które usłyszało w wierszu.
4. Dziecko ogląda zdjęcia jezior, a następnie wybiera przedmioty które kojarzą się z wypoczynkiem nad jeziorem. Zdjęcia jezior i karty pracy dostępne w załączniku.
5. Dziecko rysuje po kropkach fale. Karta pracy dostępna w załączniku.
6. Dziecko ma połączyć nieprzerwaną linią odpowiedni stroje do pogody. Karta pracy dostępna w załączniku.
7. Smerfiku posłuchaj piosenki „Skrzat jeziorek”, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=xnP5dvO2_KY ,po wysłuchaniu piosenki wymień ryby, ptaki występujące w utworze.

Do pobrania: Zał.26.05

Zajęcia 24 czerwca 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry Smerfy!

Temat: Jadę nad morze.
1. Rozwiązywanie zagadek wprowadzeniem do tematu zajęć:
Może być niebieskie, szare lub zielone.
Bywa spokojne lub bardzo wzburzone.
Kiedy jego brzegiem ludzie spacerują,
jego małe fale stopy ich całują. (morze)

Gdy do ucha ją przyłożę,
morza szum powróci do mnie.
W tej skorupce małe morze
lato może nam przypomnieć. (muszelka)

Można na niej się opalać,
zamki z piasku też budować.
Gdy się znudzi, można z mamą
brzegiem morza spacerować. (plaża)

Świecę mocno dzionek cały,
żeby wszystkim ciepło dać.
By zobaczyć, jak przychodzę,
trzeba bardzo wcześnie wstać. (słońce)

Zbierane na plaży
brązowe kamyki.
Pięknie zdobią nam pierścionki
albo naszyjniki. (bursztyny)

Jest lekkie, okrągłe
i do nadmuchania.
Przyda się każdemu
w nauce pływania. (koło ratunkowe)
2. „Na morzu” – zabawy z chustą animacyjną. Dziecko słuchając dźwięku szumu fal morskich (dźwięki dostępne pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=a_IYOP-bmMI ) podnosi chustę (może to być apaszka) do góry i odwzorowuje ruchy fal morskich.
3. „Co tu nie pasuje” – praca z ilustracją – rozwijanie spostrzegawczości, poszerzanie czynnego słownika dziecka. Dziecko ogląda zdjęcie morza a następnie ilustracjom poniżej. Zadaniem dziecka jest wyeliminować ten obrazek który nie jest związany z morzem. Karta pracy dostępna w załączniku.
4. Dziecko ma dopasować poszczególne figury geometryczne w puste miejsca na obrazku rybki. Karta pracy dostępna w załączniku.
5. Słuchamy piosenki „Gdzieś w głębinach morskich fal”, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=uYMe4FL23Vg, słuchając utworu dziecko może tańczyć w dowolny dla siebie sposób. Po zakończonym utworze dziecko wymienia występujące w utworze zwierzęta morskie.
6. Smerfy kochane dopasuje odpowiednią rybkę do jej akwarium, kolor rybki musi być taki sam jak kolor akwarium. Karta pracy dostępna w załączniku.
7. Dziecko ma znaleźć różnicę pomiędzy obrazkami. Karta pracy dostępna w załączniku.
8. Praca plastyczno-techniczna „Łódka”. Potrzebujemy plastykowych korków, pustej butelki np. po wodzie mineralnej, wykałaczkę bądź patyczek, kawałek materiału w kształcie trójkąta, bądź zamiast materiału może to być kartka papieru, klej i oczywiście dobrej chęci. Przyklejamy trójkątny kawałek materiału/kartki na górną część patyka, a dół patyka do wewnętrznej strony korka bądź obciętej butelki. Łódka gotowa. Przykładowe prace dostępne w załączniku.

Do pobrania: Załączniki 24.06

Zajęcia 23 czerwca 2020 r.

Witajcie „Smerfy”
Temat dnia: Gdzie woda jest słodka, a gdzie słona?

1. „Skarby w wodzie” – zabawa sensoryczna. Do wykonania zadania potrzebna będzie miska z wodą i różnymi przedmiotami, które można znaleźć w wodzie: muszle o różnych kształtach, patyki, kamienie. Dziecko, z zawiązanymi chustką oczami, wkłada ręce do miski, dotyka znajdujących się tam przedmiotów i zgaduje co to może być.

2. „Gdzie woda jest słodka, a gdzie słona?” – rozmowa na temat rodzajów wód w zbiornikach wodnych na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania Letnie opowieści – zabawy w wodzie.

Letnie opowieści – zabawy w wodzie
Małgorzata Szczęsna

Znów jestem na Mazurach nad jeziorem u kuzynów – Roberta i Kasi. Może pamiętacie, że bawię się tu z grupą chłopaków: Maksem, Leonem, Klaudiuszem, Dawidem. Obudziłam się, leżę i myślę, co będziemy dziś robić… – Ada, ty śpiochu! Wstawaj! – krzyczy Maks, pukając w szybę tuż nad moim łóżkiem. – Już idę! – mówię, uchylając okno. Przed moją przyczepą stoi cała nasza ekipa. – Idziemy nad jezioro – mówi Leon, trzymając w ręku wiadro. – Co będziemy robić? – pytam. – Zobaczysz. Schodzimy na pomost, gdzie Robert, Paweł i pan Rysiek szykują wędki. Chłopaki podwijają wysoko spodnie i wchodzą do wody. Odgarniają piasek i pokazują mi coś szarego. To glina, którą wyciągamy z wody i wrzucamy do wiadra. Siadamy na pomoście i robimy z niej różne rzeczy – kubeczki, serca, wałki, które ozdabiamy kolorowymi kamykami. Zanosimy nasze wyroby i kładziemy wokół ogniska, by wysuszyły się i wypaliły. – A teraz robimy kule z gliny i zobaczymy, kto rzuci najdalej! – woła Maks. Robimy stosy kul i rzucamy. – Najdalej rzucali Klaudiusz i Maks – oceniają panowie z wędkami. – A teraz wskakujemy do wody – chłopaki zdejmują spodnie i bluzki i w kąpielówkach wchodzą do wody. – Nie chlapcie! – wołam, przecierając oczy. Powoli wchodzę do wody, a chłopaki ze wszystkich stron nacierają na mnie i obiema rękami rozchlapują wodę. Wtedy potykam się o kamień, przewracam. Robert szybko podbiega, bierze mnie na ręce i grozi chłopakom. – Ech, ech, ech – kaszlę, bo woda dostała mi się do gardła. – Ta woda wcale nie jest słodka, ona nie ma smaku – mówię zdziwiona. – Tak mówi się na wodę, która jest w jeziorach, stawach, rzekach. Tylko taką wodę mogą pić zwierzęta – tłumaczy mi Paweł. – A słona? – Słona jest w oceanach i morzach – dodaje pan Rysiek. – Tak, to prawda, bo jak fala przewróciła mnie, zachłysnęłam się wodą morską i aż drapało mnie w gardle od soli, a oczy mama obmywała mi wodą z butelki. – Ada, czy ty musisz się ciągle przewracać i próbować, jaka jest woda? – śmieją się chłopaki. Jeszcze długo bawimy się w wodzie. Pływamy przy brzegu w rękawkach, na dmuchanych kółkach, deskach. Obserwujemy pływającą ławicę maleńkich rybek i rodzinę łabędzi. Nosimy piasek i wodę do piaskownicy, która jest tuż przy brzegu. Próbujemy puszczać kaczki na wodzie, ale nie wychodzi nam to jeszcze. Po obiedzie robimy małe łódeczki z połówki orzecha. Wkładamy do środka trochę gliny i wbijamy w nią wykałaczkę z nabitym na nią liściem. Kładziemy się na brzuchu na pomoście, spuszczamy łódki na wodę i dmuchamy, aby popłynęły daleko.– Moja najdalej! – woła Maks. – Nie dmuchajcie tak mocno, bo moja łódka chwieje się i zaraz się przewróci – mówię zdenerwowana. – Tak jak ty dziś rano, przewróci się i zachłyśnie słodką wodą – śmieją się chłopaki. Wieczorem dorośli siadają przy ognisku. Na grillu robią kolację: pieką mięsa, kiełbaski, zapiekanki, warzywa posypane przyprawami. Palce lizać! – Ada, nie jedz tyle, bo nie będziesz miała siły biegać i przegrasz – mówi Leon, wkładając do buzi kolejna kiełbasę. – Jeden, dwa, trzy…. – liczy Maks, bo już bawimy się w chowanego. Teraz, gdy jest ciemniej, łatwiej się schować. –…Dziesięć! Szukam! Siedzę cicho, schowana za najbliższym drzewem i szukam okazji, żeby wyskoczyć i się zaklepać. Myślę, co jutro będziemy robić…

Pytania do tekstu: Dokąd pojechała Ada? Co tam robiła? Co się stało, gdy chłopaki ochlapali Adę? Na wodę, która jest w jeziorze, mówimy, że jest słodka. Gdzie jeszcze jest słodka woda? Gdzie jest słona woda? Dlaczego jest słona? Jaka woda jest w kałużach? W co jeszcze bawiły się dzieci na Mazurach? W co wy się bawicie, gdy jesteście nad wodą? O czym należy pamiętać, gdy bawimy się w wodzie?

3. Natalia Kukulska „Co powie tata”
https://www.youtube.com/watch?v=CxYLoa3Fgz8

4. Laurka dla Taty. Dziś jest Dzień Taty. Pokolorujcie rysunek i wręczcie go swojemu tacie.

Do pobrania:Zał.23.06
Zajęcia 23 czerwca 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Dzień dobry Smerfy!
Dzisiaj będziemy się bawić na wycieczce w górach, życzę Wam wspaniałej zabawy.
Temat: Jedziemy w góry.
1.Słuchanie piosenki pt. „W murowanej piwnicy”, utwór dostępny pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=02zTphC6Bvs
2. Wyliczanka wprowadzająca:
Na wycieczkę wyruszamy,
ale pewien kłopot mamy,
czy do lasu czy na grzyby,
choć wycieczka jest na niby.
Jechać w góry czy nad morze?
Wyliczanka nam pomoże:
raz, dwa, trzy.
tę wycieczkę wybierz ty!
Rodzic pokazuje dziecku zdjęcie gór (zdjęcie dostępne w załączniku). Następnie dziecko ma samo zgadnąć, gdzie dziś wyruszymy w podróż.
3. Zabawa „Wsiadamy do pociągu” – jedziemy przy piosence „Idzie Dysc – Góralska pieśń ludowa z regionu Podhala”, utwór dostępny pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=RCBFlp9D5hw, podczas przerw w muzyce pociąg może jechać w różny sposób: jedzie wolno (dziecko pomału maszeruje po pokoju), zakręca tylko w prawo (dziecko przechyla się delikatnie na tą stronę), jedzie przez tunel (pochyla się), skręca tylko w lewo itp.
5. Oglądanie obrazków przedstawiających stroje góralskie, wskazanie przez rodzica elementów tj. parzenice, serdak, kierpce, zwrócenie uwagi na kolorystykę i zdobnictwo. Zdjęcia dostępne w załączniku.
6. Dziecko przy niewielkiej pomocy rozcina kartę pracy przedstawiającą owieczkę, następnie przykleja ja na kartkę papieru, w taki sposób aby powstał cały obrazek. Karta pracy dostępna w załączniku.
7.Zabawa twórcza rozwijamy mowę. Rodzic mówi: „Stoję na szczycie góry i widzę…’, „A co?”- „Owce”- wówczas dziecko naśladuje sposób poruszania się wymienionego zwierzęcia. Po chwili rodzić kolejny raz mówi :Stoję na szczycie góry i widzę….., „A co?” – dziecko już samo podaje propozycję.
8. Dziecko obserwując zdjęcie ma odpowiedzieć na pytanie, które zdjęcie nie zostało wykonane w górach. Oglądając kolejne zdjęcie ma zastanowić się co, by zabrało ze sobą na wycieczkę w góry. Karta pracy dostępna w załączniku.
9. Który obrazek nie pasuje do pozostałych, a następnie, który plecak jest największy. Karta pracy dostępna w załączniku.
10. Smerfiki, kolejne zadanie jest trudne, ale na pewno sobie poradzicie. Macie nazwać przedmioty, które widzicie, a następnie podzielić te wyrazy na sylaby. Karta pracy dostępna w załączniku.
11. Kochane dzieci proszę abyście zdjęcie gór i jeziora połączyli z odpowiednimi obrazkami. Karta pracy dostępna w załączniku.
12. Policzcie Smerfy ile jest latarek na załączonym zdjęciu, następnie odpowiedzcie na pytanie: w jakich sytuacjach używać możemy latarki?

Do pobrania: Załączniki 23.06

Zajęcia 22 czerwca 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”!
Już niedługo Wakacje!!! Dlatego w tym tygodniu będziemy mówić właśnie o wakacjach oraz o tym w jaki sposób można je fajnie spędzić. Zapraszam do zajęć!
Temat: Jadę w góry, góry, góry!
1. “Jadę w góry, góry, góry”- rozmowa na temat krajobrazu górskiego na podstawie własnych doświadczeń i opowiadania:
Letnie opowieści – echo w Tatrach Małgorzata Szczęsna
Byliście kiedyś w Zakopanem, tam gdzie są najwyższe nasze góry? Właśnie tam jedziemy całą rodzinką! Dojeżdżamy już na Jaszczurówkę do przyjaciół rodziców – Bogusi i Janusza. (Zawsze się zastanawiałam, czy kiedyś mieszkały tam jaszczurki?)
Jest wieczór i się ściemnia. Gospodarze otwierają bramę, a ich syn – Kamil, już biegnie, by nas przywitać.
– Witojcie, witojcie – wita nas Janusz po góralsku.
Bogusia i mama jak zwykle ściskają się ze łzami w oczach.
Rozlokowujemy się i jemy kolację w ich przytulnej kuchni. Po posiłku my z Kamilem idziemy do jego pokoju i gramy w gry planszowe, a rodzice długo rozmawiają.
Rano szeroko otwieramy okno i podziwiamy widok gór. Przed nami Nosal i Giewont z krzy-żem na szczycie. Mimo że jest lato, na wierzchołku Giewontu widać śnieg. My z mamą nie wytrzymujemy i już śpiewamy. Pomóżcie nam:
Biegnie do Nosala, słońce ją przypala.
Siadła na Giewoncie, tam też piecze słońce.
– Jak widać, nie całkiem udało się przegnać zimę! – mówi Karinka.
Janusz proponuje wycieczkę. Zatrzymujemy się w miejscu, skąd możemy oglądać, jak na dło-ni, całe Zakopane. Stąd wydaje się takie malutkie.
Jedziemy dalej. Następny nasz przystanek to duży parking.
– Co będziemy teraz robić?
– Idziemy do Morskiego Oka – wyjaśnia ciocia Bogusia. – Czeka nas długi spacer.
Droga chwilami jest trudna i z radością widzimy, że zbliżamy się do celu. Widok jest wspania-ły. Staję na dużym kamieniu, z ciupagą w ręku, w góralskim kapeluszu z piórkiem i muszelkami. Rozpoczyna się sesja zdjęciowa! Wszyscy pstrykają mi zdjęcia. Czuję się jak gwiazda filmowa.
– Chciałabym jeszcze przejść się wokół jeziorka! – mówi mama i patrzy w stronę ścieżki wyłożonej kamieniami.
– Mamo, nie mamy siły, chodźmy na naleśniki do baru – prosi Mateusz.
– Ja przejdę się z mamą! Zamówcie dla mnie z serem i czekoladą! – staję koło mamy.
– Tylko uważajcie, bo często niedźwiedzie schodzą z gór! – przestrzega wujek.
Nikogo nie ma na ścieżce, tylko my. Nagle słyszymy: uuuuu, uuuu.
Przyspieszamy kroku, prawie biegniemy.
– Uuuuu, Uuuuu, Uuuuuuu – głos rozlega się coraz głośniej i dobiega do nas ze wszystkich stron. Stajemy przerażone!
– Uuuuuu – ten głos rozlega się teraz bardzo blisko nas!
Nagle zza krzewu jałowca wybiega w naszym kierunku…. roześmiany wujek Janusz.
– Janusz! – dobiega do nas Bogusia. – To wcale nie jest śmieszne! Bardzo przestraszyłeś dziew¬czyny.
Gdy dociera do nas, że nie ma żadnego niebezpieczeństwa, wybuchamy śmiechem.
– Wujku, jak to zrobiłeś, że głos dochodził do nas ze wszystkich stron – pytam, rozglądając się.
– To echo! Gdy ryknąłem „uuu”, dźwięk mojego głosu odbił się od ścian lasów, górskich zboczy, skał i powrócił do nas.
– Chodźmy lepiej na te naleśniki – mówi zdecydowanym głosem ciocia Bogusia. Jest jeszcze trochę zdenerwowana na wujka za ten żart.
2. „Zabawa w echo” – zabawa dźwiękonaśladowcza. Pobawcie się z rodzeństwem lub z rodzicami. Powtarzajcie wymyślone dźwięki po mamie lub tacie jak echo.
3. Słuchanie piosenki “Jadę pociągiem prawdziwym”
https://www.youtube.com/watch?v=vsFwtviriig
4. Pokoloruj krajobraz górski możesz wzorować się na obrazku powyżej. Używaj odpowiednich kolorów
Do pobrania: Załączniki 22.06

Zajęcia 22 czerwca 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Temat: Bezpieczne wakacje.
1. Kochane przedszkolaki zapraszam was do zabawy ruchowej przy piosence „Maszynista zuch,” spróbujcie wykonywać ruchy, które pokazane są przez dzieci. Piosenka dostępna pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=i76ClBnx2Ik . Zachęćcie do wspólnej zabawy pozostałych domowników.
2. „Wakacyjne rady” – słuchanie wiersza Wiery Badalskiej.
„Wakacyjne rady”
Głowa nie jest od parady
I służyć ci musi dalej.
Dbaj więc o nią i osłaniaj,
Kiedy słońce pali.
Płynie w rzece woda,
Chłodna, bystra czysta.
Tylko przy dorosłych
Z kąpieli korzystaj.
Jagody nieznane
Gdy zobaczysz w borze,
Nie zrywaj! Nie zjadaj,
Bo zatruć się możesz.
Urządzamy grzybobranie.
Jaka rada stąd wynika?
Gdy jakiegoś grzyba nie znasz,
Nie wkładaj do koszyka.
Biegać boso – przyjemnie,
Ale ważna rada:
Idąc na wycieczkę,
Dobre buty wkładaj! (…)
Rodzic zadaje dziecku pytanie: Jakich rad udzieliła nam autorka wiersza?
3. Stworzenie regulaminu zachowywania się na wakacjach:
• należy osłaniać głowę przed słońcem i zakładać kapelusz, czapkę lub chustkę,
• należy chronić skórę przed nadmiernym słońcem kremem do opalania i oczy okularami przeciwsłonecznymi,
• kiedy są upały trzeba pić dużo wody,
• nie można oddalać się od rodziców,
• kąpać się można tylko w miejscach specjalnie do tego wyznaczonych, w obecności ratownika,
• na łódkach, rowerach wodnych i kajakach można pływać tylko pod opieką dorosłych,
• nie wolno zrywać i jeść nieznanych roślin,
• na wycieczki, np. w góry, do lasu należy zakładać wygodne buty. Itd.
4. Zabawa ruchowa „Ogłaszamy zasady” – utrwalenie w/w zasad zachowywania się na wakacjach. Dziecko dostaje od rodzica rolkę od papieru toaletowego. Dziecko tańczy w dowolny sposób do piosenki „Rodzinna wycieczka:” Utwór dostępny pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=tlCH6BFEISg . Kiedy muzyka cichnie, rodzic czyta jedną zasadę z regulaminu. Dziecku ogłasza ją światu przez megafon z rolki (głośno powtarza).
5. Zadanie umysłowe „Zabawy mądrej głowy” mini Quiz. Dziecko odpowiada kolejno na pytania, które zadaje mu rodzic, udzielając odpowiedzi twierdzącej unosi kartkę do góry, odpowiedzi negującej kartkę kładzie przed sobą:
– na plaży można palić ognisko,
– w lesie można palić ognisko,
– gdy świeci słońce, należy smarować się kremem do opalania,
– biała flaga oznacza, że można się kąpać,
– można chodzić po wydmach,
– można spacerować po górach w klapkach,
– na plaży nie można śmiecić,
– podczas jazdy na rowerze trzeba mieć kask,
– można wchodzić do wody na niestrzeżonej plaży.
6. „Pakujemy walizki” – zabawa dydaktyczna.
W załączniku nr 1 znajdują się obrazki: morza, gór, lasu, jeziora – do każdego obrazka dziecko ma przyporządkować jedną walizkę. Dołączyłam również obrazki z rzeczami związanymi z wyjazdem wakacyjnym: buty góralskie, namiot, latarka, kurtka przeciwdeszczowa, kalosz, krem do opalania, ręcznik plażowy, okulary przeciwsłoneczne, kapelusz, czapka z daszkiem, kostium kąpielowy, klapek, koło do pływania, wędka, piłka plażowa, koc, kosz na grzyby. Dziecko wybiera obrazki, umieszcza je w odpowiednich walizkach i uzasadnia swój wybór. Liczy, ile rzeczy znajduje się w pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej walizce. Określa ich liczby liczebnikiem.
7. Łączenie ze sobą takich samych zwierzątek. Dziecko łączy ze sobą zwierzęta nieprzerywaną linią na wydrukowanej karcie pracy, bądź w przypadku braku xero paluszkiem na monitorze komputera. (Załącznik 2)
8. Łączenie linią odpowiednie fragmenty układanki z pustymi miejscami ilustracji, lub wycięcie fragmentów i przyklejenie ich do pustych miejsc. (Załącznik 3)
9. Wspólne oglądanie bajki o podróżach Bolka i Lolka, dostępnej pod adresem mailowym:
https://www.youtube.com/watch?v=IH7mCftV31A
10. Załączyłam dodatkowo karty pracy, zapraszam chętne dzieci do wykonania zadań.
Smerfiki, spędzajcie jak najwięcej czasu na świeżym powietrzu: biegajcie, skaczcie po podwórku, wsłuchajcie się w śpiew ptaków. Pojeździjcie na rowerze lub hulajnodze w bezpiecznym miejscu. Pamiętajcie o czapkach przeciwsłonecznych, a także o ubiorze adekwatnym do pogody!

Do pobrania: Załączniki 22.06

Zajęcia 19 czerwca 2020 r.

Katarzyna Grabarska

Witajcie „Smerfy”
Temat: W pięknym ogrodzie
1. „W pięknym ogrodzie…” – rozmowa na temat artystów i ich pracy na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania „Letnie opowieści – w ogrodzie botanicznym”.

“Letnie opowieści – w ogrodzie botanicznym”
Małgorzata Szczęsna

– Wstawajcie, dziś jedziemy do ogrodu botanicznego – budzi nas tata.
Mama robi omlet i kakao. Zjadamy wszystko z apetytem i wyruszamy.
Już za bramą ogród wita nas pięknymi zapachami. Wokół rosną róże, bez, jaśmin, lawenda.
Kręci mi się w głowie, gdy stoimy koło pnącej się rośliny.
– To wiciokrzew, ma piękne żółte płatki i bardzo długie pręciki! – Mateusz nachyla się nad
kwiatem i…
– Apsik, apsik, apsik!
– Chodźmy na górę, to ci przejdzie – Karinka biegnie w kierunku trzech specjalnie usypanych
pagórków. Rosną na nich rośliny takie jak w Tatrach, Pieninach, Bieszczadach. Wspinamy się
wąską ścieżką na najwyższy szczyt. Widzimy tam siedzącą panią, która patrzy na ogród i coś
zapisuje w notesie. Cicho schodzimy drugą stroną wzniesienia. Zatrzymujemy się koło małego
stawiku, z którego spływa na dół woda, przypominając górski potok.
– Ta pani to pewnie poetka, albo pisarka – mówi Mateusz.
– Może pisze wiersz o kwiatach lub powieść – zastanawia się Karinka.
– A może książkę dla dzieci o zaczarowanym ogrodzie…
Rodzice właśnie wchodzą do dużej szklarni. Biegniemy do dżungli. Tak, właśnie do dżungli,
bo tam są tropikalne rośliny!
– Nie dotykajcie niczego! – prosi tata. – Nie znamy tych roślin. Niektóre z nich są na pewno
trujące. Mogą być pokryte toksycznymi preparatami, aby roślinki nie chorowały.
Podziwiamy owoce: mandarynki, cytryny, ananasy. Pierwszy raz je widzę, gdy rosną, a nie
w sklepie. Biegniemy za tatą, który fotografuje swoje ulubione storczyki. Tuż koło niego pan
rozkłada statyw, na nim umieszcza duży aparat i też robi zdjęcia.
– Może to fotograf i jego prace ukażą się w jakiejś książce lub na wystawie – mówię cicho do
Karinki.
Gorąco i parno w tej dżungli – narzeka Mateusz.
Wychodzimy ze szklarni i szukamy jakiegoś miejsca w cieniu. Siadamy na ławce i jemy kanapki
z serem, popijając wodą. Nagle dobiega do nas muzyka. Daleko, naprzeciw nas, siedzi jakaś
osoba oparta o pień drzewa i cichutko gra na flecie. Jemy w ciszy, wsłuchując się w magiczne
dźwięki.
– Chciałbym sfotografować jeszcze kosaćce i lilie – mówi tata i idzie w kierunku kolekcji tych
roślin, które pokrywają tu, jak dywanem, ogromny obszar.
Na środku widzimy pana stojącego przy sztaludze i coś malującego.
– Czy podoba się wam mój obraz? – pyta malarz, patrząc na nas z zachęcającym uśmiechem.
– Jest taki jasny, pogodny i ciepły – zauważa Karinka.
– Masz rację! Maluję tylko ciepłymi barwami.
– Ale niektóre z tych kwiatów są fioletowe, a to są barwy zimne – spostrzega Mateusz.
– Tak, ale wtedy dodaję trochę żółtej farby i ocieplam płatki kwiatu– wyjaśnia artysta.
Jesteśmy zauroczeni tym ogrodem kwiatów. Żegnamy się z panem i idziemy dalej.
Przed nami duży staw. Przez jego środek, na druga stronę, prowadzą wielkie kamienie. Karinka
ostrożnie przechodzi, ja za nią. Boję się trochę i waham…
– Co tam, tchórzysz? Odejdź, ja ci pokażę, jak mistrz przechodzi po kamieniach!
I już Mateusz pewnym krokiem, przeskakując z głazu na głaz, przechodzi. Nagle, na środku
stawu ślizga się po kamieniu, chwieje i wpada do wody. Wszyscy, przestraszeni, podbiegamy
bliżej. Widząc, że Mateusz ze śmiechem gramoli się na głaz i ociekając wodą powoli przechodzi
na brzeg, wybuchamy gromkim śmiechem.
– Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała – przypominam Mateuszowi cytowane
często przez niego przysłowie.
– Jak widzicie, Mateusz zadecydował, że wracamy – mówi tata, uśmiechając się.
Przed wyjściem jeszcze raz patrzymy na ogród.
– Dlaczego przychodzi tu tak wielu artystów? – pytam.
– Aduniu, w takim pięknym miejscu, wśród przyrody łatwiej znaleźć natchnienie i przyjemniej
tworzyć – wyjaśnia mama.
Jak dorosnę, to będę tu często przychodzić. Może zostanę artystką!

Rodzic zadaje dzieciom pytania: Gdzie wybrała się rodzina Ady? Kogo tam spotkała? Jak wyglądał ogród?
2. „Bawimy się muzyką” – śpiew, taniec i gra na instrumentach z naszego otoczenia. Dziecko rozgląda się po pokoju i wybiera przedmioty, na których może grać, np. klocki, pokrywki, krzesełko, rolka po ręcznikach papierowych, dzwonki. Rodzic włącza wybrane przez dziecko utwory z CD. Dziecko śpiewa, gra i tańczy.
4. „Piękny ogród”- na dużym arkuszu papieru, najlepiej w otoczeniu przyrody dziecko maluje swój obraz farbą, mieszając kolory tworzy własne barwy i kompozycje.

Zajęcia 19 czerwca 2020 r.
Dzień dobry
Edyta Miszkiniuk
Temat: Ogród latem.
1. „W naszym ogródeczku”- nauka piosenki – wprowadzeniem do tematyki zajęć:
W naszym ogródeczku
zrobimy porządki 3x
Wygrabimy ścieżki
przekopiemy grządki 3x
Raz dwa trzy.
Potem w miękką ziemię
wsiejemy nasionka 3 x
Będą się wygrzewać
na wiosennym słonku 3x
Raz dwa trzy.
Spadnie ciepły deszczyk
i wszystko odmieni 3 x
W naszym ogródeczku
grządki zazieleni 3 x.
Raz dwa trzy.
2. Zabawa ruchowo-naśladowcza do piosenki „W naszym ogródeczku”.
W naszym ogródeczku dziecko rysuje rękoma koła przed sobą
zrobimy porządki „grozi” palcem wskazującym, na zmianę jedną i drugą ręką
Wygrabimy ścieżki naśladuje grabienie
przekopiemy grządki naśladuje kopanie łopatą
Raz dwa trzy. klaszcze 3 razy

Potem w miękką ziemię naśladuje wrzucanie nasionek do ziemi
wsiejemy nasionka
Będą się wygrzewać „wkręca żaróweczki”
na wiosennym słonku
Raz dwa trzy. klaszcze 3 razy

Spadnie ciepły deszczyk porusza paluszkami i ponad głową i powoli
i wszystko odmieni opuszcza je wzdłuż całego ciała aż do podłogi.
W naszym ogródeczku rysuje rękoma koła przed sobą.
grządki zazieleni
Raz dwa trzy. klaszcze 3 razy
3. Dziecko dokładnie ogląda zdjęcia różnych ogrodów, następnie je opisuje, mówi czym poszczególne zdjęcia się różnią, jakie rośliny widzi, jakiego są koloru, itp. Karta pracy dostępna w załączniku.
3. Dziecko odgaduje zagadkę:
Spotkasz go w ogrodzie,
gdzie pracuje co dzień
dba o krzaki i kwiatki,
sadzi rośliny z użyciem łopatki. ogrodnik
4. Zabawa muzyczno – ruchowa „Mały deszcz – duży deszcz” – reagowanie na zmianę tempa i natężenia dźwięku w muzyce – zabawa do melodii A. Dworaka „Taniec słowiański”, dostępnego pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=IFV6nahTJ4U – osłuchanie dziecka z muzyką klasyczną.
5. Rozwiązywanie zagadek słownych „Co jest potrzebne ogrodnikowi do pracy ?”– dziecko z pośród rysunków przedmiotów wybiera te, które są potrzebne ogrodnikowi do pracy, a wykreśla te, których ogrodnik nie używa w swojej pracy. Następnie dziecko je dokładnie ogląda, nazywa oraz omawia ich wygląd i przydatność. Karta pracy dostępna w załączniku.
6. Dziecko łączy warzywa z ich cieniami. Karta pracy dostępna w załączniku.
7. Zabawa ruchowa „Dzieci i kwiatki” przy piosence „Kwiatki, bratki i stokrotki”.
Dziecko porusza się swobodnie po pokoju w rytm piosenki „Kwiatki, bratki i stokrotki”, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=A3UBd4TfZGI. Na pauzę dziecko bardzo szybko kuca, potem następuje zmiana, aż do końca utworu.
8. Dziecko ma wstawić tyle kropek przy poszczególnych warzywach ile ich jest. Karta pracy dostępna w załączniku.
9. Przy niewielkiej pomocy rodzica dziecko rozcina kartę pracy po liniach, po czym układa jabłka od najmniejszego do największego. Karta pracy dostępna w załączniku.
10. Praca plastyczno-techniczna „Patyczkowy BEZ”, dziecko jednocześnie macza kilka patyczków do uszu w farbie, a następnie je odciska na kartce papieru tworząc wzór kwiatu bzu, na koniec dorysowuje farbą gałązki. Przykładowa praca dostępna w załączniku.

Do pobrania:ilustracje 19.06

Karty pracy 19.06

Zajęcia 18 czerwca 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”!
Temat: Jaka jest dzisiaj pogoda?
1. Posłuchajcie piosenki o pogodzie i zastanówcie się jaka może być pogoda?
https://www.youtube.com/watch?v=7G7SqRUrz6Q
2. Zagadki o pogodzie:
Widzisz je we dnie, nie widzisz w nocy.
Zimą grzeje słabo, latem z całej mocy. (słońce)

Jaka to pierzynka biała, nie z pierza, ale z wody powstała?
Płynie po niebie, znasz ją i wiesz, że gdy jest ciemna,
Będzie z niej padał deszcz. (chmura)

Nie deszcz i nie grad, pada z nieba, bieli świat.
Biały jest jak mąka, albo drobna kasza
Gdy zaściele ziemię na sanki zaprasza.(śnieg)

Co to jest odgadnij! Pada z chmury na dół.
Jest tylko na dworze. Suchy być nie może!(deszcz)

Szumi, gwiżdże, czasem gna. Skąd i dokąd? Kto go zna?
Dmucha, szarpie, czasem rwie. Poco? Za co? Kto go wie? (wiatr)

3. „Jaka będzie pogoda?” – zabawa rozwijająca wrażliwość słuchową – słuchamy wspólnie z rodzicami prognozy pogody nagranej z TV – rozmawiamy o tym, co zostało przepowiedziane na najbliższe dni, ćwiczymy uważne słuchanie.
4. Zabawa z gazetami.
Rozdajemy dzieciom gazetę – jedną kartkę. Dzieci kładą ją na podłodze oraz reagują na polecenia rodzica: pada deszczyk – cichutko uderzają paluszkami w gazetę; wieje wietrzyk – biorą gazetę do ręki i delikatnie w nią dmuchają; błyskawica i wielki grzmot– tupią nogą i mocno szeleszczą gazetą.
5. Narysuj farbami dzisiejszą pogodę.
6. Znajdź różnice między smerfami.

Do pobrania: karta pracy 18.06

Zajęcia 17 czerwca 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Dzień dobry Smerfy!
Temat: Magia TĘCZY.
1. Rozwiązywanie zagadek pt. „Jaki to kolor?”:
To będzie bardzo łatwa zagadka: jakiego koloru jest niebo, kiedy jest ładna pogoda? (jasnoniebieski);
Tego koloru szukaj w makach lub w muchomorze (czerwony);
Marchewka zawsze ten kolor kryje, ale też takie bywają dynie (pomarańczowy);
Liście są taki i trawa też, jaki to kolor, już chyba wiesz (zielony);
Jakim kolorem – pytam dziś wszystkich – maluję niebo przed burzą i głębokie morze? (ciemnoniebieski);
W jakim kolorze są piękne fiołki i smaczne śliwki? (fioletowy);
To kolor ciepły i miły jak promienie słońca i płatki słonecznika (żółty).
2. Giełda pomysłów nt. „Czy można gdzieś zobaczyć wszystkie te kolory razem ?”, dziecko samodzielnie stara się na nie odpowiedzieć.
3. Oglądanie filmu pt. „ Tęcza dla dzieci malowana różdżką”, film dostępny pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=X5OTGXAk7yU , dziecko oglądając stara się odpowiedzieć na pytania zawarte w filmie.
4. Dziecko oglądając zdjęcie tęczy ma wymienić kolory w niej występujące. ilustracja 17.06
5. Słuchanie opowiadania: „Historia tęczy” z książki pt. „Mądrość serca” red. M. Porębskiej i A. Sójka.
Kiedyś, bardzo dawno temu, wszystkie kolory świata zaczęły się sprzeczać. Każdy z nich utrzymywał, że jest najpiękniejszy, najważniejszy, najpotrzebniejszy.
Zieleń powiedziała:
– Jest oczywiste, że jestem najważniejszym kolorem. Jestem piękna i nie ma beze mnie wiosny, ani lata. Jestem kolorem trawy, drzew, liści. Beze mnie świat byłby smutny.
Przerwał jej niebieski:
– Patrzysz tylko na ziemię; a co z morzem i niebem? To ja nadaję im kolor. Ja pomalowałem caluteńkie niebo, każdą rzekę, jezioro, morze, ocean. Jestem niezbędny i najważniejszy!
Kolor żółty uśmiechnął się swoim zwyczajem:
– Jesteście wszystkie bardzo ważne, ale to ja przynoszę światu uśmiech, radość, ciepło. Słońce jest żółte, księżyc jest żółty, gwiazdy są żółte. Wszystko, co pomaluję jest takie piękne, że wszyscy patrzą na to z zachwytem!
Czerwień nie mogła znieść tego długiego wywodu:
– Ja jestem ponad wami wszystkimi bo ja jestem kolorem serca – miłości. Jestem też kolorem ognia. Daję ludziom ciepło. Beze mnie nie można się obejść!
Spór kolorów trwał i coraz bardziej się wzmagał. Nagle na niebie pojawiła się wielka czarna chmura i powiedziała:
– Jesteście niemądre kolory! Wszystkie jesteście piękne, jak motyle, jak kwiaty. Tak mi smutno jak słucham waszej kłótni! I chmura zaczęła płakać gęstym deszczem.
W tej chwili na niebie pojawiło się słońce i powiedziało:
– Nie płacz chmuro, a wy kolory, przestańcie się kłócić. Weźcie się za ręce i namalujcie na niebie coś pięknego razem, aby było widać was wszystkie.
– Kolory zaczęły malować na niebie różnobarwne pasy i tak powstała tęcza. Na jej widok chmurka się uśmiechnęła, a kolory zobaczyły, że każdy z nich jest piękny i niezastąpiony i wspaniale wyglądają razem!
Na pamiątkę tej chwili za każdym razem, gdy słońce chce pocieszyć kropelki spadającego deszczu, na niebie pojawia się tęcza.
6. Rozmowa na temat treści opowiadania, rodzic zadaje pytania:
– jakie kolory się kłóciły?
– dlaczego kłóciły się kolory?
– czy miały rację, że się kłóciły?
– kto się smucił?
– kto im pomógł i w jaki sposób?
– co ty byś doradzili kolorom, aby się nie kłóciły?
7. Sekwencja kolorów, dziecko powinno pomalować kółka dżdżownicy według zaznaczonej sekwencji. Karta pracy dostępna w załączniku.
8. Dziecko słucha piosenki pt. „Tęcza –cza-cza-cza”, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=LmBK0xFkhH4 , słuchając utworu dziecko tańczy po całym pokoju w dowolny dla siebie sposób.
9. Praca plastyczno-techniczna „Tęcza barw”, dziecko na konturach tęczy przykleja małe kwadraciki bibuły. Przykładowa praca i kontury tęczy dostępne w załączniku.

Do pobrania:karty pracy 17.06

Zajęcia 17 czerwca 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”!
Temat: Bawimy się tęczą.
1. Zaczniemy od zabawy słownej – „W kolorach tęczy”.
Rodzic podaje nazwy kolorów, a dzieci podają przedmioty, które kojarzą się im z tą barwą,np:
-czerwony jak: truskawka, pomidor
-żółty jak słońce, cytryna
-zielony jak liście ,sałata
-niebieski jak woda, niebo
-fioletowy jak śliwki.
2. Słuchanie opowiadania pt. „ Letnie opowieści – tęcza nad morzem”

Letnie opowieści – tęcza nad morzem
Małgorzata Szczęsna

Jedziemy nad morze, do Gdańska – rodzice, siostra, brat i ja, Ada. W Gdańsku mieszka mamy przyjaciółka – Ewa. Bardzo ją lubimy, bo rozmawia z nami jak z dorosłymi, interesuje się naszymi sprawami i zawsze, gdy o coś zapytamy, chętnie i dokładnie nam tłumaczy. Podróż szybko nam mija, bo słuchamy i śpiewamy ulubione piosenki. Mama zadaje nam zagadki, a tata rozśmiesza. Ewa wita nas na progu domu z plecakiem: – Cześć, kochani! Cieszę się, że was widzę. Proponuję, od razu, wycieczkę nad morze, bo zapowiadają, że od jutra pogoda się zmieni i będzie padał deszcz. Pakujemy się z powrotem do samochodu – w końcu jesteśmy w Gdańsku, a rządzi tu Ewa! Tata jedzie według jej wskazówek i za chwilę jesteśmy w Sobieszewie – małej nadmorskiej miejscowości. Idziemy przez wydmy porośnięte lasami sosnowymi. – Jak tu pięknie, odpocznijmy chwilę! – mama już rozkłada koc na polance porośniętej mchem. Wszyscy rozciągamy się na nim. Patrzymy w niebo. Suną po nim leniwie małe chmurki. – Zobaczcie, ta przypomina bałwana, a ta smoka! – mówię, wskazując ręką chmurę. – Oj, chyba nie! Ta chmura przypomina mi ciebie, jak wychodzisz po kąpieli w szlafroku z ręcznikiem na głowie! – jak zwykle żartuje Mati. Po krótkim odpoczynku ruszamy dalej. – Za tą wydmą zobaczysz już morze! – mówi Ewa, a ja biegnę, bo chcę pierwsza cieszyć się tym widokiem. Staję i patrzę: od lewej do prawej strony woda, daleko przede mną statki, wyglądają jak zabawki. Łapię się za głowę – chwytam czapkę w ostatniej chwili. Co za wiatr! Idziemy wszyscy na brzeg i siadamy na piasku. Teraz już nie można cicho rozmawiać, bo zagłusza nas plusk fal. – Chyba zaczyna kropić! – Ewa wystawia dłoń i obserwujemy padające na nią kropelki deszczu. – Uciekamy? – pyta Karinka. – Nie zdążymy! – Ewa wyjmuje z torebki wielki przezroczysty parasol i wszyscy chowamy się pod nim. Teraz możemy spokojnie obserwować ulewę. Nagle zza chmur wychodzi złociste słońce, ostatnie kropelki deszczu padają na parasol. Ewa strzepuje z niego resztki wody… – Ojej, tęcza, tęcza, tęcza! Na niebie i na Ewy parasolce! Tata robi zdjęcia. Mama i Ewa, wzruszone tym widokiem, uśmiechają się do siebie. My wyliczamy, czy tęcza ma wszystkie kolory: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, granatowy, fioletowy! Zgadza się!– Ewo, jak to się dzieje, że powstaje tęcza? – pytam zaciekawiona. – To proste. Gdy w czasie deszczu wyjdzie słońce, jego promienie załamują się na kropelkach wody unoszących się w powietrzu. Wtedy promień słońca zamienia się w siedem barw! Nagle tęczowe zjawisko na niebie blednie, blednie i rozpływa się. – Deszcz całkowicie zniknął, wyparował i nie ma już tęczy! Spacerujemy jeszcze długo brzegiem morza. Z Karinką zbieramy ładne kamienie. Mateusz chowa do torby wyrzucone przez morze patyki o dziwnych kształtach. – Co będziesz z nich robił? – pytamy zdziwione. – Zobaczycie! Wracamy do samochodu przez wydmy i las. W domu Ewy dorośli rozmawiają, wspominają, patrzą na zdjęcia. A my oglądamy zebrane nad morzem skarby. Czy już wiecie, co z patyków zrobił Mateusz?
Pytania do tekstu: Dokąd pojechała Ada z rodziną? Przez co szli, zanim dotarli nad morze? Co obserwowali, odpoczywając na polanie? Co się stało, gdy usiedli nad morzem? Z jakich barw składa się tęcza? Kiedy pojawia się tęcza? Co zbierały dzieci nad morzem? Co Mateusz mógł zrobić ze swoich patyków? Czy widzieliście kiedyś tęczę? Gdzie? Czy wczesnej padał deszcz?

3. „Słonko świeci- deszcz pada” zabawa ruchowa .Dzieci w przyklęku naśladują paluszkami padający deszcz: kap, kap … na sygnał dźwiękowy wstają z rączkami uniesionymi do góry i paluszkami naśladują migotanie promyczków słońca.
3.Praca plastyczna.
• Tworzymy tęczę Wyklejanie kuleczkami plasteliny szablonu tęczy.
• Wykonanie tęczy z kolorowych pasków papieru.

Do pobrania: Załączniki 17.06

Zajęcia 16 czerwca 2020 r.

Katarzyna Grabarska

Witajcie „Smerfy”!
Temat dnia: Co zrobię w czasie burzy i silnego wiatru?
1. „Co zrobię w czasie burzy i silnego wiatru?” – rozmowa na temat zjawisk pogodowych na pod¬stawie doświadczeń dziecka i opowiadania pt. „Letnie opowieści – burza na Mazurach”.

Letnie opowieści – burza na Mazurach
Małgorzata Szczęsna
Jedziemy na Mazury – rodzice, siostra, brat i ja. Z przyczepioną do samochodu małą przyczepką kampingową szybko docieramy do celu – nad jezioro Kuc. Jeżdżę tu od urodzenia, każdego lata. Ledwo przekraczamy bramę, a już serdecznie witają nas kuzyni – Kasia i Robert, ich dzieci oraz Paweł i pan Rysio. – Ada, czekamy na ciebie od rana! Idziemy kosić pokrzywy! – tak wita mnie Maks, podając kij. Całą mazurską paczką idziemy przetrzeć nasz szlak, dróżkę, którą tylko my, dzieci, chodzi¬my. A nasza grupa to: Maks, Leon, Dawid i chłopak z sąsiedniej działki – Klaudiusz oraz ja. Wracamy zmęczeni, poparzeni, ale zadowoleni z dobrze wykonanego zadania. Nasza przyczepa jest właśnie przesuwana przez mężczyzn na swoje miejsce. Najsilniejszy jest pan Rysiek. Jeszcze jeden jego ruch i gotowe. Mamy domek pod gruszą! Tata podłącza prąd, gaz, ustawia równo przyczepę. Mama z Matim i Karinką wszystko rozpakowują i układają. Grunt to rodzinka! – Teraz pora przywitać się z jeziorem! – krzyczy tata. Wszyscy zbiegamy na pomost. Widok zapiera dech w piersiach! Jak okiem sięgnąć – jezioro. Promienie słońca odbijają się o jego taflę tak intensywnie, że muszę zmrużyć oczy. Dookoła lek¬ko falują trzciny, a w nich błyszczą niebieskie ważki. Niebo jest czyściutkie, ani jednej chmurki. – Kto płynie łódką? – pyta tata. – Ja, ja! – wołamy z mamą jednocześnie. – My nie płyniemy! – decyduje za Karinę Mateusz. – Kasia i Robert z dzieciakami pojechali na przejażdżkę rowerową, a pozostali wybrali się do Mrągowa. Musi ktoś zostać! Napompujemy materace i pogramy w grę planszową – siostra potwierdza decyzję brata. Zakładamy kapoki, czapki i okulary przeciwsłoneczne. Smarujemy twarz i ręce kremem. Z mamą siadamy na ławeczce w łodzi, a naprzeciw nas sadowi się tata z wiosłami. Powolutku suniemy po gładkim, spokojnym jeziorze. – Opłyńmy wyspę! – prosimy.
Po drugiej stronie wysepki jezioro jest płytsze i zarośnięte trzcinami. Przedzieramy się przez szuwary, jak podróżnicy przez nieznane tereny. Wiosło wciąż zaplątuje się w korzenie roślin wodnych. Nagle tata nieruchomieje! Patrzymy za jego wzrokiem i widzimy obrazek jak z bajki! Dookoła nas, tworząc jakby ogrodzenie, są pałki wodne. Pośrodku tego miejsca, gdzie się znaj¬dujemy, leżą na wodzie duże owalne liście. Między nimi, unosząc się na łodyżce, wyglądają żółte główki grążeli. Obok nich pływają białe kwiaty grzybieni o żółtych środkach. A wśród tego wspaniałego widoku – rodzina łabędzi: mama, tata i troje dzieci. Myślę, że one też są zdziwione naszym widokiem. Przez chwilę nieruchomieją, patrzą na nas i majestatycznie odpływają. Cze¬kamy chwilę i też wypływamy z tego pięknego miejsca. Suniemy dalej wokół wyspy. Teraz widzimy ją doskonale. – Popatrzcie na te powalone drzewa! To robota bobrów! – powiedział tata i skierował łódź na środek jeziora. – Podpłyńmy do brzegu, na drugą stronę, tam zawsze były pyszne maliny! – proszę tatę, bo przypomina mi się smak słodkich, pachnących owoców, zrywanych tam każdego roku. – Nie! Pora wracać! Robi się parno, słońce przypieka. Zobaczcie, nie wiadomo skąd napływa¬ją chmury! – wskazuje w górę zaniepokojony tata. Czyste przed chwilą niebo pokrywają ciemne chmury. Zrywa się wiatr. Nagle robi się chłod¬niej. – Tato, co teraz będzie? – pytam już trochę przestraszona, gdy fale kołyszą łódką. – Nie bój się, zaraz dopłyniemy do brzegu. Tata szybko wiosłuje. Fale robią się coraz większe, opryskuje nas woda. – Siadajcie na dnie łódki! Posłusznie zsuwamy się z ławeczki, a ja chowam się pod wielką spódnicę mamy i przytulam do jej kolan. Od czasu do czasu wyglądam, wysadzając głowę. Z daleka coś mruczy i na ciemnym niebie pojawiają się błyski. – Burza! Wokół nas robi się biało, jakbyśmy płynęli we mgle. Teraz już zaczynam płakać. Jak tata trafi do pomostu Roberta, gdy nic nie widać?! Ale tatuś nie daje za wygraną, tylko mocno wiosłuje. Zaczyna padać deszcz, a po chwili już leje! Mama uspokaja mnie i dla otuchy cicho śpiewa: Słoneczko nasze rozchmurz buzię, bo nie do twarzy ci w tej chmurze. Ta piosenka zawsze działa, słońce wychodzi zza chmur, a teraz nic! Może mama śpiewa za cicho?! Teraz błyski na niebie są coraz jaśniejsze. Po nich szybko pojawiają się głośne grzmoty. Po¬dobno, gdy zobaczy się błysk, trzeba powoli liczyć 1…2…3…, aż do usłyszenia grzmotu. Wtedy wiemy, czy daleko od nas jest burza. Ale tu, na jeziorze, nie mogę liczyć – od pojawienia się błyskawicy na niebie do grzmotu nie ma przerwy. Czyli burza jest koło nas.
– Widzę nasz brzeg! – krzyczy tata z ulgą. Ale okazuje się, że to jeszcze nie koniec zmartwień. Im bliżej jesteśmy brzegu, tym większa fala. Woda zaczyna wdzierać się do łódki. Tata obmyślił inny sposób dotarcia do lądu. Nie pły¬nie na wprost brzegu, tylko wzdłuż, wolno przybliżając się do niego. To okazuje się skuteczne. Wkrótce widzimy pomost. Na jego końcu stoją Mateusz, Karina, pan Rysiek i Paweł. Machają do nas. Widzę, jak zbiegają na brzeg pozostali nasi przyjaciele. Na przedzie przerażony Maks. Widzą, jak tata zmaga się z wiatrem i falą i nic nie mogą zrobić. Gdy już wreszcie dopływamy do brzegu, pan Rysiek z Pawłem wskakują w ubraniach do wody, holują nas i przycumowują łódź do pomostu. Maks pomaga mi wysiąść. Karina i Mati mocno nas obejmują, w oczach mają łzy. Robert, przekrzykując wiatr, woła: – Przebierzcie się szybko i wszystkich zapraszam do naszego Palace! (Palace – tak wszyscy nazywali ich przestronną przyczepę). – U nas mniej odczujecie podmuchy wiatru. Przebieramy się i idziemy do Palace, Kasia robi gorącą czekoladę. – Kasiu, a wy jak poradziliście sobie w tę burzę? Przecież byliście na wycieczce rowerowej. – Nie odjechaliśmy daleko. Gdy zobaczyliśmy, że nagle się chmurzy, zaczęliśmy wracać. Za¬łożyliśmy peleryny, mocno dopięliśmy kaski i pojechaliśmy. Deszcz nas nie przestraszył, choć widoczność była słaba, bo zrobiło się biało. Gdy rozszalała się burza skręciliśmy z drogi i scho¬waliśmy się w czyjejś stodole. – Kiedy ruszyliście dalej? – Gdy burza zaczęła się przemieszczać z drogi nad jezioro. Wtedy przypomnieliśmy sobie, że przecież wy wypłynęliście. Nie wiem, skąd mieliśmy tyle sił! Jestem zdumiona niemożliwym wyczynem Maksa, a zwłaszcza Leona. Tak pedałowali, że wkrótce byliśmy na działce. Zbiegli-śmy z górki na pomost, a Maks już krzyczał: Są ,są! Odetchnęliśmy. Wszystko dobrze się skoń¬czyło. Wszyscy jesteśmy bezpieczni.Dziękujemy Kasi i Robertowi za przyjęcie w Palace. Idziemy do domku pod gruszą. Zasypia¬my w naszej przyczepie, kołysani przez burzowy wiatr.
Pytania do tekstu: Dokąd pojechała Ada z rodziną? Gdzie mieszkali? Co robili, gdy już się rozpakowali? Co zrobili dla swojego bezpieczeństwa przed wypłynięciem na jezioro? Co się stało, gdy byli na środku jeziora? Kto zapamiętał, co należy robić, by dowiedzieć się, czy burza jest da¬leko od nas? Czy udało im się bezpiecznie wrócić do przyczepy?

2. „Jak wygląda burza?”. Przyjrzyj się ilustracjom i opisz jak wygląda burza. Jakie uczucie Ci towarzyszą kiedy widzisz pioruny?ilustracje 16.06
3. Rytmika – zabawy umuzykalniające.
– Dziecko porusza się do rytmu granego przez rodzica na tamburynie lub innym dostępnym instrumencie: marsz, podskoki, bieg.
4. Ćwiczenia oddechowe „Zapach kwiatów”.
Dziecko stoi w półokręgu z wstążką. W czasie wdechu dziecko podnosi wstążkę do góry, w czasie wydechu ją opuszcza. Rodzic mówi: Jesteśmy na łące. Tańczymy ze wstążką. Na mój znak przykucnij, bierze wdech nosem, a na wydechu długo wypuszczaj powietrze przez otwarte usta, zachwycając się pięknym zapachem kwiatów.

5. Ćwiczenia muzyczne.
Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Słuchają utworu Lato Antonio Vivaldiego

Zajęcia 16 czerwca 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Dzień dobry Smerfy!
Edyta Miszkiniuk
Temat: Jestem bezpieczny podczas burzy.
1. Wprowadzenie do tematu zajęć zagadkami:
Kiedy błyskawica, kiedy ulewa
Kiedy wicher łamie drzewa
To już znak, że idzie duża
Co to jest odgadnij!
Leci tylko na dół
Jest tylko na dworze
Suchy być nie może! /deszcz/

Jasny zygzak na ciemnym niebie,
Może czasem przestraszyć ciebie! / piorun, błyskawica/

Turla się, ryczy i rzęzi
Jakby się urwał z uwięzi.
Wielki i dziki kot
Czasem znów wali jak młot ,to jest ../ grzmot/

Szumi, gwiżdże, czasem gna
Skąd i dokąd? Kto go zna ?
Dmucha, szarpie, czasem rwie
Po co? Za co? Kto go wie? /wiatr/

Kiedy błyskawica, kiedy ulewa
Kiedy wicher łamie drzewa
To już znak, że idzie duża
Wielka, groźna, straszna…. /burza/

2. Zabawa ruchowa z chustą animacyjną: WIATR, WICHURA, DESZCZ, BURZA. Dziecko trzyma chustę (apaszkę) i podczas słuchania muzyki – odgłosów natury (dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=WzWvY44e5sc , reaguje w następujący sposób:
– odgłos deszczu – faluje delikatnie chustą;
– odgłos burzy/wichury – dziecko porusza chustą mocniej, gwałtowniej;
– odgłos pioruna/grzmotu- dziecko chowa się pod chustą.
3. CO LATA? – zabawa dydaktyczna. Rodzic rozkłada na dywanie dwa koła hula hop: czerwone i zielone (mogą to być ręczniki, koce, itp.). Wyjmuje z pudełka obrazki, np. samolot, auto, ptak, ryba, kot, latawiec. Zadaniem dziecka jest umieszczenie wybranego przedmiotu w odpowiednim kole. Czerwone koło: latające, zielone: nie latające.
4. Dziecko ogląda film o burzy, dostępny pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=p8w3XL9rk0k . Film ma za zadanie przybliżyć dziecku kwestie związane ze zjawiskami atmosferycznymi oraz pokazać, jak należy zachować bezpieczeństwo podczas burzy.
5. Po wspólnym obejrzeniu filmu rodzic zadaje dziecku pytania:
• jakie znasz zjawiska, które zachodzą podczas burzy?
• co zwiastuje burzę?
• jak powinniśmy się zachować w czasie burzy?
• co może się zdarzyć podczas burzy?
• o czym powinniśmy pamiętać będąc w domu w czasie burzy?
• czy burze występują tylko w jednej porze roku, czy cały rok?
5. Dziecko ma dokończyć rysunek, po liniach rysuje parasol, następnie koloruje cały obrazek według własnego uznania, jedynie krople deszczu mają być pomalowane na niebiesko. Karta pracy dostępna w załączniku.
6. Zabawa słuchowo – ruchowa: WIATR I DESZCZ. Dziecko biega swobodnie po pokoju w rytm puszczonej melodii, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=4cNbggnMMpo (wystarczy puścić kilkanaście sekund nagrania). Kiedy melodia przestaje grać, rodzic wyklaskuje dłońmi dźwięki. Dziecko wyobraża sobie, że jest drzewem i naśladuje szum wiatru. Gdy usłyszy dźwięk głośnego tupania, naśladuje padający deszcz i stuka palcami o podłogę.
7. Rodzic rozkłada na biurku obrazki na których są: błyskawice, słońce, ciemne niebo, pogodne niebo, grad, silny wiatr, lekki deszcz, padający śnieg, niebo nocą. Dziecko zakreśla różnymi kolorami tylko zwiastuny burzy i zjawiska występujące podczas burzy. Karty pracy dostępne w załączniku.
8. Rodzic czyta dziecku wierszyk „Deszczyk pada”, zadaniem dziecka jest powtarzać powtarzające się rymy, np. kap, kap, kap.
Deszczyk pada nam na głowy kap, kap, kap,
a w kałużach pełno wody chlap, chlap, chlap.
Jeśli nie chcesz zmoknąć proszę, kap, kap, kap,
weź parasol i kalosze chlap, chlap, chlap.

Kropla z kroplą stuka w okno kap, kap, kap,
a dokoła wszyscy mokną chlap, chlap, chlap.
Mokną duzi, mokną mali kap, kap, kap,
pod parasol się schowali chlap, chlap, chlap.

Mokre nogi, mokra głowa kap, kap, kap,
i choroba już gotowa chlap, chlap, chlap.
Na gorączkę i na katar kap, kap, kap.
Malinowa jest herbatka chlap, chlap, chlap, kap, kap, kap
9. Praca plastyczna „Spacer w deszczu”, dziecko robi kilka plam ciemnego i jasnego koloru niebieskiej farby na środku kartki. Następnie słomką rozdmuchuje farbę, a na górze przykleja watę, która ma symbolizować chmurkę. Przykładowa praca dostępna w załączniku.

Do pobrania:karta pracy 16.06

ilustracje 16.06

Zajęcia 15 czerwca 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfiki’!
Temat dnia: Rośliny mogą leczyć!
1. „Spacer” – zabawa dramowa. Dziecko powtarza za Rodzicem.: Idziemy do mamy przez las. To zdanie wypowiada cztery razy na różne sposoby: jak człowiek przestraszony, szczęśliwy, smutny, zdziwiony.
Dziecko naśladuje ruchy Rodzica. Rodzic mówi: Idziemy pod górę. Tu spotykamy kota (dziecko przeciąga się jak kot) i bociana (stają na jednej nodze, ręce w bok). Schodzimy ze stromej góry na plażę z rozgrzanym piaskiem. Przechodzimy po kamieniach przez rzekę. Tu spotykamy mamę i przytulamy ją.
2. „Kolory lata”. Przyjrzyjcie się zdjęciom i wymieńcie kolory które kojarzą się wam z latem. Powiedzcie dlaczego?
3. „Letnia tęcza”. Ułóżcie Skittelsy na talerzu tak, aby jednakowe kolory nie były obok siebie. Wlejcie na środek talerzyka niewiele wody (tyle aby doda dotykała groszków). Obserwuj jaka piękna tęcza powstanie.
4. Opowiadanie pt. „Rośliny mogą leczyć!”

Letnie opowieści – rośliny na mojej działce
Małgorzata Szczęsna

Gdy rozpoczyna się lato, wszyscy jedziemy na działkę: rodzice, siostra, brat, babcia Asia, pies, żółw, papugi i ja. Mieszkamy wtedy w pięknym miejscu – z jednej strony las, z drugiej łąka, blisko wieś i rzeczka. Na naszej działce rośnie dużo brzóz, sosen, jałowców, krzewów aronii i ziół. Żółw ma tu swoją zagrodę, aby mógł swobodnie poruszać się i jeść, co chce. Papugi przeprowadzają się z małej klatki do przestronnej woliery, którą zrobił tatuś. Piesek biega jak szalony, sprawdza wszystkie swoje miejsca i zaznacza teren. My zajmujemy się wypakowywaniem, układaniem, wietrzeniem, wieszaniem hamaków, huśtawek. Mati i Karinka, czyli moje rodzeństwo, wożą z górki świeży piasek do piaskownicy, a ja myję zabawki i pomagam ustawić zjeżdżalnię. Rano budzi mnie śpiew ptaków i cudowny zapach kwiatów i innych roślin. Wszyscy śpią, tylko babci łóżko puste. Wybiegam przed dom i widzę babcię Asię przytuloną do drzewa. – Dzień dobry babciu, co robisz? – podbiegłam, by dać całusa mojej kochanej babci. – Cześć Aduniu! Przytulam się do brzozy. Nie wiesz, że rośliny leczą? – Wiem, czasem piję ziółka z apteki. Ale przytulanie do drzewa?!
– Czytałam o tym i wierzę, że brzoza da mi dużo siły, radości i zdrowia. Nie będą mnie bolały nogi. Po całym roku w mieście muszę się odnowić. – Mamo, nie przytulaj się tak długo, bo wyssiesz z brzozy wszystkie soki i drzewa nam powysychają – żartuje tata i przeciąga się na progu domu. – Babciu, a czy to tylko brzoza tak leczy? – Najlepiej działa na człowieka brzoza, lipa i sosna. – Babcia zamyka oczy, policzkiem dotyka kory, rękami oplata pień drzewa. – Aduniu, przynieś mi parę listków mięty i dziesięć jagód jałowca, tych starych, pomarszczonych! – woła mama przygotowująca śniadanie. Prędko zrywam jasnozielone listki mięty, płuczę i wrzucam do dzbanka z wodą i cytryną. Ranek jest bardzo ciepły i taki napój nas orzeźwi. Ale po co mamie te kulki jałowca? Niosę je do kuchni i patrzę, jak mama rozgniata je, dodaje innych przypraw i posypuje mięso. – Mamo, po co dajesz jałowiec do jedzenia? – Roztarte jagody jałowca i inne przyprawy poleżą z mięsem kilka godzin. Potrawa będzie pyszna, pachnąca i lekkostrawna, czyli po zjedzeniu jej nasz brzuszek będzie lekki. Po śniadaniu idziemy nad rzeczkę. Bierzemy koc, napoje, ciasteczka i ręczniki. Idziemy przez las sosnowy. Jak tu pachnie! Mama każe nam stanąć i wymienić powietrze w płucach. Ale to jest przyjemne! Rozkładamy koc na miękkiej trawie nad rzeczką. Mateusz schodzi na brzeg i wkłada jedną nogę do wody. – Brrr! Nie wchodzę, za zimna! Karinka bierze mnie za rękę. Wbiegamy do wody, rozbryzgując ją. – Może zrobimy skocznię i poskaczemy z niej do wody! Bierzemy się do pracy. Mateuszowi spodobała się ta zabawa i dołącza do nas. Oczywiście! On skacze najdalej. Po pikniku na kocu wracamy na działkę. Biegnę przodem, by jak najszybciej opowiedzieć o wszystkim babci. Nagle potykam się o korzeń i upadam na rozbitą butelkę. – Łał, ,Łał – krzyczę rozpaczliwie, widząc cieknącą krew po kolanie. Tata podnosi mnie, czyści ranę, polewając wodą z butelki. – Musimy cię nieść. Ale co zrobić, by zatamować krew? Mama zrywa liście rosnące przy drodze. Przeciera je, przemywa wodą, rozgniata, aż puszczają sok i przykłada mi do rany. – Co… to… jest? Nie… będzie… szczypać? – łkam. – Aduniu, uspokój się, to liście babki. Zaraz przestanie ci lecieć krew. Rana się oczyści i szybko zagoi. Na działkę niosą mnie na zmianę – tata i na zrobionym z dłoni krzesełku Mateusz i Karinka. Mateusz całą drogę żartuje: – Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała! Naprzeciw nas wybiega zaniepokojona babcia. – Co się stało? – Skaleczyłam się, babciu! – Dobrze, że przyłożyli ci liść babki. Jutro, Aduniu, będziesz jak nowa! A teraz napij się soku z aronii, który zrobiłam poprzedniego lata. Zaraz uspokoisz się i wzmocnisz! Wypijam soczek, choć jest trochę cierpki. Kładę się w hamaku i, patrząc na lekko poruszające się, maleńkie listki brzozy, zasypiam. Pierwszy dzień tego lata na działce był dla mnie pełen wrażeń. Postanowiłam, że codziennie będziemy zbierać śmieci, które wyrzucają ludzie do lasu. Przynajmniej tu, koło mojej działki, będzie bezpieczna okolica od stłuczonych butelek.
Pytania do tekstu:
Gdzie Ada spędzała początek lata? Kto pojechał tam z dziewczynką? Jakie prace wykonywali po przyjeździe na działkę? Co robiła babcia? Dlaczego? Dokąd rodzina poszła po śniadaniu? Co tam robili? Co się stało, gdy wracali na działkę? Co zrobiła rodzina, by pomóc Adzie? Do czego zostały wykorzystane rośliny?

5. „Rośliny w mojej okolicy” – zajęcia terenowe.
Pójdźcie z Rodzicami na spacer. Postarajcie się odnaleźć rośliny, które zobaczycie w czasie spaceru.
Do pobrania: Załączniki 15.06
Zajęcia 15 czerwca 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Temat: Ziółko.
1. Pogadanka wprowadzająca w tematykę zajęć. Rodzic opowiada dziecku:
Człowiek od zawsze sięgał po rośliny rosnące w jego naturalnym otoczeniu – liście, łodygi, korzenie, nasiona, owoce, a nawet korę. Przez wieki, gdy nie istniał przemysł farmaceutyczny, rośliny były podstawą medycyny ludowej. Mądrość o właściwościach poszczególnych roślin – smakowych, odżywczych, leczniczych, o ich tajemnych mocach – przekazywana była z pokolenia na pokolenie. Zobaczymy, jaka jest twoja wiedza na ten temat.
Produkty ziołowe można kupić w sklepie lub aptece. Ale prawdziwa przyjemność to samodzielne zbiory i domowe przygotowywanie produktów ziołowych. Rodzic zwraca się do dziecka: Co można robić z ziół? Gdy dziecko ma problem z odpowiedziami, rodzic podpowiada: Z ziół można robić syropy, napary, herbatki, nalewki, mieszanki, okłady, krople, cukierki, soki… Mogą być dodatkiem do sałatek, kąpieli, można je także suszyć albo zamrozić. Rodzic podsumowuje: Widzisz, ile pożytecznych rzeczy możemy uzyskać, wykorzystując moc roślin?
Jest jednak bardzo ważna zasada zbierając zioła. W przyrodzie są również rośliny trujące. Zbieraj więc tylko te, które znasz, najlepiej pod opieką osoby dorosłej. Warto też pamiętać, by nie zbierać roślin, które rosną w pobliżu dróg, w miastach. Takie rośliny gromadzą w sobie chemiczne zanieczyszczenia.
2. Obserwacja „Widzimy barwy łąki”. Dziecko obserwuje łąkę i odpowiada na pytania:
– Ile kolorów widzisz?
– Jak są ułożone kolory – są wymieszane, czy tworzą plamy o określonych barwach?
– Którego koloru jest najwięcej?
– Ile jest odcieni jednego koloru, np.: żółtego?
Karta pracy dostępna w załączniku.
3. Słuchanie wierszy ks. Jana Twardowskiego:
Dziurawiec – posłuszne ziele DZIURAWIEC
W noc świętojańską zakwita
Dar wprost z bożej apteki
Leczy wątrobę, jelita
O jakże dla nas łaskawe
Są twoje listki dziurawe

Jasnota biała głucha pokrzywa
Służy – więc zawsze szczęśliwa
Pomóż zdechlakom oddychać
Nie dławić się kaszleć i kichać JASNOTA BIAŁA

Dziękuję Ci kminku, dziękuję
Że chleb z tobą lepiej smakuje
Rośniesz dyskretnie nieśmiało
Nie chcesz by cię podziwiano KMINEK

Melisa – znał ją Hipokrates
Leczył nerwy żółć uspokajał
Meliso najdroższa kochana
Śpi się po tobie do rana MELISA

Dzieciństwo przypomina
Dom rodzinny
Z chorobą kłopoty
Babcię co dawała na poty MALINA

Lubi, kocha, szanuje
Chodzi, odkaża, ratuje MIĘTA

Nagietek niewielki jak łokietek
Z kwiatami pomarańczowymi
Od czerwca do października
Leczy, więdnie, usycha
Myśli o innych w chorobie NAGIETEK

Jan rzadko chorował
Żył lat 90 szczęśliwie
Mówiono na pogrzebie
Że się kąpał w pokrzywie POKRZYWA

Nie dzika – oswojona
Jak stara dobra żona
Kiedy jest bardzo źle
Da witaminę Ce RÓŻA DZIKA

Do mycia głowy
Do płukania gardła
Żeby cię grypa nie zjadła
I daleko i blisko
Dobry zawsze na wszystko RUMIANEK

Ruta szarozielona
Z kwiatami żółtymi
Gdy złość w nas kipi i grzmi
Obniża ciśnienie krwi RUTA SZAROZIELONA

Rośnie pod płotami
W zaniedbanych parkach
Na najgorszej glebie
Serdecznik z serca dla ciebie SERDECZNIK

Szałwia czerwona, szalona
Ma dla nas jednak względy
Nie całuje gęby
Leczy nam dziąsła i zęby SZAŁWIA
4. Rozmowa na temat wierszyków, dziecko powinno wymienić co najmniej dwa zioła występujące w wierszykach.
5. Dziecko ogląda zdjęcia ziół, następnie zastanawia się czy kiedykolwiek już widziało dane zioła. Karat pracy dostępna w załączniku.
6. Łączenie kwiatków z ich cieniami. Karta pracy dostępna w załączniku.
7. Ćwiczenie „Zamykamy oczy – otwieramy nosy i ręce”. Rodzic opowiada dziecku:
Rośliny możemy poznawać za pomocą węchu. Różnorodność zapachów jest ogromna, każdy gatunek pachnie inaczej. Niektóre pachną bardzo przyjemnie, przypominają woń owoców, inne mogą być mdłe, ostre, nawet odrażające np. wilżyna bezbronna, bodziszek cuchnący.
Rośliny możemy poznawać również za pomocą dotyku, ponieważ na całej roślinie lub jej częściach mogą znajdować się różnego rodzaju włoski, wyrostki, kolce, elementy czepne, rozmnóżki w formie bulwek, lepkie wydzieliny. Dziecko z zawiązanymi oczami otrzymuje roślinę i zapoznaje się z nią za pomocą dotyku i węchu odpowiada na pytania:
– Jaki jest zapach: słaby czy mocny, łagodny czy ostry, słodki czy orzeźwiający, przyjemny czy przykry, do jakiego innego jest podobny, z czym się kojarzy, itp.?
– Czy kwiat pachnie tak samo jak łodyga i liście?
– Jakie są w dotyku łodyga i liście: twarde czy miękkie, gładkie czy szorstkie, suche czy lepkie? Łodyga jest obła czy kanciasta? Czy są kolce, włoski, wąsy itp.?
Wybór odpowiedniej rośliny zależy od rodzica, może być to nawet roślina doniczkowa, roślina która rośnie w ogródka itp.
8. Dziecko ogląda minutowy film pt. „ Zioła do zadań specjalnych”, po obejrzeniu opowiada rodzicowi o czym film opowiadał.
9. Żadna roślina nie przeżyje bez wody, zadanie dziecka będzie polegało na pociągnięciu linii po wyznaczonych kropkach od konewki do kwiatka. Karta pracy dostępna w załączniku.
10. Znajdź różnice w obrazkach domku na wsi. Karta pracy dostępna w załączniku.
11. Praca plastyczna „Łąka”, dziecko na załączonej karcie pracy dorysowuje płatki kwiatków do łodyg. Karta pracy dostępna w załączniku.

Do pobrania:karty pracy 15.06

ilustracje 15.06

Zajęcia 12 czerwca 2020 r.

Katarzyna Grabarska

Witajcie „Smerfy”
Temat: Ale w Zoo jest wesoło

1. Co to za zwierzę –rozwiązywanie zagadek tematycznych.
Kolorowych piór ma w bród,
a między oczami wielki dziób.
Ten głośny skrzek to jej zasługa,
bo to jest głośna… (papuga)

Do konia trochę podobna tak samo rży,
gdy jest głodna. Czarne pasy ma tam, gdzie są żebra,
bo to jest wesoła … (zebra)

Szary, duże uszy i trąba,
taki ma wygląd, że bomba!
Wielki jest jak cała jabłoń,
bo to jest szary… (słoń)

Jestem duży i wesoły,
pływam w wodzie całkiem goły.
Błoto? Co mi tam! Ja jestem szary… (hipopotam)

2. Pingwin – zabawa przy piosence.

https://www.bing.com/videos/search?q=o+jak+przyjemnie+i+jak+weso%C5%82o+mp3&docid=608046152001716959&mid=22DF781F233F9FBC2D3D22DF781F233F9FBC2D3D&view=detail&FORM

3. Ale w Zoo jest wesoło – rysowanie wspólnej pracy przedstawiającej zoo.
Dziecko wspólnie z rodzicem rysuje wybrane przez siebie zwierzęta, które można spotkać w zoo. Następnie wycinają je i naklejają na duży arkusz. (będą potrzebne kartki, kredki, flamastry, nożyczki, duży arkusz papieru)

4. Jak dobrze znasz zwierzęta? Quiz
https://mamotoja.pl/quiz-o-zwierzetach-jak-dobrze-znasz-zwierzeta-test-dla-dziecka,eksperymenty-i-zabawy-psychotest,1246,r4.html#quiz
5. Karty pracy:
• Wykonaj dowolnego zwierzaka z talerzyka papierowego.


• Pokoloruj króla zwierząt – lwa a następnie przetnij obrazek po przerywanych liniach i ułóż puzzle. Złożony w całość obrazek naklej na kartkę.

Do pobrania:karta pracy 12.06

Zajęcia 10 czerwca 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Dzień dobry Smerfy!

Temat: Wizyta w ZOO.
1. Słuchanie wiersza „W Zoo”:
Cześć zwierzątka, witaj zoo!
Czy tu może mieszka kto?
Bo ja wiem na pewno, że
coś mówiono tu o lwie,
wielkim, z grzyyywą okazałą,
bawił się on z małpką małą,
której cała małp rodzina,
zwinnie się po drzewach wspina.

Patrz! Pawiany, orangutany,
a w wodzie się chłodzą hipopotamy!
Tuż obok pluskają się foczki figlarne,
na brzegu pingwiny skaczą biało-czarne.
Żyrafy swe długie szyje wyciągają
i łapią gałązki rozkosznie mlaskając.
A zebry pasiaste po łące biegają,
jak konie – radośnie i głośno parskają!
I są tu też słonie – ogrooomne, z trąbami,
które z gorąca machają uszami.

Jest również w zoo innych zwierząt wiele,
takich jak sarny, jelenie, gazele,
węże, kangury, gepard i ryś,
dziki, bawoły, wilki i miś –
bardzo stary, który lubi spać,
i w tym samym czasie spokój doceniać.

Ooo! Jest surykatka – robi pozy śmieszne :)
To zwierzątko z Afryki jest takie pocieszne…
Swe urocze łapki dziarsko w górze trzyma,
oczętami mruga i szyję wygina.

Można w zoo wyliczać zwierzątka bez końca:
od dużego wielbłąda, do małego zająca.
Lecz nieważna jest ilość, i nieważne jest gdzie,
ważne aby zawsze umieć troszczyć się.
Bo o wszystkie zwierzęta trzeba mocno dbać,
żeby móc je z rodziną potem w zoo odwiedzać.
Warto przecież mile spędzić czas w piękny dzień
i odłożyć swoje troski choć na chwilę w cień.
2. Swobodna rozmowa na temat wiersza, dziecko odpowiada na pytania:
– Co to jest Zoo?
– Jakie zwierzęta można spotkać w Zoo?
– Dlaczego trzeba troszczyć się o zwierzęta?
3. Zabawa ruchowa „Podniebny lot” . Podróż do świata zwierząt egzotycznych. Dziecko wykonuje ruchy imitujące podróż samolotem: wsiada do samolotu – podnosi najpierw prawą, potem lewą nogę i siada na środku pokoju,
zapina pasy – krzyżuje ręce na ramionach,
włącza silnik samolotu – raz prawą, raz lewą rękę wyciąga przed siebie i cofa,
obserwuje chmury za oknem – przykłada ręce do oczu tworząc lornetkę, patrzy naprzemiennie raz w prawo, raz w lewo, lecą – rozkłada ręce na boki i porusza się swobodnie po sali.
4. „Jakie to zwierzę?” – rozwiązywanie zagadek słownych. Po odgadnięciu zagadki, dziecko dzieli wyraz na sylaby.
„Choć przypomina człowieka
Na drzewo chętnie ucieka
Banany zjada łapczywie
I wrzeszczy przeraźliwie” (małpa)

„Wielkie łapy
Wielka głowa
Wokół głowy grzywa płowa
Kłopot musi mieć prawdziwy
Z uczesanej takiej grzywy” (lew)

„Jest szary, powolny i wielki
I uszy ma w kształcie wachlarzy,
Ma trąbę i ogon z pędzelkiem
Je dużo i dużo też waży” (słoń)

„Wśród zwierząt najdłuższą ma szyję
Więc pewno nie często ją myje
Na sierści ma plamy wzorzyste,
Wprost z drzewa zrywa liście soczyste” (żyrafa)

„Siedzi w klatce kolorowa
i powtarza różne słowa.
Choć to ptakom nie wypada,
ona ludzkim głosem gada.” (papuga)

„W paski czarno-białe suknię nałożyła
i wszystkim znajomym dumnie ogłosiła:
„Już się kryć nie muszę w sawannie przed nikim,
bo i tak mnie mylą ze zwykłym konikiem” (zebra)

„Kot ogromny, pręgowany,
bywa w cyrku – tresowany.” (tygrys)
5. Dziecko oglądając zdjęcia zwierząt żyjących w Zoo ma odgadnąć ich nazwy. Karta pracy dostępna w załączniku.
6. Zabawa ruchowa: „Jesteście zwierzątkami”. Rodzic uderza w „zaczarowany bęben” (to może być również klaskanie, wówczas mówimy dziecku „zaczarowane dłonie”) i podaje polecenia: jesteś „sennym misiem”, „groźnym lwem”, „ciężkim słoniem”, „skocznym kangurem”, „wesołą małpką” ( „Zabawa małpek” – dziecko głaszcze się po główce, uderza w dłonie, posyła całuski do rodzica). (Rodzic podczas zabawy, zachęca dziecko do wykonywania ćwiczeń narządów mowy i tak: lew – ziewa, miś – wyjada językiem miód, małpki – robi minki, posyła całuski).
7. Interpretacja ruchowa wiersza „Kogo można zobaczyć w zoo?”
W zoo jest wesoło, (3 razy klaszczą))
ludzie chodzą wkoło, (obrót wokół własnej osi)
byk ma duże rogi, (podnoszą ręce do góry i wysuwają 2 palce)
bocian nie ma nogi, ( stoją na jednej nodze)
foka pływa w stawie,(dłonie na ramionach i wykonują wiatraki)
nie widać jej prawie,
słonie wodę piją, (wyciągają do przodu wyprostowana rękę, drugą na plecach i machają trąbą)
niedźwiedzie się biją, (naśladują boksowanie)
sowa w domku siedzi, (krzyżują ręce na piersiach i wykonują przysiad)
boi się niedźwiedzi… (poruszają się w prawo i w lewo).
8. „Labirynt”, dziecko musi pomóc słonikowi znaleźć drogę do swojej rodziny słoni. Karta pracy dostępna w załączniku.
9. Słuchanie piosenki „Idziemy do Zoo”, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=rXz-hKkUvoM , dziecko powtarza sylaby, które są w piosence np. hop, hop, hop…, daj, daj, daj…, itd. Może również tańczyć w dowolny dla siebie sposób, wyrażając w ten sposób swoją ekspresję ruchową.
10. Praca plastyczno-techniczna „Zwierzęta z Zoo”, papierowe talerzyki malujemy na kolor w zależności jakie zwierzątko chcemy zrobić, doklejamy uszy, roku, trąbę, rysujemy oczy, nosek, itp. Przykładowe zwierzęta dostępne są jako wzór w załączniku.

Do pobrania:Załączniki 10.06

Zajęcia 10 czerwca 2020 r.

Katarzyna Grabarska

Witajcie „Smerfy”
Temat: Kto tak ryczy? Kto tak ćwierka?
1. Zabawa na koordynacje ruchową
Koty” – zabawa kształtująca prawidłową sylwetkę. Dzieci siadają w siadzie skrzyżnym w dowolnych miejscach, kładą woreczki na głowie (może to być maskotka, miękka mała poduszka, klocek plastikowy). Wyobraźcie sobie, że jesteście dostojnymi kotami. Teraz wstańcie. Dzieci starają się wstać tak, aby woreczki nie spadły im z głowy. Spacerują. Próbują usiąść i ponownie wstać.
2. Zabawy przy piosence Zoo. Dzieci uważnie słuchają piosenki, wykonują dowolną inscenizację ruchową.
https://www.youtube.com/watch?v=D0UAt864EJU
3. Kto tak ryczy, kto tak ćwierka? – naśladowanie dźwięków wydawanych przez zwierzęta. Posłuchaj odgłosów różnych zwierząt. Spróbuj je naśladować
https://www.youtube.com/watch?v=9gCPPaFokD8
4. Zabawa interaktywna- utrwalanie głosek. Na jaką literę zaczyna się słowo tygrys?
https://view.genial.ly/5edc951d200cf70d607356d6
5. Jakim zwierzątkiem chciałbyś być?- praca plastyczna , namaluj zwierzątko technika dowolna.

Do pobrania: karta pracy 10.06

Zajęcia 9 czerwca 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry Smerfy!
Temat: Zwierzęta duże i małe.
1. „Na wiejskim podwórku” – dziecko słucha wiersza Stanisława Kraszewskiego
Na podwórko dumne matki prowadziły swoje dziatki:
Krowa- łaciate cielątko
Koń- brązowe źrebiątko
Świnka- różowe prosiątko
Kurka- pierzaste kurczątko
Kaczka- płetwiaste kaczątko
Każda prowadzi swoje dzieciątko!
Wtem ujrzały pieska Burka, który urwał się ze sznurka.
Tak się bardzo przestraszyły, że aż dzieci pogubiły.
Krowa- łaciate cielątko
Koń- brązowe źrebiątko
Świnka- różowe prosiątko
Kurka- pierzaste kurczątko
Kaczka- płetwiaste kaczątko
Każda prowadziła swoje dzieciątko!
Każda zgubiła swoje dzieciątko!
Wtem gospodarz konna furką wjechał prosto na podwórko.
Zszedł czym prędzej ze swej furki, zamknął Burka do komórki.
Lamentują biedne mamy: „Co my teraz zrobić mamy?”
Wtem z kryjówek wyszły dziatki, odnalazły swoje matki:
Krowa- łaciate cielątko
Koń- brązowe źrebiątko
Świnka- różowe prosiątko
Kurka- pierzaste kurczątko
Kaczka- płetwiaste kaczątko
Każda prowadzi swoje dzieciątko!
Znalazło mamę każde dzieciątko!
2. Rozmowa tematyczna na temat wiersza, rodzic zadaje dziecku pytania:
– Jakie zwierzęta występowały w wierszu?
– Jak nazywają się dzieci zwierząt występujących w wierszu?
– Co przytrafiło się zwierzętom na podwórku?
3. Dziecko spośród zwierząt dostępnych w karcie pracy ma pogrupować je na zwierzęta duże, średnie i malutkie. Karta pracy dostępna w załączniku.
4. Łączenie zwierzęcia dużego z jego malutkim dzieckiem. Karta pracy dostępna w załączniku.
5. Odgłosy zwierząt, dziecko powtarza odgłosy zwierząt występujących w nagraniu, nagranie dostępne pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=OztjbBgpFQc
6. „Małe i duże małpki” – zabawa ruchowa z elementami podskoku
Mała małpka skacze obunóż w miejscu: mała – nisko, duża – wysoko, na hasło rodzica mała małpka, dziecko skacze nisko i odwrotnie. Zabawa przy odgłosach małpek, nagranie dostępne pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=gzJxQRRiZJM .
7. „Zebry na łąkę – zebry do domu” – zabawa ruchowa bieżna
Na dywanie leży szarfa (może ona być zrobiona ze sznurka, ręcznika, koca, może to być również hula-hop) są szarfy. Na hasło „Zebra na łąkę” dziecko biega swobodnie po sali , na hasło „Zebra do domu” dziecko wbiega do szarfy.
8. Zabawa dydaktyczna „Jak się nazywa”, rodzic opisuje zwierzę i pyta „Jak się nazywa to zwierzę? dziecko zgaduje.
9. Praca plastyczno-techniczna „Króliczek”, dziecko przykleja do siebie trzy rolki po papierze toaletowym, w ten sposób, że dwie na górze są delikatnie zgniecione, tak jak na załączonym obrazku. Następnie kontury króliczka macza w farbie i odciska je na kartce papieru, na końcu, jak farba wyschnie dorysowuje oczy, nosek, wąsy. Przykładowa praca dostępna w załączniku.

Do pobrania: Załączniki 9.06

Zajęcia 8 czerwca 2020 r.
Katarzyna Grabarska

Witajcie „Smerfy”
Temat: Gdzie mieszkają dzik, żmija i łoś?
1. Nauka piosenki pt. „ZOO”
https://www.youtube.com/watch?v=D0UAt864EJU
Miś
Proszę państwa, oto miś.
Miś jest bardzo grzeczny dziś.
Chętnie państwu łapę poda.
Nie chce podać? A to szkoda.
Lis
Rudy ojciec, rudy dziadek,
rudy ogon to mój spadek.
A ja jestem rudy lis.
Ruszaj stąd, bo będę gryzł.
Dzik
Dzik jest dziki, dzik jest zły,
dzik ma bardzo ostre kły.
Kto spotyka w lesie dzika,
ten na drzewo zaraz zmyka.
Żubr
Pozwólcie przedstawić sobie:
pan żubr we własnej osobie.
No, pokaż się, żubrze.
Zróbże minę uprzejmą, żubrze.
Małpy
Małpy skaczą niedościgle,
małpy robią małpie figle.
Niech pan spojrzy na pawiana,
co za małpa, proszę pana!
Coś
Bardzo trudno mi jest orzec
czy to ptak czy nosorożec…

2. „Gdzie mieszkają dzik, żmija i łoś?” – rozmowa na temat dzikich zwierząt.
Rodzic wymienia nazwy dzikich zwierząt żyjących w Polsce: niedź¬wiedź, żmija, wilk, dzik, sarna, łoś, bielik, i krótko je charakteryzuje. Może skorzystać z poniższych informacji:
Niedźwiedź brunatny – drapieżny ssak. Jego sierść ma kolor ciemnobrązowy. Można go spotkać w polskich górach (głównie w Bieszczadach i Tatrach). Niedźwiedzie to bardzo duże zwierzęta o grubej szyi i nieco wydłużonej głowie. Żywią się najchętniej rybami.
Żmija zygzakowata – gatunek węża jadowitego. Ciało ma zazwyczaj w kolorze ciemnozielonym lub brązowym, na grzbiecie nieco ciemniejszy „zygzak”. Można ją spotkać na obrzeżach lasów i podmokłych łąkach. Żywi się małymi zwierzętami: kretami, żabami, gryzoniami.
Wilk szary – drapieżny ssak. Wilki są podobne do średniej wielkości psów, np. owczarków niemieckich, ich sierść składa się z kilku rodzajów białych i szarych włosów. Żywią się innymi zwierzętami. Można je spotkać w polskich lasach, najwięcej ich jest w górach (Karpatach).
Dzik – duży ssak. Wyglądem przypomina dużą świnię domową, jego skóra jest pokryta szorstkimi włosami (czyli szczeciną) w kolorze czarnym lub ciemnobrązowym. Dziki występują w całej Polsce, najmniej jest ich w górach. Są wszystkożerne, najczęściej jedzą: żołędzie, grzyby i inne rośliny.
Sarna – ssak parzystokopytny. Można ją spotkać w całej Polsce, zamieszkuje głównie lasy liściaste, ale niektóre sarny przystosowały się również do mieszkania na polach, łąkach, nawet w pobliżu dużych miast. Sarna jest zwierzęciem średniej wielkości, ma smukłe ciało i wysokie nogi. Kolor jej sierści zmienia się w zależności od pory roku: latem jest czerwonobrązowa, zimą – siwobrązowa. Żywi się trawami, ziołami, grzybami, owocami leśnymi.
Łoś – największy ze ssaków kopytnych, ma duże rozłożyste poroże. Można go spotkać w wielu parkach narodowych w Polsce, lubi mokre podłoża, np. bagna. Żywi się roślinami.
Bielik zwyczajny – duży ptak drapieżny, błędnie nazywany orłem. Można go zobaczyć w różnych miejscach naszego kraju, głównie przy zbiornikach wodnych (rzekach, jeziorach), bo bieliki żywią się rybami.
3. Zabawa pantomimiczna „Jakie to zwierzę?”
Dziec¬ko przedstawia wybrane zwierzę za pomocą ruchów i wydawanych odgłosów. Zadaniem rodzica jest odgadnąć, jakie to zwierzę. Po zabawie dziecko próbuje z pomocą rodzica opisać zwierzęta, o których rozmawiali, ze szczególnym uwzględnieniem podobieństw i różnic między nimi (dot. występowania, wielkości, gatunku, pokarmu).
4. „Robimy trąbofony” – wykonanie instrumentów muzycznych. Potrzebne będą: rolka po ręczniku papierowym, balon, nożyczki
Dziecko odcina fragment balonu i próbuje go naciągnąć na otwór rolki a następnie grają na instrumencie, dmuchając w niezaklejony balonem koniec rolki.

5. Rybki – masaż relaksacyjny
Raz rybki w morzu brały ślub (rysujemy na plecach dziecka faliste linie)
i tak chlupały: chlup, chlup, chlup. (lekko stukamy w nie rozluźnionymi dłońmi)
A wtem wieloryb wielki wpadł (masujemy całe plecy)
i całe towarzystwo zjadł. (mając rozpostarte dłonie ściągamy palce do środka)
6. Zajęcia rozwijające: lepienie z plasteliny w wybranego dzikiego zwierzęcia.

Zajęcia 8 czerwca 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry Kochane Smerfy!
Ten tydzień poświęcimy w całości naszym leśnym, podwórkowym, domowym i dzikim przyjaciołom – jakim są zwierzęta.
Temat: Przyjaciele z lasu.
1. „O czym będzie mowa”- zagadka wprowadzająca do zajęć:
Liściaste i iglaste drzewa w nim rosną,
Wszystkie pięknie zielenią się wiosną.
W ich otoczeniu, różne zwierzęta mieszkają,
Mieszkańcami tego miejsca się nazywają.
Znajdziesz też tam grzyby, poziomki , jagody i borówki
Wiesz o czym mowa? Rusz swoją mądrą główkę!
2. Dziecko słuchając piosenki „Las”, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=XgSgOPHSGH4 – maszeruje po pokoju wysoko podnosząc kolana.
3. „Kto w lesie mieszka?- zagadki słowne:
Jest brunatny, bardzo duży,
nos ma czarny, futra w bród,
zaś ze wszystkich smakołyków
on najbardziej lubi miód. (niedźwiedź)

On jest dziki, on jest zły
On ma bardzo ostre kły.
Gdy go ktoś w lesie spotyka,
to na drzewo szybko zmyka. (dzik)

Podobno jest chytry, do kurników się wkrada
Codziennie rude futerko zakłada.
Ma pociągły pyszczek i puszysty ogonek
Podobny do pieska, lecz w lesie ma swój domek. (lis)

Jest zgrabna i płochliwa
W lesie je trawkę, liście zrywa.
Jest zwinna jak panna.
Kto to taki? To jest …(sarna)

Mądre oczy, duża głowa
w nocy łowi w dzień się chowa.
Zgadniesz po tych paru słowach,
że ten ptak to … (sowa)

Z drzewa na drzewo bez kłopotu skaczę
Zbieram orzeszki , kiedy je zobaczę
Jestem dumna z kity, co ją rudą noszę
Jak ja się nazywam?
Odgadnij proszę. (wiewiórka)

Ma króciutkie nóżki,
i maleńki ryjek,
chociaż igły nosi,
nigdy nic nie szyje. (jeż)
4. Dziecko oglądając zdjęcia zwierząt, ma wybrać z pośród nich te, które są mieszkańcami lasów. Karta pracy dostępna w załączniku.zwierzęta.pdf
5. „Zwierzęta i ich cienie zwierząt”- zabawa dydaktyczna, dziecko ma dopasować sylwetę zwierzęcia do jego cienia. Karta pracy dostępna w załączniku.
6. „Leśne rytmy” – dziecko z niewielką pomocą rodzica wycina obrazki ze zwierzętami i nakleja je na karcie pracy, kontynuując zamieszczone na niej rytmy. Karta pracy dostępna w załączniku.
7. Zabawa paluszkowa „Jeżuś i Igła” wg metody G. Doyla (Jeż w domu – kciuk w pięści; Drzwi – palce jednej ręki; Góry- kciuk wznoszony w górę i w dół; Rozmowa jeży- zginanie i prostowanie kciuka).
Były sobie dwie norki na dwóch wzgórzach. W jednej mieszkał jeż Igła, a w drugiej Jeżuś.
Pewnego razu Jeżuś postanowił odwiedzić kolegę. Otworzył drzwi, wyjrzał na pole, zamknął za sobą drzwi i rzekł : Jaki dziś cudowny dzień! Wybrał się więc przez wzgórza do przyjaciela.
Szedł w dół i w górę , w dół i w górę, w dół i w górę. Gdy doszedł, zapukał : Puk , puk
Posłuchał, lecz nikt nie odpowiadał, Zapukał jeszcze raz. Usłyszał chrapanie, więc wrócił do domu.
Szedł w dół i w górę , w dół i w górę, w dół i w górę. Doszedł do domu, otworzył drzwi, wszedł do środka i zamknął za sobą drzwi.
Następnego dnia Igła wybrał się w podróż do przyjaciela. Szedł w dół i w górę , w dół i w górę, w dół i w górę. Gdy doszedł, zapukał : Puk , puk Posłuchał, lecz nikt nie odpowiadał, Zapukał jeszcze raz. Usłyszał chrapanie, więc wrócił do domu. Szedł w dół i w górę , w dół i w górę, w dół i w górę.
Doszedł do domu, otworzył drzwi, wszedł do środka i zamknął za sobą drzwi.
Trzeciego dnia oboje wstali i postanowili się odwiedzić. Szli w górę, w dół , w górę, w dół, w górę , w dół I spotkali się na wzgórzu. Pogadali, pogadali i buziaka sobie dali. Wieczorem wracali do domków. Szli w górę, w dół , w górę, w dół, w górę , w dół. Otworzyli drzwi, weszli do domku i zamknęli drzwi za sobą.
8. Dziecko przy niewielkiej pomocy rodzica rozcina obrazek zwierząt leśnych po pionowych liniach, mieszka powstałe paski, a następnie przykleja poszczególne elementy w taki sposób, aby powstała całość. Karta pracy dostępna w załączniku.
9. Praca plastyczno- techniczna „Jeżyk-maleńki mieszkaniec lasu”. Rodzice liczę na Waszą pomoc, bowiem nie należy ona do najłatwiejszych, ale gwarantuję dużo i radości. Kartkę papieru składamy w harmonijkę, przyklejamy pyszczek jeża, sklejamy do siebie boki harmonijki. Na końcu dziecko przykleja cokolwiek tylko chce na jeżyka, co jego zdaniem mógłby on przenosić. Przykładowy wzór dostępny w załączniku. Życzę udanej zabawy!

Do pobrania: karty pracy 08.06

Zajęcia 5 czerwca 2020 r.

Katarzyna Grabarska

Witajcie „Smerfy”!
Temat: W co się pobawimy?
1. „Nauka cierpliwości” Dominika Niemiec

Gramy w planszówkę.
przesuwam pionek, raz i dwa.
Najpierw rzuć kostką ty,
potem znów rzucę ja.
Ty będziesz pierwsza mamo,
następnie się zamienimy,
a jeszcze chwilkę później
w coś innego się zabawimy.
Może weźmiemy kredę?
Będę rysować motyle.
Wezmę niebieską i żółtą,
ale dam ci ją za chwilę.
Bo przebywając w grupie,
to bardzo ważna sprawa,
trzeba być cierpliwym i się dzielić
– to nauka, nie tylko zabawa.

Pytania do tekstu:
W co miały zamiar bawić się dzieci?
Jakim trzeba być, gdy bawimy się z innymi?
Czy wy jesteście cierpliwi?
Czy podczas zabawy potrafisz dzielić się zabawkami z innymi dziećmi?
Czy trudno jest poczekać na swoją kolej w zabawie?

2. Wspólne tworzenie gry planszowej.
Poproście rodziców lub rodzeństwo aby pomogli wam wymyśleć własną grę planszową. Narysujcie mazakiem na dużym arkuszu papieru okrągłe pola, jedno za drugim, tworząc długiego węża z kół. Pierwsze koło oznaczcie napisem START a ostatnie pole to META. Wymyślcie reguły tej gry i bawcie się dobrze grając w nią razem z rodzicami. (Potrzebne będą pionki i kostka do gry).
3. Pobawcie się na podwórku w swoje ulubione gry. Może to być skakanie na skakance, zabawa w chowanego lub w berka. A może pobawicie się w grę waszych rodziców czyli w „Chłopka”. Namalujcie pola kredą, lub patykiem na ziemi. Poniżej zamieszczam zasady tej gry.

Do pobrania: gra

Miłego dnia i udanej zabawy życzę!

Zajęcia 4 czerwca 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”!
Temat: O czym marzysz?
1. Posłuchajcie wiersza pt. „Konrad marzyciel”. Autor: Bożena Forma
Konrad marzyciel

Dzisiaj zjawił się na plaży
Konrad, który ciągle marzy.
Koc rozłożył i w półcieniu
marzyć zaczął w oka mgnieniu.

Lecę w górę! Niesłychane!
Balon niesie mnie w nieznane.
Jest Australia. O! Kangury!
Strusie emu widzę z góry.

Wtem pojawia się Afryka
pełna zwierząt, trochę dzika.
Są tu zebry, lwy, gazele
i antylop bardzo wiele.

O biegunie teraz marzę.
W mych marzeniach się odważę,
na spotkanie z niedźwiedziami,
wielorybem i fokami…

O wspaniałym marzę locie
w bardzo szybkim samolocie.
Zwiedzę Azję i Europę,
w Ameryce będę potem.

Słońce woła do Konrada:
– Ach mój drogi nie przesadzaj,
szumią fale, dość tych marzeń.
Czas na kąpiel pełną wrażeń.
Pytania do tekstu:
– Co takiego robił Konrad?
– O czym marzył Konrad?
– Co to znaczy marzyć? (wyjaśniamy dzieciom, że marzenie to myślenie o tym co człowiekowi sprawia przyjemność, co chciałby mieć, robić, zobaczyć, zwiedzić. Że trzeba dążyć do tego aby swoje marzenia spełnić).

2. „O czym marzysz?” – rozmowa na temat marzeń dzieci. Zwracamy uwagę, aby dzieci wypowiadały się pełnymi zdaniami.
3. „Moje marzenie” – rysowanie świecą i malowanie. Technikę malowania świecą znajdziecie w poniższym linku.
https://www.youtube.com/watch?v=8DLiCd4cvck
Dzieci na kartce A4 rysują białą lub kolorową świecą ilustrację przedstawiającą ich marzenie. Następnie zamalowują całą powierzchnię kartki farbą plakatową.
4. „Co przedstawia mój rysunek?” – wypowiedzi dzieci. Dzieci opowiadają, co przedstawiają namalowane rysunki.
5. Karty pracy: karty pracy 04.06

Zajęcia 4 czerwca 2020 r.
Edyta Miszkiniuk

Dzień dobry kochane Smerfiki!
Dzisiaj bardzo ważny temat, wykonujcie dokładnie polecenia rodziców.

Temat: Nie jestem sam – bo mam przyjaciela.

1. Rodzic czyta dziecku wiersz A. Frączek „Mój przyjaciel”:
Mój przyjaciel daję słowo,
Jest osobą wyjątkową!

Umie robić zamki z piasku,
Po podwórku biega w kasku
I dla innych się naraża
jak policjant albo strażak

Czasem bywa też piratem,
Co na statku ma armatę,
Raz rycerską nosi zbroję,
Innym razem jest kowbojem.

Kiedy się spotkamy w parku,
To podzieli się koparką
I pożyczy mi łopatkę
Lub wiaderko w żółtą kratkę.

Bardzo lubi mleczne krówki
I czerwone ciężarówki,
Piłkę nożną kopie w błocie,
Z kotem ściga się po płocie.

A w kieszonce od spódniczki
Trzyma procę i kamyczki.
Mój przyjaciel daję słowo
Jest dziewczynką wyjątkową!

2. Po wysłuchaniu wiersza dziecko wypowiada się na temat przyjaciół i przyjaźni:
– kogo możemy nazwać przyjacielem?
– jaki powinien być przyjaciel?
– w jakie zabawy mogą się bawić przyjaciele?
3. Zabawa ruchowa „Wzajemna pomoc”, rodzic tłumaczy dziecku, że ma spacerować po całym pokoju i wyobrazić sobie że towarzyszy mu jego/jej najlepszy przyjaciel, na hasło „pomoc” zatrzymuje się i wykonuje polecenia:
– na chodniku jest ślisko, pomóż koledze/koleżance,
– pada deszcz, weź kolegę/koleżankę pod parasol,
– wspinacie się razem na wysoką górę,
– pomóż koledze/koleżance znaleźć zaginiony klucz,
– idziemy uśmiechając się do siebie.
4. Dziecko obserwując zachowania dzieci, ma wykreślić te, które są złe, przez które dzieci są smutne. Karta pracy dostępna w załączniku.

5. Słuchanie piosenki pt. „Piosenka o przyjaźni” Małej Orkiestry Dni Naszych, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=68Uahr2nYKw . Dziecko słuchając utworu może tańczyć w dowolny dla siebie sposób, eksperymentując ruchem.
6. Dziecko ma dokończyć kolorowanie kul klauna według wzoru. karta pracy 04.06
7. Zabawa „Nie szata zdobi człowieka”, rodzic wręcza dziecku dwa (mogą być po butach, po ryżu, jakiekolwiek) z taką samą zawartością (to mogą być dwa takie same, bądź bardzo podobne przedmioty, np. podobne lalki, dwa samochody, dwie broszki, kolczyki, cokolwiek), ale jedno pudełko zapakowane jest ładnie i jest kolorowe, a drugie pudełko jest szare, można je nawet w delikatny sposób uszkodzić, pobrudzić. Dziecko rozpakowuje pudełka i sprawdza zawartości, po czym stwierdza się, że są to takie same przedmioty. Rodzic wyjaśnia dziecku, że najważniejsze w człowieku jest to co niewidoczne: charakter, stosunek do innych, jakiś talent.
8. „Dekalog przyjaźni”, dzieci stoi wyprostowane i powtarza słowa rodzica:
Obiecuję:
– Zaakceptować przyjaciela nawet z jego wadami.
– Pomagać, kiedy ma kłopoty.
– Pożyczać mu chętnie swoje rzeczy.
– Nie być zazdrosnym o jego zabawki.
– Nie być złośliwym wobec niego.
– Nie okłamywać przyjaciela.
9. Praca plastyczno-techniczna „Mój przyjaciel/przyjaciółka”, dziecko robi kleksy z farby na konturach włosów, po czym słomką dmucha powietrze, tak żeby farba rozlała się tworząc włosy, może je następnie udekorować np. coś przyklejając. Wzór pracy, oraz kontury twarzy przyjaciela/przyjaciółki dostępne w załączniku. (karta pracy04.06b)


Zajęcia 3 czerwca 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Temat: Marzenia dzieci.

1. Dziecko słuch wiersza B. Formy pt. „ Konrad marzyciel”
Dzisiaj zjawił się na plaży
Konrad, który ciągle marzy.
Koc rozłożył i w półcieniu
marzyć zaczął w okamgnieniu.

Lecę w górę! Niesłychane!
Balon niesie mnie w nieznane.
Jest Australia. O! Kangury!
Strusie emu widzę z góry.

Wtem pojawia się Afryka
pełna zwierząt trochę dzika.
Są tu zebry, lwy, gazele
i antylop bardzo wiele.

O biegunie teraz marzę.
W mych marzeniach się odważę,
na spotkanie z niedźwiedziami,
wielorybem i fokami…

O wspaniałym marzę locie
w bardzo szybkim samolocie.
Zwiedzę Azję i Europę,
w Ameryce będę potem.

Słońce woła do Konrada:
– Ach mój drogi nie przesadzaj,
szumią fale, dość tych marzeń.
Czas na kąpiel pełną wrażeń.
2. Po wysłuchanym wierszu rodzic kieruje pytania do dzieci:
– Co takiego robił Konrad?
– O czym marzył Konrad?
– Co to znaczy marzyć? (należy zwrócić uwagę, żeby w odpowiedziach padło sformułowanie „podróże”).
Rodzic tak kieruje wypowiedziami dziecka, aby doprowadzić do stwierdzenia, że marzenie to myślenie o tym co człowiekowi sprawia przyjemność, co chciałby mieć, robić, zobaczyć, zwiedzić.
3. Dziecko zajmuje dowolne miejsca na dywanie. Przechodzi do pozycji leżącej, podkłada pod głowę małą poduszkę. Rodzic informuje, że za chwilę dziecko usłyszy utwór muzyczny Schumanna: Marzenie. Wtedy dziecko zamknie oczy i zacznie marzyć, utwór dostępny pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=HrBMrTH2Jh4
4. Rodzic zwraca się do dziecka.
– Twoje marzenia są na razie tajemnicą. Zdradzę Ci dzisiaj moje marzenie, a jest nim podróż do dalekiego, bardzo ciekawego kraju.
Rozpoczyna recytację wiersza pt. Podróże B. Formy.
Każdy chętnie podróżuje.
Chce zobaczyć obce kraje.
Poznać miłych, nowych ludzi
I ciekawe ich zwyczaje.
Rodzic zwraca się do dziecka:
– W tę podróż zabieram ciebie ze sobą. Polecimy samolotem.
6. Moja podróż samolotem – dziecko przechodzi do pozycji leżącej, ręce ma wyciągnięte na boki. Na hasło „włączyć silniki” – dziecko unosi ręce lekko w górę, przechodzi do pozycji stojącej i w dowolnych kierunkach przemieszcza się po pokoju. Na hasło „lądowanie” dziecko opuszcza powoli ręce, wraca na swoje miejsce, przechodzi do pozycji leżącej.
7. Dziecko wygodnie siedzi na dywanie, a rodzic mówi:
– W kraju z moich marzeń żyją zwierzęta, o których opowiadają zagadki:
Na pustynię wyrusza,
nie przeraża go susza.
Garby ma na grzbiecie.
O kim myślę, wiecie? – wielbłąd
Bardzo groźny.
Mieszka w Nilu
Myślę więc o … – krokodyl
Dziecko ogląda ilustracje przedstawiające wielbłąda i krokodyla. Karta pracy dostępna w załączniku.

ilustracje 3.06
8. Dziecko rozcina przy niewielkiej pomocy rodzica zaznaczone kwadraciki, które ma przykleić w wyznaczone miejsca, tak żeby stworzyć sekwencję wskazanych figur geometrycznych. Karta pracy dostępna w załączniku.

karta pracy 03.06

9. Rodzic mówi do dziecka:
– Kraj do którego przybyliśmy to Egipt. Jest większy od naszego kraju. Płynie przez niego jedna z największych rzek na świecie. Nazywa się Nil. Większość terenów w tym państwie pokrywają piaski. Czy wiesz jak nazywa się miejsce, w którym wokoło jest pełno piasku?- pustynia (rodzic pokazuje zdjęcia Egiptu)
10. Dziecko „zamienia się w Araba”, zakłada chustę (może to też być mały, cienki ręcznik), a na nią gumkę. Rodzic objaśnia, że chusta nazywa się kufa i chroni przed słońcem.
Następnie przeprowadza zabawę przy muzyce. W rytmie podkładu muzycznego (muzyka instrumentalna o charakterystycznych rytmach dostępna pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=vslsS-Uu5x4 ). Dziecko naśladuje jazdę na wielbłądzie. Na przerwę w muzyce dziecko zatrzymuje się i słucha kolejnych zwrotek wiersza prezentowanego przez rodzica. B. Forma „Na pustynię wyruszamy”:
Na pustynię wyruszamy.
ciężki bagaż zabieramy.
Karawana na nas czeka
niechaj zatem nikt nie zwleka.

Gurty są już napełnione,
na wielbłądach zawieszone.
Dla każdego dla ochłody,
będzie spory zapas wody.

Zimne na pustyni noce,
zatem trzeba zabrać koce.
Kiedy piasek sadź pokryje,
każdy kocem się okryje.

Pomieszkamy na pustyni
jak prawdziwi Beduini.
Do oazy dotrzeć chcemy,
tam dni kilka odpoczniemy.

Po powrocie, moi mili,
opowiemy o pustyni.
11. Praca plastyczna – dziecko maluje swoje wymarzone miejsce, do którego chciałaby się wybrać (rodzic wyjaśnia dziecku, że może to być również miejsce wymyślone, magiczne, jakie tylko sobie zapragnie).

Zajęcia 3 czerwca 2020 r.

Katarzyna Grabarska

Witajcie „Smerfy”!
Temat: Czy mogę kogoś odwiedzić?
1. Zapraszam do wspólnych ćwiczeń przy piosence.
https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA
2. Posłuchajcie wiersza „Kwoka” Jana Brzechwy
https://www.youtube.com/watch?v=DEYO0J78ycw

Proszę pana, pewna kwoka
Traktowała świat z wysoka
I mówiła z przekonaniem:
„Grunt do dobre wychowanie!”
Zaprosiła raz więc gości
By nauczyć ich grzeczności.
Pierwszy osioł wszedł, lecz przy tym
W progu garnek stłukł kopytem.
Kwoka wielki krzyk podniosła:
Widział kto takiego osła?!
Przyszła krowa. Tuż za progiem
Zbiła szybę lewym rogiem.
Kwoka gniewna i surowa
Zawołała: „A to krowa”
Przyszła świnia prosto z błota
Kwoka złości się i miota:
Co też Pani tu wyczynia?
„Tak nabłocić! A to świnia!”
Przyszedł baran. Chciał na grzędzie
Siąść cichutko w drugim rzędzie,
Grzęda pękła, kwoka wściekła
Coś o łbie baranim rzekła
I dodała: „Próżne słowa,
Takich nikt już nie wychowa,
Trudno, wszyscy się wynoście!”
No i poszli sobie goście.
Czy ta kwoka proszę Pana
Była dobrze wychowana?

Pytania do wiersza”
• Dlaczego kwoka zaprosiła gości?
• Co zrobił osioł, krowa, świnia, baran?
• Co zrobiła gospodyni (kwoka)? (była nieuprzejma, krzyczała i wymyślała swoich gości)
• Jak należy się zachowywać gdy zaprosi się gości?
• Jak należy się zachowywać gdy idzie się do kogoś w gości?

3. Wytnij obrazki. Ułóż historyjkę obrazkową we właściwej kolejności. Spróbuj samodzielnie ją opowiedzieć.

historyjka
4. Zaprowadź kwokę do jej kurczaczka

karta pracy 03.06

Zajęcia 2 czerwca 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Temat: Dzieci świata.


1. Słuchanie wiersza W. Faber „Dzieci świata”
W Afryce w szkole ,na lekcji,
Śmiała się dzieci gromada,
Gdy im mówił malutki Gwinejczyk,
że gdzieś na świecie śnieg pada.
A jego rówieśnik, Eskimos,
też w szkole, w chłodnej Grenlandii,
nie uwierzył , że są na świecie
gorące pustynie i palmy.
Afryki, ani Grenlandii
my także jak dotąd nie znamy,
a jednak wierzymy w lodowce,
w gorące pustynie, w banany.
I dzieciom z całego świata
chcemy ręce uścisnąć mocno
i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,
jak i z nas samych wyrosną.
2. Rozmowa na temat wiersza:
– Z czego śmiały się dzieci afrykańskie i dlaczego?
– Gdzie mieszkają Eskimosi?
– O czym nie wiedziały eskimoskie dzieci?
– Co łączy dzieci na całym świecie?
3.Wspólne słuchanie piosenki dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4 Majki Jeżowskiej „Kolorowe dzieci”.
4. Przyporządkowanie dziecka do jego domu, dziecko przy niewielkiej pomocy rodzica rozcina kartę pracy, następnie przykleja obok siebie dziecko i jego domek. Karta pracy dostępna w załączniku.

karta pracy 2.06a
5. Zabawa dydaktyczna z albumem pt. „Dzieci świata” – dziecko ogląda fotografie i rozmawia o różnicach w wyglądzie między dziećmi ze zdjęć, a nim. – w ten sposób dowiaduje się, że dzieci z innych krajów mogą od siebie różnić się np. wyglądem. Karta pracy dostępna w załączniku.


6. Zabawa taneczna „Balaio” (brazylijska samba) – doskonalimy ruchy ciała, poznajemy krok podstawowy samby, bawimy się przy rytmach muzyki z innego kraju, utwór dostępny pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=48XcJ621b7E .
7. Instrumentacja z improwizacją „Balaio” , dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=GTtNYSMcJ5A – doskonalimy grę na instrumentach perkusyjnych (pałeczki, grzechotki kokosy/ w warunkach domowych łyżki, przykrywki, paczka tic-tacków), czerpiemy radość ze wspólnej gry. Dziecko wystukuje melodię, stara się robić tak, jak na nagraniu.
8. Słuchanie bajki wietnamskiej o „Biedaku, garstce ryżu i wdzięczności”:
Ubogi staruszek wędrował po świecie. Pewnego dnia, kiedy przechodził przez wieś, był bardzo zmęczony i głodny. W jednym z domów usłyszał dźwięki weselnej uczty.
Pożywię się tutaj i odpocznę troszkę – pomyślał. Wszak wielka radość panuje w tym domu i ludzie na pewno chętnie podzielą się ryżem i swoją radością z potrzebującym.
Kiedy zastukał do drzwi otworzył mu wystrojony gospodarz. Z pogardą spojrzał na biednego wędrowca.
– Nie potrzeba mi tutaj obszarpanych żebraków. Pochodzę z bardzo dobrego rodu i równie znamienici są moi goście. Idź stąd staruchu, albo poszczuję cię psami – powiedział gospodarz i zatrzasnął przed nim drzwi. Żaden z weselnych gości nie ujął się za wędrowcem.

Nie takiej gościny spodziewał się strudzony starzec. Zasmucony, ruszył dalej, gdzie oczy poniosą.
Na rozstajach dróg dogoniła go młoda dziewczyna.
– Mam dla ciebie trochę ryżu dziadku – rzekła – nie mogę ci dać dużo, bo tylko tyle udało mi się wynieść. Pan mój jest bardzo skąpym i bardzo złym człowiekiem. Gdyby zauważył, że wynoszę jedzenie, straciłabym pracę.
– Dobre masz serce dziewczyno. Powiedz, jakie masz najskrytsze marzenie, a ja postaram się je spełnić – staruszek uśmiechnął się do dziewczyny, patrząc na jej twarz pokrytą bliznami.
Speszona służka opuściła głowę.
– Nie wiem, czy możesz spełnić moje życzenie. Widzisz przecież moje blizny. Odkąd je posiadam, moim jedynym marzeniem jest mieć gładką skórę, tak jak inne dziewczyny we wsi – wyszeptała, a po jej pokrytej bliznami twarzy zaczęły płynąć łzy.
– Nie płacz już – poprosił staruszek. – Idź, obmyj sobie twarz w tym oto strumieniu i bądź dobrej myśli.
Dziewczyna poszła do strumienia. Nie mogła przecież zapłakana wrócić do weselników. Jak wielka jej była radość, kiedy umywszy twarz zobaczyła, że blizny zniknęły. Z tafli wody spoglądało na nią odbicie pięknej dziewczyny.
– To jest podziękowanie za twoje dobre i wrażliwe serce – rzekł rozpromieniony starzec i ruszył w dalszą drogę.

Dziewczyna wróciła do swoich obowiązków.
Możecie sobie wyobrazić, jak wielkim zaskoczeniem było dla gości weselnych, kiedy zobaczyli usługującą im śliczną dziewczynę, która jeszcze tak niedawno ze spuszczoną głową podawała im jadło i napitki.
Nie miała wyjścia i musiała opowiedzieć całą historię, jaka się wydarzyła. Nikt nie miał wątpliwości, że były to czary. Dlatego każdy chciał z nich skorzystać. Wszyscy tłumie wybiegli na poszukiwanie starca. Kiedy go znaleźli, siłą przyprowadzili do domu i ugościli po królewsku.
Pomyśleli, że teraz mogą już prosić o wszystko czego pragną – o zdrowie, urodę, bogactwo. Życzeń było tyle, ilu było weselnych gości.
Starzec podziękował za gościnę i tak jak dziewczynie polecił weselnikom umyć się w strumieniu. Wszyscy, przepychając się między sobą, weszli do strumienia. Jak wielkie było ich zdumienie, kiedy po chwili ciała ich pokryły się sierścią, a z tyłu zaczęły im rosnąć długie ogony. Nie minęło wiele czasu, jak po gościach weselnych nie było ani śladu, a nad strumieniem pozostała tylko gromada rozwrzeszczanych małp.
– Oto moje podziękowanie za wasze obłudne serca – powiedział wędrowiec i ruszył przed siebie tam, gdzie go oczy poniosą.
9. Wspólna rozmowa na temat bajki:
– Dlaczego gospodarz wesela nie przyjął starca?
– Kto nakarmił biednego podróżnika?
– W jaki sposób starzec podziękował młodej dziewczynie za garstkę ryżu?
– Dlaczego starzec nagrodził dziewczynę, a ukarał gości weselnych i gospodarza wesela?
10. Praca plastyczno-techniczna „ Mój indiański pióropusz”. Dziecko wykonuje pióropusz, karta pracy dostępna w załączniku.

Do pobrania: karta pracy 2.06

Zajęcia 2 czerwca 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Dzień dobry „Smerfy”.
Temat: Mój kolega z Afryki.
1. Zaczniemy od zabawy ruchowej „Aseja bum czika bum”.
Aseja bum, czika bum Klaszczą w dłonie uda, dłonie uda
Aseja bum, czika bum jw.
Bum czika raka. Klaszczą w dłonie trzy razy
Bum czika raka. Jw.
Czika raka, czika raka bum Klaszczą w dłonie cztery razy i raz w uda
Dzieci stoją przed rodzicem i jak echo powtarzają po nim słowa i ruchy. Za pierwszym razem powtarzają tylko ruchy.
2. Piosenka Majki Jeżowskiej pt. „Wszystkie dzieci nasze są”. Pobawcie się przy niej, potańczcie i spróbujcie zaśpiewać.
https://www.youtube.com/watch?v=d_vuxQ-9iVQ
3. Zabawa dydaktyczna pt. „Dzieci świata” – oglądamy fotografie i rozmawiamy
o różnicach w wyglądzie między dziećmi ze zdjęć, a nami. – poznajemy wygląd dzieci z innych krajów.
Jeśli macie w domu globus lub mapę, popatrzcie jakie są kontynenty, kraje. Wszędzie mieszkają dzieci, jednak niektóre różnią się od was wyglądem i kulturą. Zobaczcie gdzie mieszkają Eskimosi, Chińczycy, Afrykańczycy, Rosjanie… itd.
Do pobrania: ilustracje 2.06

4. Prace plastyczne.
• Wykonajcie afrykańską maskę dowolnym sposobem. Można korzystać z moich propozycji.
• Pokolorujcie kolorowankę mazakami
Do pobrania:karta pracy 2.06
Zajęcia 1 czerwca 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Temat: Nasze miejsce w świecie i nasze prawa.
1. Zabawa rozluźniająca pt „Pokaż proszę”. Dziecko wykonuje polecenie rodzica:
POKAŻ PROSZĘ
pokaż proszę gdzie masz oczy,
gdzie masz uszy,
a gdzie nos,
pokaż rękę,
pokaż nogę,
gdzie na głowie rośnie włos?
podnieś rękę
tupnij nogą
kiwnij głową „tak” lub „nie”
klaśnij w ręce
skocz do góry
i uśmiechnij się!
2. Oglądanie zdjęć dzieci: dziewczynek i chłopców z różnych kontynentów. Rodzic zadaje pytania:
– Czy dziecko jest człowiekiem?
– Czy dorosły człowiek był kiedyś dzieckiem?
– Co oznacza słowo prawo?
Rodzic wyjaśnia dziecku, że są na świecie rzeczy jednakowe dla wszystkich ludzi to są prawa. Każdy człowiek ma swoje prawa, normy, które go chronią i pozwalają funkcjonować w społeczeństwie, państwie. Prawo to znaczy, że komuś coś wolno lub czegoś nie wolno, stara się odpowiedzieć na pytania rodzica:
– Czy na świecie (w przedszkolu w domu podczas zabaw) można działać bez praw?
– Co działoby się gdyby ludzie nie przestrzegali prawa? (chaos, bałagan, zamieszanie)
Po wstępnym dialogu z dzieckiem rodzic wysuwa wniosek:
„Prawa człowieka zaczynają się od praw dziecka”. Czasami dorośli zapominają o prawach dziecka lub nie traktują ich poważnie. Warto jest zapoznać się z nimi i znać swoje prawa. Świat należy do wszystkich ludzi i należy ich przestrzegać (trzeba je szanować).
3. Zabawa ruchowa „Przyjaciele”, przy piosence Majki Jeżowskiej „Wszystkie dzieci nasze są”, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=gCoFVxMit4o dziecko tańczy w dowolny dla siebie sposób po całym pokoju, na przerwę w muzyce wita się na różne sposoby z rodzicem, rodzeństwem ( podając rękę, poklepując się po ramieniu, głaszcząc po głowie, przytulając się, itp.).
4. Kolorowanie baloników według załączonego wzory. Karta pracy dostępna w załączniku.
5. Słuchanie wiersza „O prawach dziecka” Marcina Brykczyńskiego. Zwrócenie uwagi dziecka, jakie prawa przedstawione są w wierszu:
Niech się wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym,
Że dziecko to także człowiek,
Tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
Którym za to należą się brawa,
Chcąc wielu dzieci los zmienić,
Spisali dla was mądre prawa.
Więc je, na co dzień i od święta,
Spróbujcie dobrze zapamiętać.
Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,
A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.
Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić wyzywać,
I każdego mogę na ratunek wzywać.
Jeśli mama albo tata, już nie mieszka z nami,
Nikt nie może mi zabraniać spotkać ich czasami.
Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
Mogę żądać, aby każdy uznał moje prawa
A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.
Tak się tu w wierszu poukładały, prawa dla dzieci na całym świecie,
Byście w potrzebie z nich korzystały najlepiej jak umiecie.
Rozmowa na temat przeczytanego wiersza. Dziecko odpowiada na pytania:
– Co to są prawa?
– Kto ma swoje prawa?
– Jakie prawa mają dzieci?
– Czy potrzebne są prawa dla dzieci?

6. Oglądanie karty pracy przedstawiającej prawa dziecka. Karta pracy dostępna w załączniku. Następnie dziecko słucha piosenki Małej Orkiestry Dni Naszych, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=Mudintn3BM4 .
7. Zwrócenie uwagi dziecku, że ma nie tylko prawa, ale i obowiązki. Dziecko ogląda obrazki przedstawiające, jakie ma obowiązki, zastanawia się co mógłby jeszcze robić, jaki jeszcze może mieć obowiązek? Karta pracy dostępna w załączniku

8. Ewaluacja – zabawa pt. „Tak – nie”. Rodzic zadaje dziecku pytania:
– Mam prawo uderzyć kolegę, kiedy on uderzył mnie pierwszy,
– Nie muszę pomagać rodzicom,
– Mam prawo płakać, kiedy jest mi bardzo smutno,
– Mam prawo nic nie robić na zajęciach zawsze, kiedy mam na to ochotę,
– Mam prawo bawić się z kim chcę,
– Mam prawo zaglądać do cudzych szuflad,
– Mam prawo powiedzieć, że mam zły humor,
– Mam prawo do kontaktów z mamą i tatą chociaż rodzice nie mieszkają razem,
– Mam prawo zniszczyć kolegi/żanki rysunek, jeżeli mi się nie podoba to co namalował/a,
– Mam prawo do zabawy po zajęciach.
9. Zabawa integracyjna „Mały człowiek”. Dziecko ilustruje ruchem treść wiersza:
Mały człowiek, duża sprawa. (dziecko przykuca, wstaje i zatacza rękami koło)
Mały człowiek ma swe prawa. (dziecko rękami wskazuje siebie)
Strzegąc praw tych należycie, (dziecko krzyżuje ręce i przykłada do siebie)
układamy dziecku życie. (dziecko klaszcze, a następnie wita się przez podanie ręki z rodzicem/rodzeństwem).
10. „Zabawa uspokajająco – wyciszająca” – ćwiczenia oddechowe. Dziecko wykonuje ćwiczenia oddechowe : głęboki wdech nosem – wydech ustami wymawiając przy tym różne głoski (coraz głośniej, coraz ciszej).
11. Praca plastyczno – techniczna „Moja chmurka marzeń”, dziecko wzorując się na chmurkach, dostępnych na karcie pracy wykonuje swoją, niech się bawi kolorami.

Do pobrania: karty pracy 1.06

Zajęcia 1 czerwca 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witacie „Smerfy”!
Kochane przedszkolaki! Dziś jest wyjątkowy dzień na który zawsze czekają wszystkie dzieci! Dziś jest „Dzień Dziecka”! Dlatego w tym dzisiejszym dniu radości, życzę 100 lat pomyślności. Niech Wam życie w szczęściu płynie, niech Was radość nie ominie! Dziś chcę złożyć Wam życzenia, szczęścia, zdrowia, powodzenia. Niech Wam słońce jasno świeci, i w radości dzień przeleci. Niech odejdą smutki troski, by nastąpił dzień radości. Te życzenia choć z daleka, płyną niby wielka rzeka. I choć skromnie ułożone, są dziś dla Was przeznaczone. Wszystkiego najlepszego kochani!


Temat: Dzień Dziecka, jakie są moje prawa i obowiązki?
1. „Jakie są moje prawa i obowiązki?” – rozmowa na temat praw i obowiązków dziecka.

„O oprawach dziecka” Marcin Brykczyński.
Niech się wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym,
Że dziecko to także człowiek,
Tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
Którym za to należą się brawa,
Chcąc wielu dzieci los odmienić,
Stworzyli dla Was mądre prawa.
Więc je na co dzień i od święta
Spróbujcie dobrze zapamiętać:

Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,
A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.

Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.

Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać,
I każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.

Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami,
Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.

Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.

Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa,
A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.

Tak się tu w wiersze poukładały
Prawa dla dzieci na całym świecie,
Byście w potrzebie z nich korzystały
Najlepiej, jak umiecie.
2. Posłuchajcie piosenki Majki Jeżowskiej pt. „Wszystkie dzieci nasze są”. Pobawcie się przy niej, potańczcie i spróbujcie zaśpiewać.
https://www.youtube.com/watch?v=d_vuxQ-9iVQ
3. Karty pracy. Pokoloruj obrazek.

Do pobrania: karty pracy 1.06
Zajęcia 29 maja 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Dzień dobry Smerfy!
Dzisiaj ostatni temat związany z Waszą rodziną, spędzimy ten czas aktywnie, czyli zdrowo, zachęcie mamę, tatę, rodzeństwo do wspólnej zabawy, pamiętajcie „RUCH TO ZDROWIE”
Temat: Zabawy sportowe mojej rodziny.
1. Rozgrzewka sportowa całej rodziny, wspólne wykonywanie ćwiczeń rozciągających:
– Głowa- krążymy głową raz w prawo, raz w lewo. Schylamy głowę w przód i w tył, następnie na boki.
– Ramiona – Kręcimy ramionami w przód, w tył, najpierw obiema rękami razem, potem każdą
z osobna oraz na przemian .
– Nadgarstki i staw skokowy – złączany dłonie i kręcimy nadgarstkami oraz stajemy na jednej nodze, a druga dotyka palcami ziemi i kręci kółka(jednocześnie wykonujemy kręcenie nadgarstkami i stawem skokowym).Później zmieniamy nogę na której stoimy na tą która wykonywała obroty.
– Tułów – rozgrzewamy go poprzez krążenia i skłony (bardzo ważne ćwiczenia przed siłownią).
2.Dziecko słucha wiersza „Elementarz sportowy” (Edyta Pawlak):
Każde dziecko o tym wie:
Chcesz być zdrowy – ruszaj się!
Sport to bardzo ważna sprawa.
Są reguły, jest zabawa.
Jest dyscyplin co nie miara,
część z nich nowa, a część stara.
Od wędkarstwa, sztuk łowieckich,
od antycznych igrzysk greckich,
poprzez dzieje, poprzez lata
aż do współczesnego świata.
Każdy znajdzie coś dla siebie
Sprawdź, co dobre jest dla ciebie.
Może rolki, koszykówka,
rower, piłka lub siatkówka,
szachy, judo czy pływanie
taniec, skoki, żeglowanie
biegi, sanki i łyżwiarstwo,
hokej, snowboard czy narciarstwo?
Może tenis lub karate?
Namów mamę, siostrę, tatę.
Również dla twojego brata
dobrodziejstwa sportów świata:
refleks, sprawność, orientacja,
walka i rywalizacja.
Ważna jest też ta zasada
(to zaleta jest, nie wada):
nie są ważne tu medale,
lecz jak ćwiczysz – czy wytrwale,
czy szanujesz przeciwnika.
Jaki jesteś, stąd wynika!
Sport nauczyć może wiele.
Zdrowy duch jest w zdrowym ciele,
a z wszystkiego jedna racja:
górą sport i rekreacja!
3. Rozmowa na temat wiersza, dziecko odpowiada na pytania:
– Kto zachęcał dzieci do uprawiania sportu?
– Dlaczego należy uprawiać sport?
– Co ważne jest w uprawianiu sportu?
– W jaki sposób powinniśmy traktować przeciwnika w sporcie?
– Co to znaczy zasada ,,fair, play”?
4. Dziecko patrząc na kartę pracy ma rozpoznać co najmniej 5 różnych dyscyplin sportowych. Karta pracy dostępna w załączniku.
5. Swoboda rozmowa na temat ulubionego spędzania wolnego czasu z rodziną. Dziecko wybiera obrazek, który najbardziej mu odpowiada, jako wspólne, rodzinne spędzenie wolnego czasu. Karta pracy dostępna w załączniku.
6. Uważne oglądanie bajki „Bolek i Lolek, Sportowcy”, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=m8rWKU1X4SU . Rodzic zwraca dziecku uwagę, żeby przyjrzało się zachowaniu bohaterów, ponieważ po filmie postara się je ocenić.
7. Dziecko ma połączyć piłki z ich bramkami, robi to po wyznaczonej linii z kropek starając się jednocześnie nie odrywać rączki od kartki. Karta pracy dostępna w załączniku..
8. Zabawa do muzyki ,,Oh Shalow” w opracowaniu B. Strauss, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=ic3U9bym3cQ . Dziecko maszeruje po pokoju wysoko podnosząc kolana, zachęca do zabawy całą rodzinę.
9. Pobawimy się w klaskanie. Słuchając utworu „Marsz Radeckiego”, dostępnego pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=1_rMWk20Lgo , klaszczemy tak, jak jest na nagraniu. Życzę miłej zabawy.

Do pobrania: karta pracy 29.05

karta pracy 29.05 1

karta pracy 29.05 2

Zajęcia 29 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfiki”!
Temat na dziś: Kocham Cię mamo, kocham Cię tato!

1. Rysunek Mamy” – piosenka o Mamie. Na początek zaśpiewajcie piosenkę i zatańczcie w jej rytm.
https://www.youtube.com/watch?v=n14AtqPWlME

2. „Chcę być jak mama, chcę być jak tata!” – zabawa z elementami pokazywania. Dokończ zdanie: chcę być jak mama, bo… lub chcę być jak tata, bo…. oraz wykonują ruch z tym związany – np. chcę być jak mama, bo mama pięknie maluje. (wykonaj gest malowania pędzlem). Możecie też naśladować swoich rodziców.

3. „Kocham Cię, Mamo! Kocham Cię, Tato!” – praca plastyczna. Przygotujcie farby i kartkę i usiądźcie przy stolikach. Rodzic mówi: Zamknijcie oczy. Za chwilę coś powiem, a Ty spróbuj zobaczyć kolory, które Ci się kojarzą z tym wyrazem: mama. Co widzisz? Jeden kolor? A może jest ich wiele? Czy to są plamy, kolorowe kreski, a może jakieś kształty? Teraz powiem drugie słowo, a Ty zobacz, czy w Twojej wyobraźni pojawiły się nowe kolory lub kształty: tata. Co teraz widzisz? Zapamiętaj ten obraz. Otwórz oczy i za pomocą farb spróbuj namalować to, co sobie wyobraziłeś. Potrzebne będą: kartki, farby, pędzle, kubki z wodą.
4. Wykonaj poniższe karty pracy.
• Pokoloruj obrazek rodziny.
• Zaprowadź dzieci do rodziców zgodnie z zamieszczonym kodem
• Narysuj po śladzie podane figury.

Do pobrania:  karty pracy29.05

Zajęcia 28 maja 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Temat: Moje ukochane rodzeństwo.
1. Wspólne słuchanie piosenki „Moja wesoła rodzina”, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=zC9jbgmeoLc . Dziecko może śpiewa, poruszać się w dowolny dla siebie sposób wyrażając swoją ekspresję ruchową. Po piosence dziecko swobodnie opowiada o czym była wysłuchana piosenka.
2. Dziecko uczy się na pamięć następującego wierszyka dotyczącego dzisiejszego tematu zajęć:
Pomimo upływu lat,
nie jest mi tak bliski,
jak moja siostra,
mój brat.
3. Dziecko samodzielnie stara się odpowiedzieć na następujące pytania:
Kto tworzy Twoją rodzinę?
Czym jest rodzeństwo?
W stosunku do kogo wykazujemy największą troskę, tzn. o kogo się troszczymy?
Jaki powinien być super brat/super siostra?
Co to znaczy być odpowiedzialnym bratem/siostrą?
C różni rodzeństwo od kolegi/koleżanki?
4. Dziecko po zaznaczonych liniach rozcina z niewielką pomocą osoby dorosłej, kartę pracy przedstawiającą rodzinę, następnie przykleja poszczególne elementy obrazka na kartkę papieru tak aby powstał obrazek rodziny. Karta pracy dostępna w załączniku.
5. Wspólne oglądanie bajki „Trzy małe świnki”, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=noxWKSqIxtI . Po obejrzeniu dziecko krótko opowiada o czym była bajka. Stara się odpowiedzieć na pytania?
Co zaważyło na tym, że świnki ocalały?
Jaka była pierwsza, jaka druga, a jaka trzecia świnka?
Dlaczego trzecia świnka pomogła swoim braciom?
6. Dzieci odpowiada na pytania, dotyczące rodzeństwa (jeśli dziecko nie ma rodzeństwa może odpowiadać o swoim wymarzonym rodzeństwie):
Mój brat/ moja siostra czuje się samotny/a, gdy……
Mój brat/moja siostra jest najbardziej szczęśliwy/a gdy……………..
Mojego brata/ moją siostrę najbardziej złości……………..
Moja siostra / brat jest smutna/y gdy…………………………..
Marzeniem mojej siostry/mojego brata jest…………………..
W mojej siostrze/ moim bracie najbardziej podziwiam, lubię…………….
Moja siostra /mój brat powinien popracować nad …………………..
Mojemu bratu/ siostrze życzyłbym ………………..
7. Zabawa ruchowa „Opiekuję się rodzeństwem” (zabawa wg W. Sherborne „Kołyska”).
zabawa polega na bezpiecznym kołysaniu siebie bądź siostrę/brata w lewo i prawo. Jeśli dziecko kołysało siostrę bądź brata następnie następuje zamiana ról.
8. Jak ja bym się zachował? – analogia personalna. Dziecko podaje pomysły rozwiązania sytuacji konfliktowej wśród rodzeństwa.
• Młodsza siostra zepsuła ulubiony samochód brata. Schowała go przed nim i nie przyznała się do tego, co zrobiła. Brat jest bardzo zły.
• Starszy brat sam zjadł cały deser. Siostra, która miała na deser wielką ochotę, jest obrażona.
• Siostra nie może oglądać ulubionej kreskówki, bo młodszy brat bawi się głośno zabawką na baterię. Siostra jest zdenerwowana.
• Młodsza siostra tak głośno bawi się z koleżankami, że brat nie może czytać komiksu. Brat jest smutny.
• Starszy brat jest szczęśliwy, bo koledzy zaproponowali mu wspólną grę w piłkę na boisku. Siostra chciałaby pójść z bratem.
9. Praca plastyczno-techniczna „Moja rodzina”. Dziecko maluje do połowy rolki po papierze toaletowy, dorysowuje, bądź dokleja oczy, dorysowuje usta, nosek i przykleja włosy (mogą być one z włóczki, sznurka, nitek, tasiemki). Figurki mają przedstawiać rodzinę dziecka. przykładowe prace dostępne w załączniku.

Do pobrania załączniki: 28.05

Zajęcia 28 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”
Temat: Zrobię portret taty.
1. Rysunek Mamy” – piosenka o Mamie
https://www.youtube.com/watch?v=n14AtqPWlME
2. Przeczytajcie dziecku opowiadanie „Portret taty” Renaty Piątkowskiej i zachęćcie dzieci, by odpowiedziały na pytania.

Portret taty
Renata Piątkowska

Jak ja lubię rysować. A właśnie wczoraj w przedszkolu nasza pani powiedziała:
– Dzieci, zbliża się Dzień Ojca. Z tej okazji niech każde dziecko namaluje portret swojego taty. Potem oprawimy wasze rysunki w ramki i prezent gotowy. Wszystkie dzieci zabrały się do pracy. Malowały w skupieniu. Niektóre z przejęcia wysunęły nawet koniuszki języków, a inne przygryzały wargi.
– Tomek, zobacz – powiedział Maciek, pokazując swój rysunek.
– Mój tata jest nawet trochę podobny do twojego.
– No chyba tak. Rysunki Wiktora i Szymona też mało się różnią od naszych – stwierdziłem.
– Za to zobacz rysunek Bartka – szepnął Maciek. – On namalował tacie długie włosy i kolczyk w uchu– No to może on się pomylił i narysował swoją mamę – zaciekawiłem się. Inne dzieci też zwróciły uwagę na rysunek Bartka.
– Proszę pani, czy tak może wyglądać tata? – zapytała Ania, wskazując palcem na kartkę
Bartka.
– Jego tata ma dłuższe włosy niż moja mama – zmartwiła się Marta.
– Odczepcie się – zdenerwował się Bartek. – Mój tata ma długie włosy, bo mu się tak podoba.
– Ciekawe, czy on czasem zaplata je sobie w warkoczyki? – chciała się dowiedzieć Ania.
– To nie może być tata – stwierdził Olek – bo panowie nie noszą kolczyków. To na pewno jest jego mama.
– Wcale nie. – Bartek był już bliski łez. – To jest mój tata, a wy się nie znacie!
Pani kazała powiesić dzieciom gotowe rysunki na ścianie. Jednak Bartek schował swój obrazek i nie chciał go już nikomu pokazywać.
– Dzieci – powiedziała pani – tatuś Bartka nosi długie włosy i kolczyk w uchu. Bartek świetnie go namalował, bardzo mi się podoba jego praca. Tata Bartka jest muzykiem, artystą, występuje na scenie. Artyści często ubierają się kolorowo, noszą długie włosy, czasem nawet farbują je na różne kolory. Ale pamiętajcie, że jeśli ktoś wygląda lub ubiera się inaczej, to nie powód, żeby się z niego śmiać lub mu dokuczać. (…)
– Dzieci, jutro w przedszkolu będzie dzień muzyczny. Poznacie różne instrumenty. Zobaczycie, jak się na nich gra. To właśnie tata Bartka opowie Wam wiele ciekawych rzeczy o muzyce.
(…) I rzeczywiście, następnego dnia tata Bartka przyniósł do przedszkola gitarę, harmonijkę, flet i skrzypce. Jakoś nikt nie wspominał już o jego długich włosach i kolczyku w uchu.
Tata Bartka zachęcał wszystkich, by spróbowali zagrać coś na flecie i gitarze. Dzieci były zachwycone, a Bartek pękał z dumy. Już nikt nie śmiał się z jego rysunku, który Bartek nie wiadomo kiedy powiesił obok innych. (…)

Pytania: Co robiły dzieci w przedszkolu? Dlaczego dzieci zainteresowały się rysunkiem Bartka? Kim okazał się tata Bartka? Kim jest wasz tata? Czym się zajmuje? Co lubisz robić ze swoim tatą? W jakie zabawy się razem bawicie?
3. „Będę taki jak tata”- zabawa ruchowa. Dziecko naśladuje czynności wykonywane przez tatę, np.
– tata jeździ samochodem
– tata wbija gwoździe do ściany
– tata gra w piłkę
– tata wkręca żarówkę
– tata pisze na komputerze
– tata czyta gazetę
4. „Opaski indiańskie”- praca plastyczno-techniczna.
Tatusiowie, pomóżcie stworzyć dziecku opaskę indiańską. Wytnijcie pasek z twardszego papieru np. bloku technicznego o szerokości ok. 6 cm. Dopasujcie opaskę na głowę dziecka i połączcie paski ze sobą za pomocą kleju lub zszywacza. Poproście dziecko, by wycięło z papieru kolorowego ozdoby, które przyklei na opaskę. Teraz pora na pióra- możecie użyć gotowych piórek i przykleić je do opaski. Jeśli ich nie macie, wytnijcie je kolorowego papieru. Przykładowe wykonania opaski:


4.”Pobawmy się w Indian”- dziecko ubiera opaskę indiańską i improwizuje indiański taniec do muzyki:
https://www.youtube.com/watch?v=ZKslipdC-sY

Zajęcia 27 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”
Temat: Jak to jest kiedy się ma rodzeństwo.
1. Przyjrzyjcie się poniższej ilustracji.


• Jak nazywają się te wszystkie osoby razem? (to jest rodzina)
• Pokażcie na mężczyznę – a kto to jest? (tata) po czym poznałeś?
• Pokażcie na kobietę – a to kto? (mama) po czym poznałeś?
• Jak myślisz, kim są te dzieci? (to rodzeństwo, chłopiec to brat, dziewczynka – siostra)
• Jeśli dziecko ma rodzeństwo zapytajcie go co najbardziej lubi robić z bratem lub siostrą, jakie są ich ulubione zabawy i dlaczego fajnie jest mieć rodzeństwo.
• Zapytajcie, czy czasami zdarza mu się kłócić z bratem lub siostrą, a jeśli tak, to dlaczego.
2. Zastanówcie się jak miło chcielibyście spędzić czas ze swoim bratem lub siostrą. Gdzie chcielibyście zabrać swoje rodzeństwo, aby sprawić im przyjemność. Być może w góry, nad morze albo na spacer do parku czy do kina lub na lody. Narysuj to. Na obrazku narysuj siebie oraz swoje rodzeństwo oraz sposób w jaki chcielibyście razem spędzić czas. Prześlijcie mi swoje prace.
3. Pobawcie się i poćwiczcie ze swoim rodzeństwem wykorzystując następujący link.
https://www.youtube.com/watch?v=1j8WIR0lsCU

4. A teraz zaproście swoje rodzeństwo do wspólnego oglądania bajki pt. „Trzy Male świnki”.
https://www.youtube.com/watch?v=oY6RizCDfwM

Zajęcia 27 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk

Temat: Tatuś moim bohaterem.
1. Słuchanie wierszyka z okazji pewnego święta.
To jest mój bohater
A wiecie dlaczego?
Posłuchajcie tego:
Ma długie nogi
I w piłkę umie grać.
Przytula mamusię
I kładzie mnie spać.
Gdy sobie nie radzę,
To wołam i jest.
Mój super przyjaciel
Zawsze blisko mnie.
Zgadnijcie dzieciaki
Kto to taki?
Po wysłuchanym wiersza dziecka ma zgadnąć o kim jest mowa w wierszyku.
2. Proszę wydrukować dziecku (lub przerysować) dyplom Super Taty, zadaniem dziecka jest się podpisać na dyplomie i wręczyć go swojemu tatusiowi. Karta pracy dostępna w załączniku.
3. Dziecko samodzielnie próbuje ułożyć życzenia dla swojego tatusia w dniu jego święta, może to być np.: za co go kocha, za co mu dziękuje, kim tatuś jest dla niego, niewielka podpowiedź na pewno będzie dla dziecka pomocna
4. Zabawa „Lusterko”, rodzic mówi: To jest taka gra, zrób tak jak ja:
– kiwanie głową w przód
– kiwanie głową w bok
– łapanie muszek
– ruszanie paluszkami jakby padał deszczyk
– rysowanie kółka w powietrzu
Dzieci naśladują ruchy rodzica.
5. Dziecko ma narysować twarz swojego tatusia, kontury twarzy dostępne w załączniku.
6. Obowiązki poszczególnych członków rodziny. Segregowanie przedmiotów (obrazki) symbolizujących czynności: pranie, prasowanie, robienie zakupów, gotowanie obiadów, prowadzenie samochodu, odkurzanie, trzepanie dywanów, wyrzucanie śmieci, spacer z psem, zmywanie naczyń, malowania np. ścian, robienie drobnych napraw w domu, czytanie dziecku książek, wycierania kurzu. Umieszczanie przez dziecko obrazków pod rysunkiem postaci (mamy, taty , syna córki), które w ocenie dziecka najczęściej je wykonują. Dziecko ma porównać liczebność przyporządkowanych obrazków do danego członka rodziny. Następnie udziela odpowiedzi na pytanie : „Kto z domowników ma najwięcej obowiązków, dzieci czy rodzice?”

27.05a

27.05b
7. Wspólne oglądanie bajki: „Rodzina Treflików – tatuś chory”, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=N6wYNBRfy9g . Wspólna rozmowa z dzieckiem o czym była bajka, kto był chory, jak rodzina Trefików chciała pomóc tatusiowi, co według tatusia mu pomogło że wyzdrowiał?
8 Praca plastyczno-techniczna krawat dla mojego tatusia. Proszę wydrukować dziecku kontury rysunku krawatu (bądź dorysować), dziecko z pomocą rodzica wycina krawat i koloruje, ozdabia, maluje, przykleja, obsypuje brokatem (dziecko samo decyduje jak chce przyozdobić krawat) według własnego pomysłu, następnie przykleja sznurek, tasiemkę. Wykonany krawat wręcz tatusiowi. Przykładowe zadanie oraz kontury krawatu dostępne w załączniku.

Do pobrania: Załączniki 27.05

Zajęcia 26 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry Smerfiki!
Dziś jest wyjątkowy dzień – ŚWIĘTO WSZYSTKICH MAM
Bądźmy w dzisiejszym dniu wyjątkowo mili, dobrzy, grzeczni, Waszym Mamom nie może zejść uśmiech z buzi – postarajcie się.
Edyta Miszkiniuk
1. Wysłuchanie wiersza pt. „Uśmiechnij się mamusiu”:
„Uśmiechnij się, mamusiu,
Dziś taki wierszyk znam –
Dla wszystkich kobiet w świecie,
Dla wszystkich naszych mam.
Życzymy ci serdecznie,
Byś żyła nam sto lat,
By słonko ci świeciło,
Byś kwitła nam jak kwiat.”
2. Swobodna rozmowa na temat wysłuchanego wiersza, dziecko odpowiada na pytanie: „Jakie życzenia ukryły się w wierszyku?”
3. Proszę wydrukować dziecku (lub przerysować) dyplom Super Mamy, zadaniem dziecka jest się podpisać na dyplomie i wręczyć go swojej mamusi.
4. Dziecko samodzielnie próbuje ułożyć życzenia dla swojej mamusi w dniu jej święta, może to być np.: za co ją kocha, za co jej dziękuje, kim mama jest dla niego, niewielka podpowiedź na pewno będzie dla dziecka pomocna
5. Dziecko ma pokolorować załączone bransoletki dla mamy według załączonego wzoru, przykładowo bransoletka ma następujące kolory perełek: żółty – czerwony – żółty, tak samo dziecko koloruje pozostałe perełki. Karta pracy dostępna w załączniku.
6. „Rosną sobie kwiatki” – zabawa ruchowa, dziecko ilustruje wzrost kwiatków przy muzyce od pozycji przysiadu podpartego do pozycji stojącej z ramionami wzniesionymi w górę, następnie może się kołysać, tańczyć, tak jak płatki kwiatów są poruszane przy delikatnym wietrze, melodia dostępna pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=zb4uSjaoxq8
7. „Kwiatki mamy” – zagadka matematyczna. Dziecko dowiaduje się, że mama dostała piękny bukiet kwiatów, który skała się z 6 kwiatków i chce je ułożyć w dwóch wazonach, ale tak aby było w każdym wazonie po tyle samo kwiatków. Jak może je podzielić?
8. Praca plastyczno-techniczna. Dziecko dziurkaczem wycina kółeczka (w przypadku braku dziurkacza można powydzierać kawałki papieru), które nakleja na narysowane i pomalowane klejem serce. Następnie dokleja kawałek sznurka, tasiemki. Laurkę wręcza swojej mamusi. Przykładowa praca w załączniku.

Do pobrania: Zał.26.05

Zajęcia 25 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
1. Wprowadzenie do tematu dzisiejszych zajęć słuckie piosenki „Moja wesoła rodzinka”, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=9CAEhPUDlA4 , dziecko może śpiewać, może swobodnie tańczyć.
2. Rodzic czyta dziecku wiersz „Moja rodzina” autorstwa Bożeny Forma:
Moja rodzina
to ja, mama, tata.
Mam też siostrę Alę
i młodszego brata.
Siostra jest wysoka,
czarne włosy ma,
a braciszek mały
skończył latka dwa.
Wspólne zabawy,
wspólne spacery.
Zimą na narty
latem rowery.
Czas wolny zawsze
razem spędzamy,
bardzo się mocno
wszyscy kochamy.
3. Rozmowa na temat wiersza, rodzic zadaje dziecku pytania:
– o czym był utwór?
– co to znaczy „rodzina”?
– z ilu osób składa się nasza rodzina?
– jakie imiona noszą twoi dziadkowie?
4. Zabawy słowne – zgadywanki – rodzic zaczyna zdanie, a dziecko ma je dokończyć:
Mama i tata to twoi… (rodzice)
Problem to niezwykle łatwy: kim jest dla ciebie tata twojego taty? (dziadek)
Jak nazywamy mamę twojego taty? (babcia)
Zagadka to trudna – ale my odpowiedź znany – kim jest dla mnie mama mojej mamy ? (babcia)
5. Praca poznawcza – obserwacja i kojarzenie. Zagadki dźwiękowe „Co słychać w domu?” ̶ uczeń rozpoznaje odgłosy różnych czynności wykonywanych w domu (każdego dźwięku dziecko słucha po minucie):
– dźwięk miksera https://www.youtube.com/watch?v=_BMEVG2_iws
– dźwięk suszarki do włosów https://www.youtube.com/watch?v=fb_9Vse8QJg
– dźwięk odkurzacza https://www.youtube.com/watch?v=toHZf3Y9Uls
6. Kończenie zdań przez dziecko, które rozpoczął rodzic:
Moi rodzice są kochani, bo…
Lubię być w domu, bo…
Pomagam rodzicom w…
7. Dziecko ma dorysować buzie i pokolorować postacie, karta pracy dostępna w załączniku.
8. Pieczenie ciasta – zabawa ilustrowana ruchem wg. Klanza:
Gotowanie i pieczenie w domu.
Lewą ręką trzymamy miskę z ciastem, a prawą ręką ucieramy ciasto.
Otrzepujemy ręce z mąki.
Zaczynamy wybijać jajka: (powtarzamy kilka razy)
– prawą ręką sięgamy za lewe ramię – bierzemy jajko
– rozbijamy je o ramię – mówimy „puk”
– wlewamy do miski – mówimy „chlup”
– wyrzucamy skorupki lewą ręką za prawe ramię – mówimy „siup”
Ugniatamy ciasto, wyrabiamy.
Rozwałkowujemy ciasto przed sobą obiema rękami.
Ozdabianie ciasta kremem – składamy dłonie w piąstki, jedna na drugą, a palce rąk energicznie otwieramy. Posypujemy ciasto bakaliami. Częstujemy osoby siedzące po prawej i po lewej stronie. Możemy wykorzystać prawdziwe ciasto lub ciasteczka.
9. Dom moich marzeń – Ćwiczenia dramowe przy muzyce relaksacyjnej, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=Eh_dH40FRhc . Dziecko kładzie się wygodnie na kocyku na dywanie. Rodzic prosi aby dziecko zamknęło oczy i zaprasza je do wędrówki po domu marzeń, po jego pomieszczeniach. Zadaje pytania w trakcie tej wędrówki.
– Gdzie jesteś? – Co tam robisz?
– Co znajduje się dookoła ciebie?
– Jakie widzisz przedmioty?
– Który najbardziej ci się podoba?
– Co widzisz za oknem? Czy ten widok ci się podoba? Dlaczego?
– Kto oprócz ciebie jest teraz w tym domu?
– Kto mieszka z tobą w tym domu?
– W jakim kolorze są ściany?
– Jak czujesz się w tym domu? Dlaczego?
– Czy chcesz tam zostać? Dlaczego?
10. Praca plastyczno – techniczna, dziecko przy pomocy rodzica wycina domek i rodzeństwo, przykleja poszczególne elementy na kartkę papieru i koloruje obrazek. Karta pracy dostępna w załączniku.

Do pobrania: Zał. 25.05

Zajęcia 25 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Dzień dobry „Smerfy”!
Kochani już jutro ważny dzień. Będziemy świętować „Dzień Mamy”. Dlatego przez najbliższe dni zajmiemy się tematem rodziny. Wiem, że bardzo kochacie swoje Mamy. Pamiętajcie, aby jutro z samego rana złożyć swoim Mamom życzenia, mocno je wyściskać, wycałować. A teraz zapraszam do wspólnej pracy i nauki.
Temat: Kwiatek dla mamy.
1. „Rysunek Mamy” – piosenka o Mamie. Posłuchajcie piosenki i nauczcie się słów tej pięknej piosenki.
https://www.youtube.com/watch?v=n14AtqPWlME

Uśmiech, oczy, złote włosy…
Mamę łatwo narysować!
Żeby jej nie było smutno,
muszę mamie kogoś dodać!

Refren: Mama z lodami,
mama z kanapą,
lecz najpiękniejsza
jest mama z tatą! x2

Może dorysować słonia?
Grubą książkę dać pod drzewem?
Albo piłkę lub skakankę?
Trudna sprawa,
sama nie wiem!

Refren: Mama z lodami,
mama z kanapą,
lecz najpiękniejsza
jest mama z tatą x2

Klipsy, szpilki, bluzka biała
narysuje mamę z marzeń
żeby mama się nie bała
muszę ją postawić w parze

Refren: Mama z lodami,
mama z kanapą,
lecz najpiękniejsza
jest mama z tatą x3

2. Słuchanie opowiadania Prezent dla mamy.
Pewnego majowego dnia Kasia wybrała się na spacer do parku, aby pooddychać świeżym, wiosennym powietrzem. Pomyślała też, że w parku kwitną piękne wiosenne majowe kwiaty, takie jak bzy oraz konwalie.
Padał drobny deszczyk, ale Kasi w ogóle to nie przeszkadzało. Ubrała ciepły sweter, palto z kapturem i gumowce. Deszcz wcale jej nie zmoczył. Gdy tak szła chodnikiem, spotkała koleżankę – Zosie.
– Cześć Zosia – zawołała już z daleka Kasia..
– Cześć!
– Dokąd idziesz tak ubrana?
– Biegnę do kwiaciarni.
– Po co? – zapytała zdziwiony Kasia.
– Zapomniałaś? Przecież jutro jest Dzień Matki. Chcę swojej mamie zrobić prezent już wczesnym rankiem. Gdy się obudzi wręczę jej ulubione kwiaty – konwalie.
– To prawda, zapomniałam. Ja zrobię dla mamy piękną laurkę.
– Zosia, przecież ty jesteś mokra, masz mokre buty – zauważyła Kasia.
– Nnnoooo… trochę mi zimno – odparła zawstydzona koleżanka – Apsik!
– Twój parasol ma dziury, deszcz kapie ci na nos.
– Mamie zamiast prezentu dostarczysz zmartwienia, jak się rozchorujesz!
– Masz rację – zmartwiła się Zosia. – Pobiegnę szybko do kwiaciarni, a później do domu, to mniej zmoknę! Cześć!
– Cześć!
Zosia pobiegła raz po raz wpadając do kałuży. Była cała mokra. Rankiem
następnego dnia wręczyła mamie konwalie i złożyła życzenia. Mama ucałowała serdecznie swoją córeczkę i ułożyła do łóżka, bo… Zosia miała katar i gorączkę.
Kasia zaś posłuchała w parku śpiewu ptaków, zobaczyła pięknie kwitnące i pachnące stokrotki i fiołki. Po powrocie do domu zrobiła z czerwonego kartonu śliczną laurkę w kształcie serduszka. Narysowała na niej fiołki. Następnego dnia wręczyła swojej mamie. Później odwiedziła swojego chorego kolegę Tomka.

2. Rozmowa na temat opowiadania:
· Gdzie wybrała się Kasia?
· Kogo Kasia spotkała w parku?
· Gdzie biegła Zosia?
· Dlaczego Kasia była zaskoczona widokiem Zosi?
· O jakim święcie jest mowa w opowiadaniu?
· Jakie kwiaty najbardziej lubiła mama Zosi?
· Jakie inne kwiaty majowe spotkały dziewczynki?
4. Znajdź różnice na obrazku. Pokoloruj ilustrację z lewej strony.
Do pobrania: 25 maj

3.Wykonajcie laurkę dla mamy. Możecie ją pokolorować kredkami lub wykleić plasteliną lub bibułą bądź wykonać wydzierankę. Pięknie ozdobioną laurkę wręczcie swojej mamie.
Zajęcia 22 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”
Temat: O czym opowiada nam muzyka?
1. Posłuchajcie dwóch utworów muzycznych. Zamknijcie oczy i wczujcie się w muzykę
Pierwszy utwór – „ W grocie króla gór” Edvarda Griega
Drugi – „Marzenie” Roberta Schumana

https://www.youtube.com/watch?v=Mp2EMdRWZE0
https://www.youtube.com/watch?v=HrBMrTH2Jh4

W czasie słuchania dziecko wyobraża sobie, o czym opowiada dany utwór. Po wysłuchaniu muzyki rysuje to, co sobie wyobraziło.

2. Impresje ruchowe do utworu muzycznego. Słuchając podanych utworów, spróbuj zatańczyć wykorzystując swoją wyobraźnię.
3. „Muzykujemy” – gra na instrumentach dostępnych w domu.
4. „Teraz czuję, jak pada deszcz” – malowanie w rytm muzyki Fryderyka Chopina Preludium desz¬czowe op. 28 nr 15.

Będą potrzebne farby, pędzel i biała kratka

. https://www.youtube.com/watch?v=SoteyAXuEKY

Włączamy utwór Fryderyka Chopina Preludium deszczowe. Mówimy, że ten utwór opowiada o padają¬cym deszczu.
W czasie słuchania utworu dziecko maluje już farbami po kartce. Dostosowuje dotknięcia pędzla do tempa i natężenia utworu. Gdy utwór grany jest głośniej, dziecko mocniej przyciska pędzel do kartki. Dziecko tworzy swój deszczowy obraz, cały czas słuchając Preludium deszczowego.
Zajęcia 22 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry kochane Smerfy!
Dzisiaj ostatni dzień omawiamy temat o emocjach, strachu, przy okazji troszeczeczkę poćwiczymy.

Temat: Hałaśniaki – opowieść o „groźnych” dźwiękach.
1. Ćwiczenia rozluźniające wg K. Wlaźnik
– Zabawa orientacyjno – porządkowa: Kot jest, kota nie ma. Dziecko stoi na środku pokoju. Na zawołanie „Kot jest!” – dziecko – myszka przysiada, obejmuje kolana, głowa na kolanach. Na zapowiedź „Kota nie ma!” – myszka wyskakuje w górę i cicho biega w różnych kierunkach.
– Czworakowanie: „Kot wspina się po drabinie”. Marsz na czworakach w różnych kierunkach. Na polecenie dziecko zatrzymuje się w przysiadzie podpartym i powoli prostuje do stania, przebierając rękoma ( kot wspina się po drabinie).
2. Rozmowa rodzica z dziecka. Rodzic zadaje dziecku pytanie: Czy zdarza Ci się czegoś bać, ale wstydzisz się do tego przyznać? Czy zdarzyło Ci się bać jakichś dźwięków? Dziecko swobodnie odpowiada, proszę dać mu chwile na zastanowienie.
3. Dziecko słucha następujących nagrań:
– skrzypiąca podłoga https://www.youtube.com/watch?v=OTrZA2gy7l8
– dźwięk budzika https://www.youtube.com/watch?v=Tu5zbBESF5w
– odgłosy burzy https://www.youtube.com/watch?v=IphwFXCjbFQ
– odgłosy dzięcioła https://www.youtube.com/watch?v=Xuf6bM8f75E&pbjreload=10
Zadanie dziecka polega na próbie odgadnięcia co to za dźwięki, rodzic tłumaczy dziecku, że są to dźwięki spotykane na co dzień, nie ma co się ich bać.
4. Rodzic zadaje dziecku pytania:
– Pokażcie jak wygląda osoba która się boi, jak ty wyglądasz?
– Co robisz, jak się boisz?
– Gdybyś kogoś chciał przestraszyć, to jakby to wyglądało?
5. Dziecko zamyka oczy, słucha dźwięków zwierząt dostępnych pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=hNSYN4ZHMOU, jego zadanie polega na odgadnięciu ich nazw, co najmniej czterech. Po wysłuchaniu nagranych dźwięków proszę jeszcze raz dziecku puścić nagranie, tym razem może oglądać obrazki.
6. „Celne rzuty” – zabawa ruchowa z elementami rzutu. Dziecko ma pięć kulek/piłek wykonanych ze starych gazet, zniszczonych kartek itp. Na dywanie są dwie obręcze, wykonane z włóczki, może to być także hula-hop. Dziecko rzuca piłeczką do obręczy, liczy ile piłeczek jest w kręgu.
7. Zestaw ćwiczeń ruchowych. „Moje odczucia” – rodzic rozkłada na podłodze kartki w trzech kolorach (kolor czerwony – złość, zielony – smutek, żółty – radość) w różnych częściach pokoju. Tłumaczy dziecku jaki kolor kartki co oznacza, włącza utwór Piosenka o beksie, dostępnej pod adresem mailowym: https://www.youtube.com/watch?v=PeYcxLa31hY Gdy słychać muzykę, dziecko poru¬sza się swobodnie po pokoju. Gdy muzyka milknie, rodzic mówi np. radość, a zadaniem dziecka jest stanąć na kartce według koloru danego odczucia, dziecko gestem i ruchem pokazuje uczucia, które kartka symbolizuje. Na ponowny dźwięk muzyki, dziecko swobodnie biega dalej po pokoju. Zabawa trwa do momentu wykorzystania wszystkich kolorów.
8. Dziecko łączy maskotkę z jej cieniem. Karta pracy dostępna w załączniku.zał.22.05
9. Praca plastyczno-techniczna „Myszka”. Dziecko macza w farbie kciuk i odciska go na kartce papieru. Następnie może dorysować co chce, np. oczy, uszy, ogon. Przykładowe myszki dostępne w załączniku.zał.2 22.05

Zajęcia 21 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”!
Temat: Jak śmiesznie wygląda strach!
1. Utrwalenie piosenki pt. „Piosenka o beksie”
https://www.youtube.com/watch?v=PeYcxLa31hY
2. „Kto może nam pomóc, gdy się boimy?”
Rozmowa na temat sposobów radzenia sobie ze strachem na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania R. Piątkowskiej „Zły sen”
Zły sen, Renata Piątkowska
Jak ja nie lubię, gdy śni mi się ten pies. Jest duży, czarny i zły. Stoi na mojej drodze i warczy. Gdy unosi górną wargę, widać białe, ostre kły. Ale najgorsze są jego oczy, niespokojne i błyszczące. Śledzi nimi każdy mój ruch. We śnie na widok tego psa ogarnia mnie taki strach, że nie mogę uciekać ani wzywać pomocy. Mogę tylko płakać, więc robię, co mogę. Tej nocy znowu czarny pies pojawił się przede mną. Wydawał się większy i bardziej groźny niż zwykle. Przysłoniłem oczy ręką, żeby go nie widzieć, i głośno zapłakałem. Obudził mnie głos taty: – Tomku, to tylko zły sen. Już dobrze syneczku. Śnił ci się ten pies, prawda? – Tak, to znowu on – chlipałem. – Tato, zostań ze mną. Jak będziesz blisko, to on nie wróci. Będzie się bał – poprosiłem. – W porządku – tata uśmiechnął się i otulił mnie pierzyną. Bałem się tego psa, więc pomyślałem, że najlepiej będzie, jak nie zmrużę już oka do rana. Ledwo tak postanowiłem, natychmiast zasnąłem. Pies też chyba zasnął, bo tej nocy nie pojawił się już w moim śnie. Nie dał jednak o sobie zapomnieć, bo cały czas słyszałem jego ponure warczenie. Co gorsza, słyszałem je również rano, gdy się już obudziłem. Dopiero po chwili dotarło do mnie, że ten okropny dźwięk wydaje z siebie mój tata. Okryty kocem, chrapał w fotelu tuż obok mojego łóżka. Nie do wiary, że można spać i jednocześnie tak strasznie hałasować – pomyślałem i cichutko wymknąłem się z pokoju. W kuchni krzątała się mama. Zanim postawiła na stole śniadanie, opowiedziałem jej mój sen. Na koniec dodałem: – Ten pies jest paskudny i nie wiem, czemu ciągle się mnie czepia.
– Wiesz, w tej sytuacji dziwię się, że nie poprosiłeś o pomoc Zmorka. – mama pokręciła głową z niedowierzaniem. – Kto to jest ten Zmorek? – spytałem zaskoczony. – Och, Zmorek to taka dziwna postać. Najbardziej ze wszystkiego przypomina jamnika. Wielkiego, latającego jamnika. Z aksamitnymi skrzydłami, okrągłym brzuszkiem i wąskim pyszczkiem. Nie jest piękny, ale bardzo pożyteczny. Zmorek zjada złe sny. Na zawołanie pożera je, jakby to był makaron. Wciąga koszmary i zjawy, nawet te najdłuższe i najstraszniejsze. Mlaska przy tym i niestety czasem mu się odbija, ale wtedy po złych snach nie ma już ani śladu. A Zmorek krótkimi łapkami gładzi brzuszek i już rozgląda się za następnym nieszczęśnikiem, którego męczą nocne zmory. Dlatego gdy następnym razem przyśni ci się ten okropny pies, to zawołaj: „Zmorku, tutaj!”, a on nadleci w jednej chwili. Zje twój zły sen, jakby to było ciastko z kremem. Wiem, co mówię, bo sama też nie raz wzywałam Zmorka i nigdy nie zawiódł. – Tobie, mamusiu, też śnił się czarny pies? – spytałem zdziwiony. – No, niekoniecznie pies. Śniły mi się inne okropieństwa. –Jakie? Jakie? – chciałem wiedzieć. Na przykład, że wygrałeś konkurs na najbardziej upartego chłopczyka na świecie. Albo, że w twoim przedszkolu wydano zakaz gotowania zupy jarzynowej, a dzieci karmiono wyłącznie chipsami i czekoladą – wyliczała mama. – Ale to nie są żadne koszmary! Sam chciałbym mieć takie piękne sny. Dziwię się, że Zmorek w ogóle chciał je zjeść! – zawołałem. – Jemu tam wszystko jedno. Pożarł wszystko co do okruszyny. Mlasnął jęzorem i odleciał. Gdy mama powiedziała mlasnął jęzorem, przyszła mi do głowy pewna piękna myśl. – Mamo, czy ten Zmorek pojawia się tylko we śnie? Czy nie mógłby przylecieć choć raz do przedszkola? Gdybym zawołał: „Zmorku, tutaj!” i pokazał mu Jolkę, dałby radę wciągnąć ją jak makaron? Bo ona ciągle pokazuje mi język, mlaska przy stole i chwali się, że już dwa razy była w szpitalu. No, jak myślisz, Zmorek mógłby to zrobić dla mnie? – spytałem z nadzieją w głosie. – Nie, na pewno nie. On może przyjść tylko we śnie. Zje złego, czarnego psa, ale Jolki nie tknie – wyjaśniła mama. – A tak w ogóle, to dlaczego ja nie byłem jeszcze w szpitalu? – spytałem ze złością. Mama, zamiast odpowiedzieć po ludzku, wzniosła oczy do nieba. A ja pomyślałem, że jeśli Zmorek nie może przylecieć do przedszkola, to trudno. Za to, jeśli przyśni mi się Jolka to go zawołam i Zmorek zrobi, co do niego należy. Fajnie jest mieć takiego kolegę. Dobrze, że mama mi o nim powiedziała. Teraz nie mogę się doczekać, kiedy znowu przyśni mi się ten czarny pies.
Pytania dotyczące treści opowiadania: Jakiego snu bał się Tomek?, O co chłopiec poprosił tatę, gdy obudził się w nocy?, Dlaczego, mimo że chłopiec spał z tatą, wciąż słyszał warczenie? Co poradziła Tomkowi mama na jego sen o złym psie ? Co robił Zmorek? Co trzeba zrobić, by pojawił się Zmorek? Kto pomógł Tomkowi poradzić sobie ze złym psem? Jak wy radzicie sobie, gdy się boicie?
3. Karty pracy.
– Orientacja w przestrzeni
– Znajdź 10 różnic

Do pobrania: 21 maj.pdf

Zajęcia 21 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry Smerfiki!

Temat: Strach ma wielkie oczy.
1. Dziecko określa pogodę, wygląd słoneczka w dniu dzisiejszym. (Gdy słońce mocno świeci – ma bardzo dobry humor – jest uśmiechnięte, zadowolone. Gdy jest zachmurzone – ma zły humor – jest smutne.) Dziecko ma samo określić jaki obrazek wybierze patrząc na dzisiejsza pogodę. Rysunki słoneczek dostępne w złączniku.
2. Określanie własnego nastroju a następnie dopasowanie buźki do odpowiedniego słoneczka. Dziecko wybiera buźkę odpowiadającą własnemu nastrojowi, humorowi, następnie koloruje ją i umieszcza pod odpowiednią ilustracją ze słoneczkiem wesołym lub smutnym.
3. Rodzic rozpoczyna rozmowę o strachu. Zadaje pytania:
– Kiedy się boimy?
– Czego najbardziej się boimy?
– Co strach z nami robi? – pocimy się, zapominamy, co mieliśmy powiedzieć, dostajemy tzw. gęsiej skórki, robi nam się zimno, jeży nam się włos na głowie, drżymy ze strachu, krzyczymy.
Podczas rozmowy rodzic podkreśla, że lęk (strach) jest czymś naturalnym w życiu człowieka, nie ma osób, które się nie boją. Lęk jest potrzebny, bo chroni nas przed nierozważnym postępowaniem i niebezpieczeństwem.
3. Praca z wierszem ,,Nocne strachy” -Katarzyny Szyngiera
Jest już późno, środek nocy.
Leżę w łóżku, na mnie kocyk,
na poduszce głowa leży,
a na głowie włos się jeży.
Bo wokoło jakieś dźwięki,
odgłos kroków, dziwne brzęki,
mysz chrobocze, zegar tyka –
dość upiorna to muzyka.
Muszę znaleźć jakiś sposób,
by się pozbyć tych odgłosów.
Jeszcze chwila do namysłu –
w końcu nie brak mi pomysłów.
Hm… Nie zrobię z siebie tchórza,
co tam strachy, lęki, burza…
Wolę sobie smacznie spać,
zamiast się tak strasznie bać.
Rodzic po przeczytaniu wiersza zadaje dziecku pytania:
– Jakie dźwięki słyszał bohater wiersza?
– Jaki sposób znalazło dziecko na pozbycie się tych strachów?
– Co byście doradziły dziecku z wiersza?
– Dlaczego w nocy się boimy?
– Czy miałeś/aś kiedyś straszny sen? Jaki?
– Co wtedy zrobiłeś/aś?
Rysunki strachów dostępne w załączniku.
4. Pozbywanie się strachów. Umieszczenie symboli różnych strachów w ,,Kufrze nocnych strachów” ( Dziecko wybiera ilustracje strachów, których też się boi, dorysowuje na karteczkach własne i umieszczają je w ,,Kufrze nocnych strachów”. Wspólnie z rodzicem zakleja kuferek i ozdabia je rysunkami ulubionych przytulanek/misiów/kwiatków . Kuferkiem może być np. pudełko po butach.
5. Słuchanie piosenki Fruziaki – Fruzia i nocne strachy, dostępnej pod adresem:
https://www.youtube.com/watch?v=S1NUhP68FuQ&pbjreload=10 . Dziecko może przy piosence tańczyć w dowolny dla siebie sposób.
6. Dziecko pomaga znaleźć zwierzętom ich mieszkania. Karta pracy dostępna w załączniku.
7. Zabawa w pantomimę: dziecko przedstawia mimiką uczucia: strach, przerażenie, radość, zdziwienie, zamyślenie itp. Rodzic ma odgadnąć uczucie i podać nazwę. Po wykonanym zadaniu następuje zamiana ról.
8. Duszkowe ciastka. Dziecko ma dorysować bądź skreślić ciastkowe duszki tak aby w każdym rzędzie było ich tyle ile ma lat. Karta pracy dostępna w załączniku.
9. „Straszaki – rolaki”— zużyte rolki po papierze toaletowym dziecko maluje farbami, po wyschnięciu dorysowuje im brakujące elementy oczy, pióra, kończyny, ogonek tworząc tym samym „straszaki – rolaki”, może również dokleić brakujące elementy, dowolność przystrojenia rolek dowolna. Przykładowe straszaki – rolaki dostępne w załączniku.

Do pobrania załączniki:21.05.pdf

Zajęcia 20.05.2020 r.
Katarzyna Grabarska
Dzień dobry „Smerfiki”!
Temat na dziś: Ciemność jest niezwykła.
1. Utrwalenie piosenki pt. „Piosenka o beksie”
https://www.youtube.com/watch?v=PeYcxLa31hY
2. Zabawa z elementami rzutu „celne rzuty” – stawiamy wiaderko przed dzieckiem w odległości 1 metra (stopniowo można zwiększać odległość). Dzieci rzucają do celu – do wiaderka zgniecioną w kulkę kartka papieru lub małą piłeczką. Liczymy celne rzuty.
3. Ciemnego pokoju nie trzeba się bać,
Bo w ciemnym pokoju czar może się stać…
Ach! W ciemnym pokoju, powiadam wam, dzieci,
Lampa Aladyna czasem się świeci…
Ach , w ciemnym pokoju wśród łóżka poduszek.
Spoczywa z rodzeństwem sam Tomcio Paluszek…
Ach, w ciemnym pokoju podobno na pewno
Zobaczyć się można ze Śpiącą Królewną…
Ach, w ciemnym pokoju Kot, co palił fajkę
Opowiedzieć gotów najciekawszą bajkę,
Wysoka czapla chodzi wciąż po desce
I pyta się dzieci: Czy powiedzieć jeszcze?
Rozmowa dotycząca treści wiersza”
– dlaczego ciemnego pokoju nie trzeba się bać?
– jakie postaci z bajek możemy sobie wtedy wymyśleć?
– co wy widzicie gdy jesteś cie w ciemnym pokoju?
– czy to jest miłe?
– jaką postać chcielibyście zobaczyć w swoim ciemnym pokoju?
4. Praca plastyczna „Straszydło”
– Czy jest coś czego się boicie?
– Co pomaga wam przezwyciężyć strach?
– Zastanówcie się jak może wyglądać strach?
– Spróbujcie stworzyć własnego „Stracha”.
Przesyłam wam propozycje różnych strachów.

Do pobrania: 20 maj
Zajęcia 19.05.2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry Smerfy!
Temat: Dlaczego jestem zły?
1. Rozmowa z dzieckiem na temat uczuć i emocji, które mamy w sobie w zależności od różnych sytuacji. Co to są uczucia?, Gdzie rodzą się uczucia? Przedstawienie dzieciom definicji emocji – dostosowanej do wieku i możliwości dzieci.
Przykładowo: Emocje to coś co rodzi się w naszym sercu, poprzez różne sytuacje i okoliczności, których jesteśmy uczestnikami – ich źródłem jest wszystko co nas otacza. Emocje nie są ani dobre ani złe. Nie podlegają ocenie moralnej, zatem każdy ma prawo czuć się szczęśliwy jak i zły. Najważniejsze jest to co robimy z tymi emocjami czy i w jaki sposób pokarzemy nasze emocje innym.
Następnie tłumaczymy dziecku, że każdy człowiek codziennie chciałby być szczęśliwy, wesoły, ale tak się nie da, czasami jesteśmy smutni, nieszczęśliwi i właśnie dzisiaj będziemy zajmowali się smutkiem/złością.
2. Zabawa „Dokończ zdanie”
– Jestem zły gdy …
– Cieszę się gdy …
– Jestem smutny gdy …
– Jestem zdziwiony gdy …
3. Dziecko pokazuje wymyśloną przez siebie emocję (radość bądź smutek)i demonstruje ją swoją mimiką twarzy oraz ciałem, a zadaniem rodzica jest zgadnąć.
4. Zabawa ruchowa „Pokaż emocję swoja buzią”. Przypisujemy do znaków pogody konkretne emocje np.:
słońce – radość,
deszcz – smutek,
piorun – złość,
śnieg – błogi spokój,
chmury i wiatr – zdenerwowanie,
czarne chmury – strach itp.

Na każdą przerwę w muzyce dziecko zatrzymuje, losuje dany symbol, i pokazuje emocję na swojej twarzy i swoim ciałem przypisaną do danego symbolu. Zdjęcia poszczególnych symboli dostępne w załączniku. Melodia dostępna pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=4cNbggnMMpo .
5. Dziecko słucha wiersz D. Gellner „Zły humorek”:
– Zły humorek
Jestem dzisiaj zła jak osa!
Złość mam w oczach i we włosach!
– Złość wyłazi mi uszami
i rozmawiać nie chcę z wami!
A dlaczego? Nie wiem sama.
Nie wie tata, nie wie mama…
Tupię nogą, drzwiami trzaskam
i pod włos kocura głaskam.
– Jak tupnęłam lewą nogą,
nadepnęłam psu na ogon.
Nawet go nie przeprosiłam –
taka zła okropnie byłam.
– Mysz wyjrzała z mysiej nory:
– Co to znowu za humory?
Zawołałam: – Moja sprawa!
Jesteś chyba zbyt ciekawa.
– Potrąciłam stół i krzesło,
co mam zrobić, by mi przeszło,!?
Wyszłam z domu na podwórze,
wpakowałam się w kałużę.
– Widać, że mi złość nie służy,
skoro wpadłam do kałuży.
Siedzę w błocie, patrzę wkoło,
wcale nie jest mi wesoło…
– Nagle co to? Ktoś przystaje.
Patrzcie! Rękę mi podaje!
To ktoś mały, Tam ktoś duży –
Wyciągają mnie z kałuży.
– Przyszedł pies i siadł koło mnie,
kocur się przytulił do mnie,
mysz podała mi chusteczkę:
– Pobrudziłaś się troszeczkę!
– Widzę, że się pobrudziłam,
ale za to złość zgubiłam
Pewnie w błocie gdzieś została,
NIE BĘDĘ JEJ SZUKAŁA!
6. Swobodna wypowiedź dziecka na temat usłyszanego wiersza, rodzic może zadać następujące pytania co do utworu:
Dlaczego dziecko było złe?
Na kogo się złościło?
Czy miał powód żeby się złościć?
Czy tak powinno się zachowywać?
Czy dziecku przeszła złość?
7. Dziecko na widocznym rysunku placu zabaw dla dzieci ma znaleźć te dzieci, które są smutne, złe i powiedzieć dlaczego mają zły humor, co źle robią i jak powinni się zachować prawidłowo? Karta pracy dostępna w złączniku.

8. Zabawa „Start rakiety” – wysyłamy złość oraz wszystkie tzw. negatywne emocje, z którymi jest nam źle, w kosmos. Dziecko wykonuje następujące ruchy:
– siada na podłogę, bębni palcami po podłodze, najpierw cicho, powoli, a potem coraz szybciej i coraz głośniej;
– klaszcze w dłonie natężającą się głośnością i we wzrastającym tempie;
– tupie nogami, także tutaj zaczyna cicho i powoli, a potem coraz szybciej i głośniej;
Hałas i szybkość wykonywanych ruchów stopniowo wzrastają, dziecko wstaje gwałtownie z podłogi, wyrzuca z głośnym wrzaskiem ręce do góry – RAKIETA WYSTARTOWAŁA!
Powoli dziecko siadają na swoje miejsce. Jego ruchy uspokajają się, słychać tylko delikatny szum aż wszystko cichnie – rakieta znika za chmurami. „I jestem radosny”.
9. Praca techniczno – plastyczna „Rakieta”. Dziecko przy pomocy rodzica wykonuje rakietę kosmiczną, która zabiera od niego złe emocje i wylatuje z nimi w kosmos. Rakieta może być z dowolnych materiałów, np. rolka po papierze toaletowym, puste butelki plastykowe, puszka po napoju gazowanym itp. Następnie dziecko może ją obkleić papierem kolorowym, pomalować farbą, obłożyć folią aluminiową, barierą jest tu tylko sama wyobraźnia. Przykładowe rakiety na których można się wzorować dostępne w załączniku.

Zajęcia 19.05.2020 r.
Katarzyna Grabarska
Dzień dobry „Smerfy”!
Temat: Co zrobić, gdy chce mi się płakać?
1. Nauczcie się słów refrenu piosenki pt. „Piosenka o beksie”
https://www.youtube.com/watch?v=PeYcxLa31hY
Czeka nas dzisiaj nie lada gratka,
bo w tej piosence będzie zagadka:
Jak się nazywa osoba,
która płacze jak ciemna chmura?
Płacze, gdy każą umyć jej szyję,
płacze, gdy chudnie, płacze, gdy tyje.
Płacze, gdy zrobi w zeszycie kleksa;
jak się nazywa? Beksa!

Beksa to jest taka dama, co bez przerwy robi dramat;
zawsze nie tak, zawsze źle, beksa ciągle mówi „be!”
Beksa to jest taka pani, co się nie uśmiechnie za nic;
nie ma mowy, nie, nie, nie beksa ciągle mówi „be!”

Czeka nas dzisiaj trudne zadanie:
jak wygnać z beksy to jej płakanie.
Jaką tu radę znaleźć dla beksy,
uśmiech tu jest najlepszy.

Bekso, spróbuj, a zobaczysz,
ile uśmiech w życiu znaczy:
tylko ten się czuje źle, kto bez przerwy mówi „be!”
Bekso, nie rób takiej miny,
bo się w końcu obrazimy;
bekso, tak prosimy cię, przestań wreszcie mówić „be!”

2. Rozmowa na podstawie słów piosenki oraz doświadczeń dzieci:
– z jakiego powodu czasem płaczecie?
– co robią wtedy wasi rodzice, rodzeństwo lub dziadkowie?
– kiedy przestajecie płakać? Kto wam w tym pomaga?
-czy płacz jest nam czasem trochę potrzebny? Kiedy i dlaczego?
– jak się nazywa osoba która ciągle płacze bez powodu?
– jak my możemy pomóc takiej osobie?

3. Praca plastyczna – „Rozweselające okulary”.
Pokolorujcie i wytnijcie okulary oraz ozdóbcie je tak aby były śmieszne i rozweselające. Doklejcie śmieszne elementy np. krzaczaste brwi, długi nos, zwisające serpentyny. Po bokach zamocujcie gumkę aby można było założyć ja na nos.

okulary

4. Narysuj szlaczki po śladzie.

szlaczki1

Zajęcia 18.05.2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Dzień dobry Smerfiki!
W tym tygodniu zajmiemy się różnymi emocjami, czyli zastanowimy się co sprawia, że jesteśmy radośni, co nas smuci, a co złości.
Temat: „Świat widziany przez różowe okulary”.
1. „Radość” – oglądanie i wybieranie zdjęć, na których widać oznaki radości, szczęścia/dobrego zachowania dzieci. Kolejnym zadaniem jest podanie powodów radości: dlaczego ktoś się raduje, cieszy, jest zadowolony, a dlaczego smuci? Karta pracy dostępna w załączniku.

2.Zabawa ruchowa wyzwalająca radość – „ZABAWA W POGODĘ”
Muzyka ilustruje pogodny, słoneczny dzień. Dziecko „wyraża się w ruchu”, tak jak chce i potrafi. Atmosfera niewymuszonej dyscypliny i nastrój radości podczas tego ekspresyjnego tańca pozwala osobom „dynamicznym” (nadpobudliwym) na ruchowe wyżycie się, a tym „zamkniętym w sobie” – na pokonanie nieśmiałości, natomiast jednym i drugim – na rozwijanie wiary w siebie i odwagi w poszukiwaniu własnych form i własnej estetyki ruchu.
Gdy słychać odgłosy deszczu (https://www.youtube.com/watch?v=WzWvY44e5sc), najpierw dziecko spaceruje po pokoju i ilustruje gestami otwieranie parasola, trzymanie go nad głową, chodzenie miedzy kałużami, dziecko chowa się „pod dach”, tj. staje przy ścianie, przywierając do niej plecami, tak, „aby żadna kropla deszczu nie spadła na głowę”. Czeka, aż burza się skończy, by znowu w słabym deszczu spacerować pod parasolami, przechodząc do radości wywołanej ładną, słoneczną pogodą.
3.Gra twarzy- dziecko siedzi na dywanie, gdzie rozsypane są fotografie/emotki przedstawiające różne emocje, zadaniem dziecka jest wybrać te, które przedstawiają ”radość”.

4. Lusterko – dziecko otrzymuje lusterko, przegląda się w nim, rozmawia z rodzicem o tym, jak wygląda twarz, całe ciało, kiedy jest się zadowolonym, szczęśliwym, uśmiechniętym? Rodzic wyjaśnia dziecku powiedzenie widzieć wszystko – „Przez różowe okulary”.
5. Zabawa ruchowa – „taniec radości”. Dzieci słuchają muzyki i spontanicznie wykonują taniec, który ma być wyrazem radości. Można zaproponować muzykę klasyczną.
6.Dziecko kończy dalszą część zdania wypowiedzianego przez rodzica: część zdania np.
– „Radość to …”
-„Jestem zadowolony gdy …”
-„ Uśmiecham się , gdy…”
-„ Cieszę się gdy…”
-„ Radość dla mnie to…”
7.Zabaw ruchowa –„ Pingwin” – dziecko wykonuje to co mówią słowa piosenki.
Och – jak przyjemnie i jak wesoło
W pingwina bawić się, się, się !
Raz nóżka lewa, raz nóżka prawa,
Do przodu, do tyłu i raz, dwa, trzy !
Pingwinek mama, pingwinek tata,
Pingwinek synek, córki trzy.
Raz nóżka lewa, raz nóżka prawa,
Do przodu, do tyłu i raz, dwa, trzy
Dziecko idzie wyprostowane kołysząc się na boki, ręce wzdłuż
tułowia dłonie odgięta. Na słowa się, się, się – dziecko podskakuje.
8. Dziecko przy pomocy rodzica wycina poszczególne znaczki z buziami wyrażającymi emocje, wybiera te twarze które wyrażają radość, szczęście, karta pracy dostępna w załączniku.
10. Dziecko z pomocą rodzica wycina poszczególne elementy twarzy, przykleja je, tak aby całą buzia miała wyraz uśmiechniętej twarzy, a następnie koloruje; karta pracy dostępna w załączniku.

karta pracy 19.05
11.Relaks – zabawa wyciszająca przy muzyce-„ Kołyska” – dziecko słucha fragmentu kołysanki (zamykają oczy, czuje się bezpieczne, wycisza się), kołyska dostępna pod adresem: w.youtube.com/watch?v=Ej-xaDEqGeA .
Zajęcia 18.05 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”
W tym tygodniu zajmiemy się uczuciami emocjami oraz tym w jaki sposób możemy je wyrażać. Zapraszam do realizacji proponowanych zadań.
Temat: Co mnie cieszy.
1. „Masaż na dobry humor”
Żeby było nam wesoło – masujemy swoje czoło.
Raz i dwa, raz i dwa – każdy ładne czoło ma.
Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.
Język w górę raz i dwa – ładny język każdy ma.
Tu jest głowa, a tu uszy – trzeba swoje uszy ruszyć.
Raz i dwa, raz i dwa – dwoje uszu każdy ma.
Powiedz: mama, tata, lala, i zaśpiewaj: la-la-la-la.
Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.
Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.
Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz.

2. „Radość” – oglądanie i analizowanie karty pracy o emocjach na których widać oznaki radości, smutku, strachu, złości. Spróbuj podać powody tych emocji : dlaczego ktoś się raduje, cieszy, jest zadowolony? (dzieci, bazując na własnych doświadczeniach, dzielą się swoimi pomysłami). Pokaż jak Ty okazujesz radość, wyraź ja za pomocą mimiki twarzy oraz całym swoim ciałem.

3. Zabawa ruchowa – „taniec radości”. Dzieci słuchają wybranej przez siebie muzyki (ulubionej) i spontanicznie wykonują taniec, który ma być wyrazem radości. Można zaproponować muzykę klasyczną.
karty pracy 18.05

Zajęcia 15 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Temat: Muzyka wokół nas – deszczyk.
1. Zagadka muzyczna „O czym będziemy dzisiaj rozmawiać?”.
a). Słuchanie nagranych odgłosów padającego deszczu, https://www.youtube.com/watch?v=-ao7fCE60zo
b). Odsłonięcie ilustracji z deszczową pogodą, zdjęcie dostępne w załączniku.


c). Rozmowa wokół problemów: skąd się bierze deszcz?, jak wygląda niebo w deszczowy dzień?, co się dzieje z deszczem jak spadnie na ziemię?, jak ludzie chronią się przed deszczem?
2. Rozmowa na temat „Jakie odgłosy wydaje padający deszcz?” (kap-kap, plim-plam, plusk-plusk, stuk-stuk itp.) – dziecko powtarza kilkakrotnie za każdym razem coraz szybciej.
3. Zabawa ruchowa z elementami Kinezjologii Edukacyjnej P. Dennisona „Spacer w deszczu”. Rodzic zaprasza dziecko na spacer w deszczu. „Idziemy na spacer. Maszerujemy po alejkach w parku” (dziecko maszeruje przy muzyce, wykonując ruchy naprzemienne, np. prawa ręka dotyka lewego kolana, zaś lewa prawego kolana). „Z nieba zaczynają spadać duże krople deszczu. Narysujemy je” (dziecko rysuje oburącz w powietrzu krople deszczu). „Zakładamy kaptury. Maszerujemy teraz do przedszkola” (maszeruje przy muzyce, wykonując ruchy naprzemienne). „A teraz czas na odpoczynek” (dziecko siada na dywanie, krzyżuje nogi w kostkach, splata ręce, zamyka oczy, językiem dotyka podniebienia i oddycha rytmicznie, następnie dłonie łączy opuszkami palców, pamiętając o swobodnym oddychaniu).
4. Ćwiczenia oddechowe – kiedy gra muzyka dziecko dmucha piórka, aby nie upadły na podłogę, gdy muzyka umilknie piórka spadają na podłogę. Zabawa przy utworze PSOTNE PIÓRKO – Trelikowo, dostępny pod adresem mailowym:
https://www.youtube.com/watch?v=PN6kntB6vW8
5. Słuchanie piosenki J. Bernat „Deszczowa orkiestra”.
Kto nie lubi deszczu
kto się boi burzy,
komu w niepogodę czas się dłuży
niechaj zagra z nami w deszczowej orkiestrze,
bo my gramy razem z deszczem.
Bum, bum, bum, bum, bum! – burza gra. (dziecko powtarza)
Szu, szu, szu, szu, szu! – szumi wiatr. (powtarza)
Kap, kap, kap, kap, kap! – kapie deszcz (powtarza)
i my razem z deszczem gramy sobie też.
Bum, bum, bum, bum, bum! – burza gra. (powtarza)
Szu, szu, szu, szu, szu! – szumi wiatr. (powtarza)
Kap, kap, kap, kap, kap! – kapie deszcz. (powtarza)
Baw się razem z nami, jeśli tylko chcesz.
Nasza roześmiana, deszczowa orkiestra
ciągle gra i grać nie może przestać.
Więc nie zwlekaj długo i zagraj dziś z nami
Do zabawy zapraszamy.
Bum, bum, bum, bum, bum! – burza gra. (powtarza)
Szu, szu, szu, szu, szu! – szumi wiatr. (powtarza)
Kap, kap, kap, kap, kap! – kapie deszcz (powtarza)
i my razem z deszczem gramy sobie też.
Bum, bum, bum, bum, bum! – burza gra. (powtarza)
Szu, szu, szu, szu, szu! – szumi wiatr. (powtarza)
Kap, kap, kap, kap, kap! – kapie deszcz. (powtarza)
Baw się razem z nami, jeśli tylko chcesz.
6. Rozmowa z dzieckiem zainspirowana wysłuchaną piosenką. Dziecko odpowiada na pytania rodzica:
– Kto może grać w deszczowej orkiestrze?
– Jak gra burza?
– Jak gra wiatr?
– Jak gra deszcz?
– Co można robić w deszczową pogodę?
– Co by było, gdyby deszcz był kolorowy? (ćwiczenie twórcze „burza mózgów”)
9. „Lot pszczół” – dziecko porusza się po pokoju na dźwięk muzyki, na moment wyciszonej muzyki – przysiada zbierając nektar, wykorzystanie utworu „Lot trzmiela” – Korsakowa, dostępnego pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=ucrKUO9FVfY .
10. Jak się odpowiednio ubrać do pogody? Dziecko łączy stroje odpowiadające poszczególnym pagodom. Karta pracy dostępna w załączniku.
11. Praca plastyczna „Moja wymarzona chmurka deszczowa”. Dziecko w dowolny dla siebie sposób dekoruje chmurkę i krople deszczu, przykładowe wykonanie pracy dostępne w załączniku (zamiast waty, która wypełnia chmurę może być bibuła, plastelina, może także być pokolorowana).

12. Słuchanie „Preludium Deszczowego” F. Chopina (przy zasłoniętych oknach i zapalonych świecach), dostępny pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=aWkwe4yZ0VI .
Zajęcia 15 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfiki”!
Temat zajęć: Twórcy muzyki.
1. Rozwiązanie zagadki:
,,Ma trzy nogi – nie do biegania
Ma klawisze – nie do pisania
Ma pedały – ale nie do gazu
Gdy zagra – poznasz go od razu’’
(fortepian)

2. Wysłuchanie wiersza ,,Żelazowa Wola’’ Czesława Janczarskiego
,,Stary dworek – słońce zagląda do okien
Szumią cicho wierzby płaczące
Tu mieszkał pan Szopen
Kiedy był małym chłopcem
Wieczorem w parku śpiewają słowiki
I żaby w zielonej Utracie
Słuchał kiedyś mały Frycek
Tej muzyki, zbierał nuty
Teraz nut tych słuchacie
Płyną z fortepianu jakby znajome głosy
Czy to wiatr na klawiszach swawoli?
Wszystkie nuty – jak krople rosy
Krople rosy z Żelazowej Woli’’

Wspólna interpretacja wiersza i wypowiedzi na zadawane pytania:
– O jakiej postaci jest mowa w wierszu?
– Czym zajmował się Fryderyk Chopin?
– Na jakim instrumencie grał Fryderyk Chopin?
– Kto potrafi wytłumaczyć słowo: kompozytor?

3. Prezentowanie portretu Chopina, fortepianu, zapisu nutowego oraz dworku w Żelazowej Woli.

        
4. Proszę obejrzyjcie prezentację o tym słynnym i utalentowanym kompozytorze.
https://www.youtube.com/watch?v=fPNsyJN_Dsk
5. Praca plastyczna. Pokoloruj portret Fryderyka Chopina oraz wytnij go i naklej na kolorową kartkę. Zrób ramkę z plasteliny.karta pracy 15.05 2

Pokoloruj rysunek Żelazowej Woli.karta pracy 15.05 1

Zajęcia 14 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Temat: Dyrygent i jego orkiestra.
1. Wprowadzenie do tematu zajęć, rodzic opowiada o filharmonii.
Filharmonia to „dom muzyki”. Tam można spotkać całą rodzinę instrumentów. Jedne grają, gdy się w nie uderza, inne, gdy szarpie się ich struny, a jeszcze inne, gdy się w nie dmucha. Ze względu na sposób wydobywania dźwięków z instrumentów można podzielić je na trzy mniejsze rodziny: (zdjęcie dostępne w załączniku) zał.14a
– perkusyjne,
– strunowe,
– dęte.
2. rodzic tłumaczy dziecku czym zajmuję się dyrygent, że dowodzi w orkiestrze, mam za zadanie pokazywać poszczególnym muzykom co mają grać. Zdjęcie dyrygenta dostępne w załączniku.
3.Rodzic zadaje pytania, a dziecko swobodnie odpowiada:
– Po co chodzimy do kina? (oglądać film)
– Po co chodzimy do dyskoteki? (potańczyć)
– A po co chodzimy do filharmonii? (słuchać muzyki, a gra ją wielu muzyków na instrumentach).
Rodzic pokazuje dziecku zdjęcie orkiestry (zdjęcie dostępne w załączniku).
4.Słuchanie fragmentu muzyki wykonanej przez orkiestrę utworu promującego bajkę „Kraina lodu”. Dziecko może swobodnie tańczyć, śpiewać, niech wyraża swoją ekspresję twórczą w dowolny sposób. https://www.youtube.com/watch?v=TI_P7pnZrJs
5. Słuchanie dźwięków instrumentów, dziecko odgaduje ich nazwy (powinien skazać co najmniej trzy instrumenty), film dostępny pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=6y0LGu724lY .
6. Łączenie pary instrumentów, zdjęcie dostępne w załączniku.
7. Rozwiązywanie zagadek słownych – przyporządkowanie instrumentów muzykom odpowiednio wg wskazówek rodzica. Rodzic mówi dziecku, że orkiestra gra na różnych instrumentach, odgadując zagadki słowne dowiemy się, jakie to są instrumenty
– Odgadując nazwę instrumentu, przyporządkujemy je odpowiednim muzykom, aby zapanował ład i porządek w Filharmonii. (2 rzędy)
• Okrągły, brzuchaty, wśród zabawek leży.
Zależy mu na tym, żeby go uderzyć. (bębenek)
Bębenek należy do muzyka w pierwszym rzędzie po lewej stronie.
• Duża albo mała,
Jak u słonia zwie się.
Gdy zaczynasz w nią dmuchać
Melodia się niesie. (trąbka)
Trąbka należy do muzyka w drugim rzędzie po prawej stronie.
• Zrobione są z drewna
Cztery struny mają
Gdy pociągniesz po nich smyczkiem
To pięknie zagrają. (skrzypce)
Skrzypce należą do muzyka w pierwszym rzędzie po prawej stronie.
• Ma trzy grube nogi
Mnóstwo zębów białych
Gdy mistrz przy nim siądzie
Koncert da wspaniały. (fortepian)
Największy instrument – fortepian stoi przy muzyku stojącym przed rzędami
• Długi, siedem dziurek ma,
kiedy w niego dmuchniesz ładne dźwięki gra.
Flet należy do muzyka w pierwszym rzędzie po prawej stronie.
8. Podsumowanie wiadomości – zabawa „Prawda czy fałsz” – Gdy usłyszane zdanie jest prawdziwe dziecko podnosi zieloną kartkę do góry, gdy zdanie jest fałszywe podnosi czerwoną kartkę do góry.
– Bębenek to okrągły, brzuchaty instrument. (zielona)
– Dyrygent to człowiek grający na trąbce. (czerwona)
– Gitara to instrument strunowy. (zielona)
– Fortepian to mały instrument muzyczny. (czerwona)
– Dyrygent trzyma w ręku batutę. (zielona).
9. Praca plastyczna „Moje instrumenty”, dziecko koloruje poszczególne instrumenty, zasada jest prosta ma być bardzo kolorowo. Karta pracy dostępna w załączniku. zał.14b

Zajęcia 14 maja 2010 r.
Katarzyna Grabarska

Dzień dobry „Smerfy”!
Temat zajęć: Umiemy zachować się podczas ważnych uroczystości.
1. „Umiem zachować się podczas różnych uroczystości” – rozmowa na temat uroczystości przedszkolnych oraz przedstawień teatralnych. Rozmawiamy z dziećmi na temat postawy jaką powinny prezentować podczas ważnych uroczystości. Czego nie można robić a jak powinien zachowywać się widz podczas przedstawienia.

2. Zaproście mamę, tatę, rodzeństwo na swój występ. Możecie dla nich zaśpiewać poznane piosenki, zarecytować ulubiony wierszyk lub zatańczyć.

3. A teraz zaproście rodziców do wspólnej zabawy.
https://www.facebook.com/watch/?v=564000837558006
4. Karty pracy.
 policz ile jest nutek?
 pokaż na palcach ile to jest?

 pokoloruj pierwszą nutkę na czerwono,
 siódmą na zielono,
 drugą na żółto,
 trzecią na niebiesko,
 szóstą na pomarańczowo,
 czwartą na czarno,
 piątą na różowo.
 która nutka jest z kolei pomalowana na żółto? (druga)
 która nutka z kolei jest pomalowana na niebiesko? (trzecia)
Takie pytania zadajemy do wszystkich nutek a dziecko samodzielnie odlicza pokolorowane nutki i podaje odpowiednią liczbę.karta pracy 14.05 1

Policz instrumenty w każdym zbiorze. Pokoloruj odpowiednia cyfrę.karta pracy 14.05 2
Odszukaj i połącz z nutką wszystkie instrumenty.karta pracy 14.05 3

Zajęcia 13 maja 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Dzień dobry Smerfy!
Dzisiaj będziemy dużo się ruszać w świecie muzyki, życzę dobrej zabawy!
Temat: Ćwiczenia z muzycznego świata.
1. Zabawa „Samolot”. Dziecko stoi, mówi i jednocześnie pokazuje:
Zgrzyt, zgrzyt (x2) – kręcenie gałką
Zapinamy pasy – krzyżowanie rąk na wysokości ramion
Przecieramy jedną szybą,
Przecieramy drugą szybę – wycieranie ręką
Wyglądamy przez lornetkę – tworzenie lornetki z rąk
I lecimy – rozprostowanie rąk na boki i dziecko udaje, że lata po całym pokoju.
2. Zabawa ,, Wirująca śnieżynka” z reakcją na zmianę wysokości dźwięków. Dziecko zamienia się w śnieżynkę, gdy muzyka grana jest w wyższych rejestrach śnieżynka wiruje, gdy jest grana nisko śnieżynka opada na ziemię i topnieje – kładzie się. Melodia „Szybko wolno”, dostępna pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=afceLnZTLP4
3. Ćwiczenia – dziecko porusza się po pokoju zgodnie z akompaniamentem (może to być np. jakikolwiek rytm wystukiwany rękoma np. klaszcząc). Na hasło:
– „kałuża” – przeskakuje z nogi na nogę,
– „kropla” – wyskok w górę z przysiadem,
– „parasol” – przykucnięcie z rękami nad głową.
4. Ćwiczenie: „Oddech i kartka papieru”. Dziecko chwyta kartkę dwiema dłońmi w połowie wysokości i trzyma przed ustami, lekko opierając jej górną krawędź o nos. Obserwuje, jak kartka odsuwa się od twarzy, kiedy się na nią dmucha. Gdy kartka wróci na swoje miejsce, dziecko skupia uwagę na jej kontakcie z twarzą. Powtarza kilkakrotnie ćwiczenie z zamkniętymi oczami. Skupia uwagę na własnym oddechu, później na dotknięciu kartki. Dziecko zmienia siłę oddechu: dmucha długo i łagodnie albo krótkimi i silnymi wydechami i obserwuje ruchy kartki. Kierowanie własnym oddechem uświadamia dziecku automatyzm oddychania, w kolejnych cyklach wydycha powietrze, wstrzymuje oddech, nabiera powietrza do płuc i ponownie je wydycha.
5. Zabawa: „Rozluźnienie”. Dziecko rozkłada na podłodze ręcznik i kładzie się na nim na plecach z zamkniętymi oczami. Oddycha głęboko i swobodnie. Rodzic wymawia po kolei różne części ciała, które leżący na podłodze napina, a w chwilę później rozluźnia. W ten sposób napinamy i rozluźniamy całe ciało, zaczynając od nóg, poprzez dolną i górną część tułowia, głowę i ramiona.
6. Zabawy z ręcznikiem – „Jestem cudakiem”.
– Cudak rozkłada skrzydła (ręczniki) i lata wysoko, cały czas uważając, by nie dopuścić do zderzenia.
– Cudak bardzo się najadł (dziecko wkłada ręcznik pod koszulkę), jest bardzo ciężki, a gdy się porusza głośno tupie.
– Cudak spaceruje na czterech łapach, jego skrzydła odpoczywają (dziecko kładzie ręcznik na plecach).
– Cudak idzie na plażę, rozkłada ręcznik, kładzie się i opala. Przy głośniejszej muzyce cudak bawi się na plaży, przy ściszonej – opala się.
– Cudak ma długi ogon (dziecko wkłada, jeden koniec ręcznika za spodenki).
– Cudak tańczy. Dziecko tańczy w dowolny dla siebie sposób, wymyślając nowe figury taneczne , melodia: https://www.youtube.com/watch?v=6BwHuwiknOs
– Cudak czuje się śpiący, ciężko stawia nogi, kiedy muzyka cichnie, cudak ziewa i układa się do snu. Melodia: https://www.youtube.com/watch?v=D13C3SsshEs
7. Improwizacja malarska muzyki. Dziecko słuchając utworu Antonio Vivaldi – Cztery Pory Roku – Wiosna, maluje farbami to co chce, to co czuje. Przykładowe prace dostępne w załączniku. Link do utworu: https://www.youtube.com/watch?v=Tl8Z-tr73ss

       

Zajęcia 13 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Dzień dobry „Smerfy”!
Temat zajęć :Robimy instrumenty.
1. Dzisiejsze zajęcia zaczniemy od ćwiczeń. Zaproście do wspólnych ćwiczeń rodzeństwo lub rodziców. W linku znajdziecie kilka fajnych pomysłów na wspólne ćwiczenia.
https://www.youtube.com/watch?v=rwqMzHX4E_M

2. Posłuchajcie dźwięków nagrania i spróbujcie rozpoznać jak najwięcej instrumentów.
https://www.youtube.com/watch?v=6y0LGu724lY
3. Posłuchajcie wiersza Dominiki Niemiec pt. „Muzyka to coś wspaniałego”:
Dźwięki płyną bardzo leciutko
niby frunące ptaszki na wietrze,
ciekawi was, czego słucham?
Właśnie przysłuchuję się orkiestrze.
W tle brzmią grube trąby.
Słychać skrzypce, dzwonki i flety.
Mam na twarzy coraz większe wypieki.
Teraz partię solową mają klarnety.
Orkiestra gra coraz głośniej,
czuję się podekscytowana.
Dźwięków jest wokół mnie coraz więcej,
chciałabym umieć tak grać sama.
Bo świat nut jest zaczarowany,
muzyka to coś wspaniałego.
Może wzruszać, albo zachwycać,
wzbudzić euforię w sercu każdego.

Rozmowa dotycząca wiersza:
– gdzie była dziewczynka?
– czego słuchała?
– jakie instrumenty grały w orkiestrze?
– jak czuła się dziewczynka słuchając muzyki?
– jakie emocje może wywołać muzyka?
4. Karta pracy:karta pracy 13.05.docx,  karta pracy 13.05.doc
5. Wykonaj instrument perkusyjny. Możesz stworzyć własny lub skorzystać z moich propozycji.

Zajęcia 12 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Temat: Na jakim instrumencie gram?
1. Zabawa muzyczno- ruchowa „Poruszaj się, jak ci zagram”. Rodzic objaśnia zasady zabawy. Kiedy zagra dziecku głośno na instrumencie (to może być nawet uderzanie łyżką metalową o talerz, paczka tic-taców itp.), dziecko porusza się po pokoju tupiąc. Kiedy natomiast gra cicho na instrumencie, dziecko chodzi na paluszkach.
2. Zabawa „Głośne i ciche dźwięki” (burza mózgów). Rodzic siada z dzieckiem wygodnie na dywanie i razem starają się wymienić sytuacje, w których słyszą głośne lub ciche dźwięki. Rodzic zadaje pytanie – „Od czego zależy, że instrument gra głośno lub cicho?”
3. Słuchanie opowiadania o instrumentach. Medytacja dźwiękowa „Spacer po ulicy dźwięków” (wg I. Biermann). Dziecko siedzi wygodnie na dywanie, a rodzic opowiada:
Były sobie kiedyś instrumenty: dzwonki, trójkąt, tamburyn, grzechotka, drewienka, bębenek. W przedszkolu często na nich grano. Ale dzieci uderzały w nie bardzo mocno, chcąc uzyskać jak najgłośniejsze dźwięki. Instrumenty nie czuły się dobrze, taka gra była dla nich bolesna. Lubiły, gdy grano na nich delikatnie, lekko. Wydawały wtedy prześliczne, czyste dźwięki. Ich ulubioną melodią była „Ulica dźwięków”.
Krótka rozmowa na temat sposobu posługiwania się instrumentami.
4. „Jaki to instrument” – zagadki słuchowe. Rodzic prezentuje dziecku 4 instrumenty muzyczne: tamburyno, bębenek, flet, gitara (zdjęcia instrumentów dostępne w załączniku). Dziecko odgaduje jaki instrument słyszy.
 Tamburyno – https://www.youtube.com/watch?v=dAKY_sTd-b4
 Bębenek – https://www.youtube.com/watch?v=nJkQUJZjBHw
 Flet – https://www.youtube.com/watch?v=xciSgNdREMY
 Gitara – https://www.youtube.com/watch?v=i5EhiTWDdn8 .
5. Zadanie polega na połączeniu linią chłopca z odpowiednim instrumentem. W sytuacji braku drukarki, proszę aby dziecko łączyło dziecko z instrumentem paluszkiem po monitorze (zdjęcie karty pracy dostępne w załączniku).
6. Dziecko przy pomocy rodzica wycina instrumenty po zaznaczonych liniach. Poszczególne elementy przykleja na techniczna kartkę papieru, tak aby powstały instrumenty.

7.„Świat małego muzyka”, dźwięki dostępne pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=kl9lXIhjlr8 . Po obejrzeniu nagrania zadaniem dziecka jest wymienić jak najwięcej instrumentów występujących w filmie.
8. Dziecko uważnie ogląda występ filharmonii wykonującej dzieło Johanna Straussa Marsz Radeckiego, za drugim razem stara się klaskać wspólnie z rodzicem tak jak publiczność na załączonym filmie. Utwór dostępny pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=6o7dmM3YNN8 .
8. Zabawa plastyczno – konstrukcyjna „Instrumenty”. Zadaniem dziecka jest skonstruować dowolny instrument przy użyciu butelek, pudełek, pojemników, ziarenek grochu, fasoli, guzików, gumek recepturek itp. Po zakończonej pracy dziecko próbuje na swoim instrumencie zagrać i nadać mu nazwę. Przykładowe zdjęcia instrumentów zrobionych własnoręcznie dostępne w załączniku.
Zajęcia 12 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Dzień dobry „Smerfy”!
Dzisiejszy temat zajęć: Gramy na instrumentach.
1.Zagadki: rodzice czytają zagadki a dzieci odgadują wykorzystując zdjęcia (załączniki).

Może być dęty, może być i strunowy
ważne, aby był do gry gotowy.
Piękne dźwięki nam wygrywa,
z nim piękna muzyka jest możliwa. (instrument muzyczny)
Jest to zespół niemały,
mogą w nim być skrzypce, a nawet organy.
Gdy wszyscy razem zaczynają grać,
to aż publiczność chce z foteli wstać. (orkiestra)
Zna go każde w przedszkolu dziecko,
zawsze stoi przed swoją orkiestrą
i porusza drewnianą pałeczką. (dyrygent)
Dyrygenta wszyscy się słuchają,
tylko na nią patrzeć mają.
Dzięki tej drewnianej pałeczce
wszystko uda się w każdej pioseneczce. (batuta)
2. Przyjrzyjcie się ilustracji i zobaczcie jak można powielić instrumenty. Jak nazywają się poszczególne instrumenty, nazwijcie je.

3. Spróbujcie zaśpiewać piosenkę – myślę, że pamiętacie ją z przedszkola. Naśladujcie granie na poszczególnych instrumentach.
https://www.youtube.com/watch?v=or-xxFjWMy0
4. Praca plastyczna. Wypełnijcie, ozdóbcie gitarę i nutki używając plasteliny.
Życzę Wam miłego dnia „Smerfiki”!

Zajęcia 11 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfy”
Temat: W krainie muzyki
1. ,,Dyktando rytmiczne” – ZIELONY, CZERWONY, ŻÓŁTY.
Przebieg: Rodzic ustala z dziećmi sposób zabawy, układa podany rytm na dywanie dzieci odtwarzają go ruchem.
ZIELONY – uderzanie dłońmi o kolana
CZERWONY – podskok
ŻÓŁTY – tupanie w miejscu
Rodzic pokazuje kolory według własnej kolejności a dzieci odzwierciedlają kolor ruchem.


2. Zabawa relaksacyjna pt. „Spacer”.
Spróbujmy pospacerować na siedząco. Pokażę wam jak się to robi, a wy mnie naśladujcie.

Wyruszamy na drogę (uderzamy dłońmi płasko o uda, naśladując odgłosy chodzenia – 10s.) Teraz trochę pobiegniemy (szybciej uderzamy). Wyprzedza nas jeździec na koniu (wyklepujemy rytm galopującego konia). Przechodzimy przez most (bijemy pięściami w pierś). Na brzegu lasu widzimy sarenkę, skradamy się po cichutku, żeby jej nie spłoszyć (czubkami palców dotykamy ud). Zaczyna wiać wiatr, silniejszy huragan (wydmuchujemy powietrze, naśladując gwizd wiatru). Sarenka ucieka wielkimi skokami (uderzamy mocno dłońmi w uda). Wracamy powoli do domu, niektórzy są zmęczeni i wloką się na końcu, szurając nogami (dłonie udają wolne kroki).
3. Muzyka może mieć wesoły lub smutny charakter. Od czego to zależy? Obejrzyjcie prezentacje.
https://www.youtube.com/watch?v=eGDN_JZ4t-A

4. Karty pracy.

Popraw po śladzie cyfry. cyfry

Pokoloruj według własnego pomysłu. karta pracy 11.05 1

Narysuj po śladzie.karta pracy 11.05 2

Zajęcia 11 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry Smerfy!
W tym tygodniu przeniesiemy się do świata muzyki.
Temat: Jaki to instrument?
1. Rytmizowanie wierszyków:
Deszczyk kapie: kap, kap, kap. Jeśli lubisz to go złap (dziecko powtarza po rodzicu kap, kap, kap).
Kto tak puka?: puk, puk, puk (dziecko powtarza).
Kto tak stuka?: stuk, stuk, stuk (dziecko powtarza) To robaczków dzięcioł szuka.
2. Zabawa ruchowa z zastosowaniem papieru (gazety) pt. „Wiatr, wichura, wietrzysko”:
• dźwięki ciche: dzieci poruszają się po gazecie całym ciałem w sposób delikatny, tak aby gazeta cichutko szeleściła, ale nie może poza jej obręb wyjść,
• dźwięki zagrane głośniej: dzieci poruszają się nieco mocniej,
• dźwięki bardzo głośne: dzieci poruszają się gwałtownie,
• koniec melodii: ugniatanie papierowych kul i rzucanie ich do kosza.
3. Rozwiązywanie zagadek muzycznych „z muzycznej szuflady”:
– Słychać
je w górach,
Słychać
je w lesie,
Jak powtarzając Melodię niesie.
– Niski, wysoki,
Piękny i miękki.
Mówisz nim wiersze,
Śpiewasz piosenki.
– Ten słoń na imię
Ma Wielki Bombi.
Zgadnijcie dzieci,
Na czym on trąbi?
– Cztery ma struny
I duszę z drzewa.
Pociągniesz smyczkiem,
Cudownie śpiewa
– Z pomocą dźwięków,
Z pomocą ucha,
Z radia lub z płyty
Człowiek jej słucha.
4. Pokazanie dziecku zdjęcia lasu, łąki, morza, dziecko ma powiedzieć jakie dźwięki można usłyszeć w tych miejscach:

5. „Jaki to instrument – dźwięki i odgłosy?” – rozwiązywanie zagadek słuchowych o nazwach instrumentów. Rodzice pomóżcie dzieciom, niektóre instrumentów mogli jeszcze nie widzieć, a tym bardziej nie słyszeć. Waszym zadaniem jest otworzyć link i puścić dziecku nagranie – a potem to już się bawcie dobrze.
https://www.youtube.com/watch?v=MadTiSUv4Jo
6. Zdjęcia instrumentów – celem utrwalenia zadania nr 5 – proszę pokazać dzieciom zdjęć z instrumentami, a dzieci mają odgadnąć ich nazwy (przynajmniej 4 z nich).

7. Karta pracy, zadanie polega na tym, żeby dziecko widząc instrumenty użyło właściwych gestów i spróbowało naśladować dźwięki.
8. Malowanie muzyki farbami plakatowymi na kolorowej kartce. Dziecka trzyma w dwóch rękach pędzelki i maluje słyszaną muzykę (muzyka dowolna – to od Was drodzy rodzice będzie należało wybór melodii, piosenki) używając dwóch pędzelków naraz. Następnie zadaniem dziecka będzie aby Wam opowiedziało swoją pracę.

Zajęcia zdalne 8 maja 2010 r.
Katarzyna Grabarska
Witajcie „Smerfiki”!
Temat:Jestem Patriotą.
1. Ćwiczenia gimnastyczne. Proszę, poćwiczcie wykorzystując poniższy link.
https://www.youtube.com/watch?v=2BQCcIjudZ8
2. „To moja Polska” Dominika Niemiec
Tu jest moje miejsce na Ziemi.
Tu jest mój dom i moja rodzina.
To jest moje miasto, moje ulice.
Tu każdy mój dzień się kończy i zaczyna

Znam tu każdy plac, każdy zakątek.
Tu mam kolegów i chodzę do przedszkola.
To miejsce kochać, cenić i szanować
to moja Polaka – patrioty rola.

Rozmowa dotycząca utworu:
• Którego kraju dotyczył wiersz?
• Kim są ludzie mieszkający w Polsce?
• Kto to jest patriota?
• Jakimi uczuciami obdarzamy nasz kraj?
• Co jest tutaj nasze?
3. Krajobrazy. Prezentowanie i omówienie plansz.

4. Kilka kart matematycznych.

karty matematyczne

Zajęcia zdalne 8 maja 2020 r.

Edyta Miszkiniuk

Dzień dobry Smerfy!
Dzisiaj są bardzo ważne zajęcia, uważnie i dokładnie wykonujcie polecenia rodziców.
Temat: Jestem PATRIOTĄ.
1. Rozgrzewka, czyli ćwiczenia wstępne z zaangażowaniem głosu
Wdechy przez nos, wypuszczanie powietrza ustami (do trzech razy), z jednoczesnym unoszeniem rąk coraz wyżej za każdym wdechem i syczeniem jak wąż lub śmiechem podczas wydechu.
2. Wspólna recytacja wiersza W. Bełzy „Katechizm polskiego dziecka”:
Kto ty jesteś? Polak mały!
Jaki znak twój? Orzeł biały!
Gdzie ty mieszkasz? Między swemi!
W jakim kraju? W polskiej ziemi!
Czym ta ziemia? Mą Ojczyzną!
Czym zdobyta? Krwią i blizną!
Czy ją kochasz? Kocham szczerze!
A w co wierzysz? W Polskę wierzę!
Rodzic tłumaczy dziecku: Pomyślisz: „No ładnie się zaczyna! Już na samym początku ktoś chce mi dokuczyć, że jestem mały? Albo, co gorsza, zbyt mały na ważne sprawy związane z Polską?”. Nic z tych rzeczy. Nie ma się o co dąsać. Umawiamy się po prostu, że nazywamy cię małym, bo jesteś mniejszy i młodszy od dorosłych. Ale to nie znaczy, że Polakiem jesteś trochę mniej lub gorzej od nich. A ponieważ dzieci mają poczucie humoru, są ciekawe świata i nie obrażają się o byle co, tu też nie będzie żadnych fochów, prawda? Bycie Polakiem Małym lub Polką Małą jest fajne i bardzo ważne. Fajne, bo należysz do wspaniałego narodu. Ważne, bo masz piękną ojczyznę o burzliwej historii i bogatych tradycjach, a przy wielu jej bohaterach wysiada nawet James Bond. Żyjesz w ciekawym kraju, którego odkrywanie może być fantastyczną przygodą. I właśnie dlatego dobrze być patriotą. Taka osoba wie, z czego jest dumna, i rozumie, dlaczego kocha swoją ojczyznę.
3. HYMN: słuchanie Hymnu Polski (dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=AJsWz9SlpfA ) poprzedzone wyjaśnieniem: czym jest hymn, kiedy jest śpiewany i jak należy się zachować słuchając lub śpiewając hymn. Dziecko słucha hymnu w postawie „na baczność”, z zachowaniem należytej powagi.
4. Wspólny taniec (pociąg) dziecka i rodzica przy piosence „Jestem Polką i Polakiem”, śpiewanie razem refrenu, piosenka dostępna pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM
Jesteśmy Polką i Polakiem
dziewczynką fajną i chłopakiem,
kochamy Polskę z całych sił,
chcemy byś również kochał i Ty, i Ty.
5. Zabawa z elementami marszu „Jak żołnierze”, dziecko maszeruje po pokoju podnosząc wysoko kolana przy rytmicznej muzyce „Jak szło wojsko” (dostępna pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=PG5Bwj5A_mE ), tłumaczymy, że tak maszerują żołnierze, którzy stoją na straży naszego kraju.

6. Łączymy liną w kolejności od najmniejszego do największego flagi, karta pracy dostępna w załączniku.

karta pracy 08.05 a
7. Zabawa „Prawda, fałsz” – jeśli zdanie jest prawdziwe dziecko podnosi białą kartkę papieru do góry, jeśli fałszywe czerwoną:
– Stolicą Polski jest Warszawa.
– Flaga Polski jest czerwono – biało – czerwona.
– Podczas słuchania hymnu stoimy na baczność z zachowaniem należytej powagi.
– Godłem Polski jest biały łabędź na czerwonym tle.
– Państwo w którym mieszkamy nazywa się Polska.
– Mieszkamy w Polsce, więc posługujemy się językiem angielskim.
8. Łączymy takie same obrazki ze sobą, karta pracy dostępna w załączniku.

karta pracy 08.05 b
Ogląda zdjęcie maszerujący żołnierzy kiedyś i dziś (zdjęcie dostępne w załączniku).
9. Słuchanie utworu podsumowującej dzisiejsze zajęcia „Piosenka młodego patrioty”, dostępnej pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=O8lbwWF7yXo .
10. Praca plastyczna „Moja flaga”, rolki po zużytym papierze toaletowym przecinamy na pół, dziecko połowę z nich maluje farbą koloru białego, a drugą połowę na czerwono, po czym układa je na kartce technicznej w kształt flagi naszego kraju, wzór dostępny na zdjęciu.

Zajęcia zdalne 7 maja 2020 r.
Katarzyna Grabarska

Dzień dobry „Smerfiki”
Temat dzisiejszych zajęć: Wycieczka po Polsce.
1. Posłuchajcie hymnu Polski – „Mazurek Dąbrowskiego. Postarajcie się zapamiętać jak najwięcej sów i spróbujcie zaśpiewać jak najwięcej zwrotek.
https://www.youtube.com/watch?v=MyLFTSUWRy8
Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.
Marsz, marsz, Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski.
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.
Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami.
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.
Marsz, marsz, Dąbrowski…
Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.
Marsz, marsz, Dąbrowski…
Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany –
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.
Marsz, marsz, Dąbrowski…

2. „Poznajemy bliżej mapę Polski”.
• Spójrzcie, na mapie na kolorowo zaznaczone są rzeki w Polsce. Znajdźcie Wisłę i Odrę. Poproście rodziców aby przeczytali wam inne nazwy rzek.

• Przez jakie miejscowości płynie Wisła? (najważniejsze: Gdańsk, Warszawa, Kraków)

• Skąd wypływa i dokąd wpływa? (ze źródeł w górach i wpada do morza).
3. Pokoloruj godło Polski. Poprzecinaj po pionowych liniach i złóż je na nowo.

karta pracy 07.05
Zajęcia zdalne 7 maja 2020 r.
Edyta Miszkiniuk
Dzień dobry Smerfy!
Temat: Wyruszamy na wycieczkę po Polsce.
1. Mapa Polski – rodzic tłumaczy dziecku, że zanim wyruszy w podróż musi na mapie sprawdzić trasę podróży.
– Dziecko ma się przyjrzeć jak wygląda nasz kraj z lotu ptaka- na mapie. – Jak przebiega granica naszego kraju.
– Gdzie na mapie znajdują się:
a) Morze Bałtyckie
b) Góry
c) stolica Polski- Warszawa
d) rzeka – Wisła
e) nasze miasto – Siedlce
Zdjęcia dostępne w załączniku.

2. Wyruszamy w podróż pociągiem . Zabawa ruchowa „Pociąg” do muzyki „Jestem Polką i Polakiem – niezwykłe lekcje rytmiki”.
3. Zgadywanki:
– Są wysokie, skaliste, pokryte lasami.
Poznać je możemy wędrując szlakami. (góry)
– To miasto kiedyś stolicą Polski było,
W nim zionące ogniem smoczysko żyło. (Kraków)
– Herbem tego miasta, jest piękna syrenka
która miecz i tarczę dzierży w swoich rękach.
Od imienia syrenki Sawy i rybaka Warsa je nazwano,
I stolicą państwa polskiego mianowano.
Przez nie rzeka Wisła przepływa,
Zatem jak stolica Polski się nazywa? (Warszawa)
– Chętnie wyjeżdżamy nad nie na wakacje,
Czekaja tam na nas wspaniałe atrakcje.
Możemy po nim pływać statkami,
Jego brzegi wypełnione są muszelkami. (morze)

4. Wysiadamy stacja Góry. Pierwszy przystanek – południe Polski. Krótka pogadanka dotycząca gór, przyrody typowej dla tego terenu i zwierząt, o kulturze ludzi zamieszkującej polskie góry (zdjęcia dostępne w załączniku).

Dziecko odpowiada na pytania:
– Co wywieszane jest podczas świąt państwowych na budynkach i w całym mieście?
– Jak wygląda flaga Polski?
– Jaki jest układ kolorów (jaki kolor znajduje się na górze flagi, a jaki na dole)
– koloruje Flagę Polski.

karta pracy 07.05
5. Wyruszamy w dalszą podróż pociągiem – Kraków. Oglądanie bajki o Smoku Wawelskim”, dostępnej pod adresem:
https://www.youtube.com/watch?v=FKfB_h7HqC8
Rodzic pokazuje dziecku fotografie miasta wskazując na najważniejsze zabytki miasta: Wawel, Smok Wawelski, Sukiennice. Mitoraj i jego Głowa na Rynku (zdjęcia dostępne w załączniku).

6. „Owce dla smoka”- zabawa z elementem rzutu i celowania. Należy przygotować: plastikowe piłeczki/kulki z papieru, kosze na śmieci. Rodzic pyta się dziecko, czy pamięta
„Legendę o szewczyku i smoku wawelskim”?
Zabawa polega na karmieniu smoka wawelskiego, dziecko bierze jedną piłeczkę – owieczkę i będzie próbowało umieścić ją w brzuchu smoka, wykonując rzut do kosza.
8. Kolejny przystanek Warszawa – stolica Polski. Dzieci poznały Warszawę na wcześniejszych zajęciach, dziś jedynie się pobawimy zatrzymując nasz pociąg w tym mieście.
„Długość Wisły”- zabawa matematyczna. Potrzebny będzie pasek niebieskiej wstążki (Wisła)/ może to być niebieska kartka pocięta w długie paski.
Rodzic pyta się dziecka jak nazywa się rzeka która przepływa przez Warszawę i dodatkowo, jest najdłuższą rzeką w Polsce? (Wisła) Dziecko siedzi nad brzegiem Wisły (długie pasma ułożone w równą linię) i jego zadanie polega na tym, że ma jak najszybciej idąc stopa za stopą dotrzeć na koniec rzeki. Ważne jest żeby dziecko utrzymało równowagę i w miarę szybko ukończyło zadanie.
9.Jesteśmy już nad Polskim morzem możemy sobie już tutaj odpocząć (szum morza, melodia dostępna pod adresem:
https://www.youtube.com/watch?v=ORhFh1rCqRI). Polska leży nad morzem Bałtyckim są tu porty, marynarze, statki, kutry i rybacy, stocznie oraz złote plaże. Oglądanie skarbów morza: muszelek, bursztynów (zdjęcia dostępne w załączniku).

10. Praca plastyczna „Moje własne morze”. Potrzebne będzie: pusta, duża plastykowa butelka po wodzie mineralnej, odrobina niebieskiej farby/może być niebieski barwnik, klej na gorąco/taśma bezbarwna, olej. Napełniamy ¾ butelki wody, dodajemy odrobinę farby mieszamy i olej. Zakręcamy butelkę, dla pewności, że się nie wyleje zaklejamy korek. A teraz już sama zabawa (dziecko może wsypać do butelki brokat, małe rybki jeśli takie ma, tutaj ograniczeniem jest tylko wyobraźnia. Życzę miłej zabawy!